dringend Advies gevraagd over gecompliceerde situatie
 

Het verhaal van Laura

Waarom?

Wij schrijven deze brief omdat we ons zorgen maken over een vriendin van ons. We zullen zo uitleggen waarom. We zijn naar de vertrouwenspersoon op onze school geweest maar die doet er nog steeds totaal niks aan. Wij vinden dat ze hulp nodig heeft, we weten alleen niet wat we moeten doen. We weten alleen dat er iets moet gebeuren. We proberen in de brief zoveel mogelijk te beschrijven, maar waarschijnlijk vergeten we de helft.

Verleden

In groep 6/7 van de basisschool verhuisde Laura van Apeldoorn naar Leeuwarden (1994). Ze kwam bij mij in de buurt te wonen en raakte bevriend met mijn zusje, tevens zat ze ook bij mij zusje in de klas. Ze kwam geregeld bij ons thuis en ook haar ouders. Het was een leuk meisje met aparte trekjes. Ze verhuisde op een gegeven moment naar een nieuwe woonwijk een kilometer verder op, sindsdien kwam ze minder bij ons thuis. En hoorde ik steeds vreemdere verhalen over haar. Mijn zusje ging steeds minder met haar om, tot het contact helemaal verwaterde.

In 2001 kwam ik zelf bij haar in de klas. In het begin had ik niet veel contact met haar, maar ik raakte steeds meer met haar betrokken. En uiteindelijk raakte ik met haar “bevriend”, althans zo zag ik dacht ik erover. Nu iets over, waarom ik haar apart vind.

Gezinssituatie

Ze heeft een vader die in het leger zat, een geadopteerde zus (+/- 3 jaar ouder) en een moeder. Haar ouders wilden altijd samen graag kinderen, maar dachten dat dat niet mogelijk was, na een aantal mislukte pogingen. Ze besloten toen een kindje te adopteren, dit was Korani. Zij was toen +/- 3 jaar oud. Maar kort nadat ze haar hadden geadopteerd bleek de moeder zwanger te zijn. De ouders van Laura wonen op dit moment niet meer bij elkaar, ze zijn gescheiden van tafel en bed. Maar Laura haar moeder is op dit moment bezig met een echtscheiding.

Laura verteld ons dat haar ouders gescheiden zijn, omdat haar vader heel erg autoritair is, omdat hij een hoge functie had in het leger. Ook beweert ze dat haar vader haar en haar zus regelmatig sloeg (`mishandelde`). Ik weet alleen niet in hoeverre dit waar is en of ik haar wel kan geloven. Het is namelijk zo dat ze vaak bij ons over de vloer kwam en ik haar vader wel regelmatig heb gezien, me zusje kwam daar ook veel over de vloer en ik heb daar vrij weinig van gemerkt. Ik heb het er al vaak met me zusje over gehad en die zegt dat het haar sterk lijkt dat haar vader zulke dingen deed. Daarnaast kennen mijn ouders, haar ouders ook en die zeggen precies hetzelfde. Maar natuurlijk is dat heel moeilijk in te schatten, maar er zijn nog een paar andere dingen waardoor ik aan haar twijfel. Zo was ze altijd gek op haar vader, gekker op haar vader dan op haar moeder. Ook hangt ze verschillende verhalen op over de situatie. Ze zegt steeds dat zij en haar zus niet beter wisten, ze dachten dat het normaal was.

Na de scheiding is Korani, door de vele ruzies uit huis gegaan. Ze woont nu samen met haar vriend om de hoek.

Met haar vader heeft ze op dit moment geen contact meer. Hij moet alleen wel alles voor haar betalen. De broer van haar vader, noemt zij papa. Ze wil hem zelfs vragen haar aan te nemen als zijn dochter, om haar dus te adopteren. Hij is getrouwd, heeft enkele kinderen en een hond. Hij kan nog goed met haar biologische vader opschieten. Haar tante, zijn vrouw is ongeneeslijk ziek, ze heeft nog maar enkele jaren te leven. Laura heeft gezegd dat ze haar ´vader´ aan haar moeder wil koppelen. Op dit moment woont Laura nog alleen met haar moeder in een groot huis, waar haar biologische vader nog steeds aan meebetaalt, ondanks dat hij er niet meer bij in woont. Laura en haar moeder zijn de beste vriendinnen. Laura wil helemaal niets meer met haar biologische vader te maken hebben, ze wil zelfs niet meer zijn achternaam dragen, daarom is ze nu bezig met het veranderen van haar achternaam, ze wil de achternaam van haar moeder aannemen..
Ze heeft een brief naar de gemeente geschreven met het verzoek haar achternaam te laten wijzigen, dit werd afgewezen. Ze is in hoger beroep gegaan en een psycholoog moet aantonen dat ze psychische schade ondervindt van het dragen van die naam. Daarop reageerde ze ook heel raar, dit zullen we later noemen. Ze doet heel erg moeilijk over deze achternaam, terwijl de man die ze nu vader noemt (haar oom dus), ook diezelfde achternaam heeft. Haar oom gaat nu nog steeds om met haar biologische vader.

De vertrouwenspersoon op school vertelde ons, dat school haar moeder voor Laura professionele hulp heeft aangeboden gekregen, maar dit werd geweigerd. We weten ook niet waarom We kunnen dus met deze problemen niet naar mensen uit haar familie, ze spelen graag het ideale gezin. Dus zal het niks oplossen.

Katten

Naast Laura haar moeder en Laura zelf wonen er ook nog 3 katten in het huis. Deze katten vormen naast haar moeder het belangrijkste in haar leven. De katten zijn haar alles. Voordat ze naar school gaat, moet haar moeder haar zelfs zweren dat ze goed voor de katten zal zorgen en ze niet zonder toezicht naar buiten laat. Binnenkort gaat Laura 5 dagen met ons op vakantie. En haar moeder blijft dan alleen thuis met die katten. Laura heeft een contract opgesteld voor haar moeder, waarin staat dat ze goed zal zorgen voor de katten. Dit moet haar moeder ondertekenen, anders gaat ze niet op vakantie. Ze blijft echter maar 5 dagen, omdat haar kat de 6e dag jarig is, ze moet dan gebak halen en cadeautjes uitpakken, dat allemaal vanwege de verjaardag van haar kat. Met kerst hadden ze zelfs cadeautjes onder de kerstboom liggen met etiketjes met de namen van de katten erop. De katten slapen altijd bij haar in bed, zitten bij haar in bad en eten van haar bord mee. En zo kunnen we nog talloze voorbeelden geven.

Jongens

Laura heeft in haar hele leven nog nooit een vriendje gehad, dit omdat de (vriendschappelijke) relaties in haar leven nooit lang stand houden. Daarnaast stelt ze hele hoge eisen, ze is zeer wantrouwend, wil niet trouwen en al helemaal geen kinderen. Als wij een jongen tegen komen op straat, die haar even aankijkt en glimlacht, vat ze dit gelijk op als flirten en denkt ze dat die persoon wat met haar wil. Als ze deze persoon dan de dag erna weer tegen komt met een ander meisje, waarschijnlijk zijn vriendin, denkt ze dat ze een blauwtje loopt.
Als wij in een openbare gelegenheid komen, waar ze niet vaak komt en ze ziet een jongen en zijn vriendin beschouwt ze zichzelf gelijk als concurrentie.

Eigenaardigheden

Laura heeft ontzettend veel eigenaardigheden, zo lijdt ze aan verschillende angsten en fobieën, we zullen even wat noemen:
1. Hoogtevrees;
2. Straatvrees;
3. Mensenvrees;
4. Faalangst;
5. Vliegangst;
6. Bloedvrees;
7. Claustrofobie;
8. Examenvrees;
9. Liftangst;
10. Naaldvrees;
11. Onweerangst;
12. Reisangst;
13. Watervrees;
14. Spreekangst;
15. Tandartsvrees;
16. Sociale fobie voor tieners
17. Nachtblind

Laura heeft jarenlang een hamer onder haar kussen gehad tegen inbrekers, dit hebben we zelf zien liggen. Daarnaast verteld ze vaak verhalen aan klasgenoten of andere vrienden van ons wat wij doen als we thuis zijn, of op stap of als we aan het winkelen zijn, niet dat ze erbij was maar zo verteld ze het wel, dit is meerdere keren voorgekomen.
En zo kunnen we nog wel uren doorgaan. Ze heeft zowat alle fobieën die er zijn, net als kwaaltjes. Ze is constant zwak, ziek en misselijk.

Voorvallen

• Geschiedenis les: Bij een vak hadden we het over horoscopen, Laura nam daarom het blad “Libelle” mee om te laten zien dat het wel klopte. Een andere vriendin van ons las het blad onder geschiedenis en de lerares pakte het af. Laura stond plotseling op en begon te schreeuwen en ze probeerde de lerares te slaan. Iedereen (ook wij, haar vriendinnen) schrokken daar ontzettend van, ze is huilend de klas uitgelopen en kwam pas veel later weer terug. Nog nooit had iemand haar zo zien doen
• Profielwerkstuk: We waren voor het profielwerkstuk een reallife soap aan het maken zoiets als finals, we kwamen de kantine in met de camera en Laura wordt weer ontzettend boos.
• Ongesteldheid: Laura kan niet tegen bloed zegt ze, als ze ongesteld is laat ze haar moeder haar verschonen en dat gebeurd ongeveer 1 keer per dag.
• Pizzeria: We gingen met ons vriendengroepje uit eten bij de pizzeria, ze koos een pizza en beweerde tegen ons dat ze het heerlijk vond. Ze at slechts 5 hapjes als het al niet minder is. De volgende dag vertelde ze dat ze de pizza helemaal niet lekker vond. Maar ze vond het lullig om te zeggen in de pizzeria zelf. Nou wij vinden dat je dat wel moet kunnen zeggen als vrienden onder elkaar
• Vertrouwen: Wij zaten zo’n anderhalf jaar bij haar in de klas en gingen ook zo lang met haar om en toen nadat we veel dingen samen hadden gedaan begon ze ons pas te vertrouwen. Dit was dus pas anderhalf jaar later.
• Kater: Met een verjaardagsfeestje besloten wij Laura eens een mixje te geven. We hadden 1/10 deel Passoa en dus 9/10 Jus d’Orange. Ze beweerde de dag erna een kater te hebben terwijl ze hooguit 2 slokjes heeft gehad. Ze wist niet meer wat ze gedaan had en vroeg of ze zich wel gedragen had. Een vriendin van ons had echt een kater en vertelde hoe ze zich voelde, heel verrassend voelde Laura precies hetzelfde.
• Vakantie: We hebben voorgesteld om met z'n allen op vakantie te gaan, maar Laura wil niet in de trein, auto, bus, vliegtuig en de boot. Fietsen kan ook niet meer dan 20 kilometer want ze heeft een zwakke rug en kan het dus niet aan.

Sociaal leven en School

Laura is inmiddels 18 jaar en 1 keer op stap geweest. Op zich is dat niet zo erg maar ze heeft totaal geen hobby’s is ook niet bij een vereniging aangesloten ofzo. School is alles voor haar. Ze heeft niks anders. Ze heeft doordeweeks 10 uur slaap nodig, in het weekend en vakanties 12 uur en als ze aan het stappen geweest is 15 uur. Het lijkt wel of ze hier trots op is.

Eetgewoontes

Laura eet en drinkt niet goed, ze is enorm afgevallen en volgens ons is ze daar nog steeds mee bezig. Terwijl ze absoluut niet dik is. Tijdens een avond stappen heeft ze tussen half 10 en half 5, 1 glas sinas gehad en dat terwijl het erg druk en warm was. Ze is vaak enorm bleek. Als Laura naar school gaat of bij 1 van ons langskomt, gaat ze eerst overgeven omdat ze zenuwachtig is. Ze eet s’ochtends niet omdat ze dan ook weer over gaat geven. We hebben op dit moment examens en ze zit aan de kalmerende middelen en stopt er nu tijdelijk mee en daarna, als ze de uitslag kan krijgen begint ze er weer mee, om precies te zijn 2 dagen van te voren.
Uitspraken

- Een zwangere vrouw is een verkrachte vrouw.
- Aan alles komt een eind ook onze vriendschap.

Mening over andere mensen

De persoon is of goed, of slecht. Er is geen tussenweg. Dit kenmerkt haar denkbeeld over alles eigenlijk wel. Het is zwart/wit, goed/fout. Door een hele kleine gebeurtenis kan ze het doen voorkomen alsof een persoon haar moeder heeft vermoord.

Conclusie

Wij zijn inderdaad de helft vergeten, het is heel moeilijk om alles nu uit te leggen omdat het ook heel erg veel is. Wij hebben ook dingen op Internet gezocht en wij denken dat ze “bordeline” heeft. Natuurlijk kunnen wij dit niet vaststellen, maar hoe meer we erover lezen op Internet en in de bibliotheek des te meer we denken dat ze daadwerkelijk borderline heeft.

Wij hopen dat jullie ons kunnen helpen

Groetjes,
Anna en Linda


Dit verhaal hebben wij rond 27 mei naar allerlei hulp instanties gestuurd. We hebben alleen slechts van één een reactie gekregen. In deze reactie werd tegen ons gezegd, dat het niet onze zaken waren. En dat we ons er niet mee moesten bemoeien en dat we ons er niet zo mee bezig moesten houden. Dit is op zich wel zo. Maar het gaat heel moeilijk, omdat Laura zich helemaal in mijn leven heeft ingegraven. Ik zit namelijk bij haar in de klas. En ze heeft nu verkering met de beste vriend van mijn vriend. We zijn nu oktober en er zijn alweer veel dingen gebeurd. Laura denkt nu anders over bepaalde onderwerpen:

Sociaal leven

Rond de tijd dat wij deze brief verstuurden, was Laura haar moeder, Laura haar grote voorbeeld. Laura beleefde ook nooit wat. Als zij bij ons aan tafel zat, luisterde ze meer dan dat ze zelf wat zei. Ze was amper aan het woord. Ze zei in principe alleen wat, als we haar wat vroegen. En als ze een keer wat vertelde dan ging dat over haar moeder of haar katten.
Toen het schooljaar bijna was afgelopen, begon Laura zich te focussen op een nieuw leven. Ze nam een nieuw kapsel, kocht nieuwe kleren, nieuwe opleiding en ging opzoek naar nieuwe vrienden. Laura en Anna hebben op dit moment ruzie. Laura begon van de één op de andere dag te veranderen en Anna te zien als een vijand. Linda werd gezien als de zwakkere die beschermd moest worden. Ze begon te stoken tussen de vriendschapsrelatie tussen Linda en Anna. Zo:
o Zorgde ze ervoor dat wij (Anna en Linda) geen dingen meer samen konden doen.
o Ze begon leugens op te hangen tegen Linda over Anna. Zo beschuldigd Laura Anna ervan, haar constant zou hebben gepest afgelopen schooljaar. Echter kan niemand dit zich herinneren, behalve Laura zelf.
Kortom: ze probeerde ons bewust uit elkaar te halen. Dit kwam vooral tot uiting toen Laura bij Linda thuis was en Anna thuiskwam. Anna had een digitale camera bij zich, Linda stelde voor om samen met Laura op de foto te gaan. Laura werd daarop helemaal hysterisch.

Ik (Linda) heb nu zelf al zo’n 5 maanden een vriend. Toen Laura zag hoe wij met elkaar omgingen, had zij zoiets van: “dat wil ik ook”. Ze was dus in feite gewoon jaloers op de relatie die ik had. Als ze bij mij en mijn vriend was en me vriend had een arm om me heen, maakte ze opmerkingen als: “wanneer is het mijn beurt?”. Ook heeft ze hem bedreigd; “Als jij Linda ook maar op wat voor manier pijn doet, dan neem ik je te grazen”. Ook heeft ze hem meerdere malen fysiek pijn gedaan, hij had dagenlang de striemen en de nagels van haar in zijn buik staan. Toen ik Laura hier later op aan sprak, lag ze helemaal in een deuk. Maar toen ze aan mij en anderen zag, dat dit niet erg gepast was, voelde ze zich opgelaten.

Ze ging toen zelf ook opzoek naar een vriend. Ze is nu ongeveer 5 keer op stap geweest, dit doet ze nog steeds alleen maar in de vakantie, omdat ze veel slaap nodig heeft (beweerd ze). Op stap kreeg ze aandacht van enkele jongens, waaronder een jongen genaamd: Roland. Ze raakte met hem aan de bar aan de praat, na een half uur met elkaar gepraat te hebben hadden ze elkaars handjes al vast, ze zaten aan de bar als een getrouwd stel. Op een gegeven moment, komt Laura bij ons; “Ik ga even een rondje lopen”. De discotheek waar we waren heb je in 5 min. Wel gezien. Toen ze na een half uur nog niet terug waren, gingen we kijken wat ze aan het doen waren. We vonden ze achterin een donker hoekje, elkaars handje vast te houden. Het leek erop dat ze met elkaar gingen zoenen, dus we gingen weg.
Na een tijdje komt Laura in paniek bij ons; “Hij wou met me zoenen?”. We vroegen of ze dit had gedaan: “Nee, natuurlijk niet, ik heb tegen hem gezegd: ik heb nog nooit een vriendje gehad noch gezoend, en dat ik niet met de eerste de beste ga. Hij mocht me wel een zoen op me wang geven en dat heb ik ook bij hem gedaan”. Inwendig lagen we helemaal in een deuk van het lachen, maar lieten dit niet aan haar merken. We vroegen hoe het nou verder ging tussen hun. Ze gaf Linda een bierviltje met daarop zijn telefoonnummer, wat ze voor haar moest bewaren en zei daarbij: ”als je hem verliest, dan vermoord ik je”. Laura wou hem niet haar nummer geven, want ze was bang dat hij haar zo leuk zou vinden, dat hij haar ging stalken. Buiten kwam ze hem weer tegen, ze praatte nog even met hem. En gaf hem toen een schouderklopje en zei daarbij: “tot de volgende keer hè”.
De dag erna belde ze hem gelijk op en stelde ze hem vragen als: wat zijn je hobby’s, heb je ook huisdieren? Etc.
Toen ze daarna weer op stap ging, kwam ze hem weer tegen. Laura had zich er ongelooflijk op verheugd, maar toen zag hij haar niet eens staan, hij stond met andere meisjes te flirten. Laura werd daar boos om, haar hele avond was verpest, want zij dacht dat hij haar erg leuk vond. Toen ze thuis kwam, heeft ze gelijk het bierviltje met zijn telefoonnummer, dat naast haar bed stond, weggegooid.
Diezelfde avond werd ze ook voorgesteld aan een goede vriend van Linda haar vriend. Ze heeft verder niet met hem gesproken.
Toen ze de keer erna weer mee ging, kwam ze die jongen, Jan, weer tegen. Anna en ik probeerden haar aan hem te koppelen, omdat wij ook wel eens tijd vonden, dat ze een vriendje kreeg. Dit leek ons niet te lukken. Laura zei namelijk steeds: “het is een leuke jongen, maar alleen leuk genoeg voor vriendschap verder niet”. Ze heeft Jan niet weer gesproken, maar opeens toen ze een keer bij Linda was, vroeg ze om het telefoonnummer van Jan, want opeens had ze interesse, vanuit het niets. Wat bleek nou: Laura haar zus, zwager en moeder vonden dat het tijd was dat Laura een vriendje kreeg en begonnen op haar in te praten. En Jan was de enigste die enige interesse toonde in haar en daar kwam ook nog bij dat Jan een goede vriend was van Linda haar vriend. Laura dacht door met Jan te gaan, Anna bij Linda weg te kunnen krijgen, want ja… ze konden nu gaan double daten.
Zodra Laura, Jan zijn nummer kreeg belde ze hem gelijk op en nodigde ze hem gelijk de volgende dag bij haar thuis uit.
Ze hadden die dag gelijk met elkaar gezoend en hadden aan het einde van de dag verkering. We wisten niet wat we hoorden, want ja, Laura zou toch niet met de eerste de beste gaan?
Dit was voor hen beiden de eerste relatie. Toen Jan (22) en Laura (19) een maand met elkaar verkering hadden, zeiden ze al tegen elkaar: ‘ik hou van je en ik wil je nooit meer kwijt’. Na 2 maanden, hadden ze het over kinderen en trouwen gehad. Laura wilde ABSOLUUT GEEN kinderen en wilde ook niet trouwen. We weten dat Jan altijd wel kinderen wou, maar opeens wou hij dat ook niet meer. Jan zit helemaal onder de plak. Na 3 maanden besloten ze dat ze gaan samenwonen. Ze zijn nu na 3,5 maand begonnen met het sparen voor hun uitzet. Ze hebben ook al besloten welke hond ze nemen als ze op hun zelf gaan. In januari laten ze zich inschrijven bij de woningbouwstichting. Wij en vele anderen vinden dit te absurd voor woorden. En we weten niet wat we met de situatie aan moeten.
Laura is namelijk erg veranderd. En ziet de relatie van Linda en haar vriend als voorbeeld. Ze wil precies hetzelfde als de relatie van Linda en haar vriend, alleen dan nog beter. Toen ze laatst een keer met z’n 4-en op stap waren, deden Jan en Laura precies hetzelfde als wat Linda en haar vriend deden. Andere mensen waren er al over gevallen, er was gezegd: “het was net of stonden Linda en haar vriend daar 2 keer.
Jan ziet zijn vrienden ook helemaal niet meer en Laura heeft gebroken met al haar vrienden op Linda na, maar dat is ook alleen maar omdat Linda bij haar in de klas zit en haar vriend bevriend is met haar vriend. Jan is gewoon een vervanging voor: Laura haar moeder en haar vrienden.
Het is namelijk zo dat Laura ook niet zoveel meer van haar moeder moet weten. Eerst was haar moeder alles en als je haar nu hoort praten, stelt haar moeder niks meer voor. Ze is haar moeder liever kwijt dan rijk. Haar moeder had al tegen haar gezegd dat, ze zich gepasseerd voelt. Sinds ze met Jan heeft. Laura ziet haar moeder niet meer staan.
Jan zijn vrienden klagen er ontzettend over hoe Jan nu met ze omgaat. Maar hij trekt zich er niets van aan.

Katten

Laura haar katten spelen nog steeds een belangrijke rol in Laura haar leven. We zijn ondertussen ook al op vakantie geweest en ze is zelfs nog een dag eerder weg gegaan, omdat ze haar katten miste. Ze is in totaal 3 nachten van huis weggeweest. Toen Laura al aan kwam, was ze in tranen, omdat ze haar katten al miste. Terwijl die katten nog niet eens 1,5 kilometer verder op waren. Ze ging ook elke dag nog naar huis om bij haar katten te kijken.
Als je met Laura in de stad loopt en ze komt langs de winkel waar haar moeder werkt. Zegt ze kom we gaan even naar binnen, even vragen hoe het met me katten is. Laatst was dit ook het geval, haar moeder vertelde haar toen, dat er nog 1 kat van haar buiten was. Ze gaf toen haar moeder zo een klap in haar gezicht in het bijzijn van haar moeder haar baas. Laura deed net of was het de gewoonste zaak van de wereld.
Laura sliep altijd met haar 2 katten in bed, nu ze met Jan heeft, liggen Jan, Laura en de 2 katten in een 1-persoonsbed. Ze mogen zich dan niet bewegen anders valt er iemand van bed (Laura haar eigen woorden).

Uitspraken

Laura heeft nu ook weer vage uitspraken gedaan, hier zijn enkele:
o Als 1 van mij katten dood gaat, dan mag je mij wel op sluiten in een dwangbuis in een isoleercel, anders doe ik mezelf of iemand anders iets aan.
o Laura en Jan gaan in de herfstvakantie (oktober 2003) samen op vakantie. Toen we aan haar vroegen wie betaald dat eigenlijk antwoorde ze: “Jan natuurlijk, waar moet ik het geld vandaan halen”. Terwijl ze afgelopen zomer 7 weken heeft gewerkt. Dat geld kan echt nog niet op zijn.
o Ze maakt ook steeds de opmerking: “het is zo handig een vriend met een rijbewijs”.
o Jan mag er dan wel niet uit zien, maar hij heeft een hartje van goud.

Het gezinsleven

In die brief van 27 mei hadden wij gezet dat Laura haar moeder wou koppelen aan haar oom (de man die zij vader noemt), maar dat de vrouw van deze man in principe nog in de weg zat. Deze vrouw is intussen overleden aan haar ziekte. Een week voordat deze vrouw overleed was Laura haar moeder al rouwadvertenties aan het uitzoeken. Terwijl de dokters nog wel hoop hadden voor deze vrouw. Laura haar moeder zag dit echter niet meer zitten. Laura haar moeder zit nu elke dag bij deze man thuis.

Wij hebben echt geen idee, wat we met deze situatie aanmoeten. We hopen dat iemand ons hiermee kan helpen. Want de situatie wordt steeds erger en erger.

OMG WAT een lengte :S
ik heb geen tijd gehad om dit allemaal te lezen. Ik heb maar een stukje gelezen en dat is genoeg bewijs dat ze idd hulp nodig heeft .
Ga naar haar ouders ?

Haar moeder is precies zo! En als je het verhaal leest zul je lezen, dat ze geen contact meer wil met haar vader.

:S

Heb 3/4 gelezen, en ik snap niet dat jullie haar nog tot jullie vriendinnen rekenen.. Als zij nergens voor openstaat nadat wat jullie voor haar gedaan hebben, mot je haar lekker laten zitten, dat kind is rijp voor de psychiatrie.

(als het hele verhaal al waar is..)

Pardon? Zo iets zieks kun je toch niet verzinnen? Wij in iedergeval niet.

'k vind het maar een beetje een vaag verhaal...en 't is ook te lang om het echt te snappen... :s Zitten jullie nog op school? Vraag dan op school iemand om hulp. Zitten jullie niet meer op school? Dan zou ik het helaas ook niet weten. Ze is volwassen, je kunt dan weinig doen (kan je sowieso al doen, maar goed). Praat met haar of met iemand die haar ook kent ofzo, verder zou ik het ook niet weten.

Ik geloof absoluut dat dit waar is en ik geloof ook absoluut dat ze professionele hulp nodig heeft. Als ik dit zo lees denk ik dat jullie hier niet zo heel veel meer aan kunnen doen. Schandalig dat professionele instanties hier niets mee doen. Wat ik me afvraag (sorry als je het al geschreven hebt, heb ongeveer 3/4 gelezen), ziet ze het nou zelf ook als een probleem of vindt ze haar gedrag heel normaal? Ze zal eerst zelf geholpen moeten willen worden voor dat ook echt mogelijk is denk ik.

En jullie zijn de eerste die zich 'ontfermen' over haar situatie? Ik bedoel; als ze zulk gedrag vertoont dan moet dat de docenten op school toch ook op zijn gevallen?

Wat zouden die instanties moeten doen? Die Laura is 18 of 19 oid, ze is dus volwassen. Als ze zelf niet komt en/of als ze geen gevaar vormt voor zichzelf of haar omgeving kunnen ze niks doen.

Ze ziet zichzelf als normaal. Dat maakt het juist ook zo moeilijk.

Op school is het wel opgevallen, maar haar moeder heeft deze hulp afgewezen. Waarom dit is gebeurd weten wij ook niet. WE denken zelf dat haar moeder precies zo is. Haar moeder weet ook wel dat ze altijd haar eten eruit spuugt. maar maakt dan opmerkingen van: dat bespaard ons weer geld, hoef je ook niet te gaan eten.

Als ze 18/19 is, dan mag ze dat zelf beslissen. Maar als ze geen hulp wil, dan kunnen jullie ook weinig voor haar doen, het is wel haar leven.

kun je niet proberen haar aan haar verstand te peuteren dat ze "wat problemen" heeft en dat ze beter hulp kan gaan zoeken want alles wat ze doet lijkt erop dat ze meerdere problemen te verwerken heeft

Het is inderdaad een lang verhaal en wel wat moeilijk te begrijpen. Zoals ik het verhaal lees kan ik wel zeggen dat ik zo wat medelijden met haar vriend Jan heb. Natuurlijk is het ook zijn keuze, maar als je kijkt naar een aantal uitspraken:
- "Jan mag er dan wel niet uitzien, maar hij heeft een hartje van goud."
Leuk dat ze zegt dat hij een hartje van goud heeft, mag je zegt toch niet zomaar over je vriend dat hij d'r niet uitziet?

- Jan moet de vakantie betalen, omdat zij dat zogenaamd niet betalen kan, hoewel ze in de zomer 7 weken heeft gewerkt.

- Nog een situatie: het is bijna 'ziekelijk' hoe zij met die katten omgaat. Ik vraag me af of die Jan inmiddels niet een enorme hekel aan die katten krijgt.

Nog een aantal dingen die me zijn opgevallen:
- Laura ligt me haar vriend en twee katten in een 1-persoonbed.

- Met katten in bad? Ik geloof toch echt dat katten een enorme hekel aan water hebben.

Natuurlijk zijn er nog veel meer dingen die me zijn opgevallen; zowat het hele verhaal. Klopt het dat ik uit het verhaal kan opmaken dat zij en Jan op dit moment gelukkig bij elkaar zijn? Hopelijk is die Jan toch wat anders dan haar en kan zij een beetje naar hem gaan luisteren, zoals het niet uitspugen van het eten, misschien een beetje minder 'close' met die katten omgaan e.d.

Dit lijkt me een aardige fictieve scriptie voor school.
Wat was het cjifer? :p

Praat met die Laura. Ze zal het waarschijnlijk niet begrijpen enzo. Probeer haar toch uit te leggen dat het niet helemaal normaal is hoe ze is. Geef haar een keer duidelijke informatie over borderline, die ze zelf rustig kan doorlezen. Confronteer haar met haar eigen gedrag. Praat ook met haar vriend, confronteer hem er ook mee.

Waarschijnlijk wil ze niet luisteren en gelooft ze je niet. Misschien kun je haar dan een brief schrijven ofzo. Met ongeveer hetzelfde als je hier op dit forum hebt geschreven. En dat ze echt psychische hulp nodig heeft. Breng het niet al te dringend.

Want ze moet namelijk ZELF actie ondernemen om naar een psychiater te gaan. Niemand kan haar dwingen als ze geen gevaar voor haar omgeving is (zoals iemand anders in dit topic al zei). Ze zal zelf moeten inzien dat ze niet helemaal normaal is.

Raar dat die hulpinstanties niet iets dergelijks hebben geschreven ofzo. Misschien kun je ze nog een keer schrijven dat je je zorgen over haar maakt, dat je weet dat die hulpinstanties niets kunnen doen, maar dat je ze om advies vraagt wat jij kunt doen om Laura te laten begrijpen wat ze heeft. Advies vragen is nooit verkeerd, lijkt me.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt (ik heb het overigens helemaal gelezen, wat een verhaal, zeg...). Ik hoop dat je begrijpt dat je haar duidelijk moet maken wat ze heeft, zodat ze zelf hulp gaat zoeken. Maak het wel haar probleem en niet de jouwe. Ze moet zelf inzien dat het voor haar een probleem is enzo.

Succes!

En lief dat je je over haar ontfermt eigenlijk.

een post langer dan 300 woorden vertrouw ik al niet meer

Misschien zeg ik het verkeerd. Ze zouden er niet direct wat mee hoeven doen zelf, maar ze zouden in ieder geval een advies kunnen geven aan degenen die zo'n vraag stellen ipv simpelweg te zeggen dat ze zich er niet mee hoeven te bemoeien. (n)

Zowww..ik heb het hele verhaal gelezen (jah, had nix te doen)

Maar het is heel duidelijk dat ze hulp nodig heeft, wat vind ze zelf van dr gedrag dan? Ze heeft toch wel door dat ze misschien wat anders doet dan anderen?

Makkelijker gezegd dan gedaan, als ik dat verhaal lees.

Als je dat kind naar de psychiater wil krijgen, zal degene met de meeste invloed op haar, haar ervan moeten overtuigen dat ze teveel problemen heeft om zelf op te lossen.
In dit geval lijkt me dat Linda dat is. Je moet het niet direct benaderen als: "Je bent een gestoord kreng, ga naar de psychiater." Maar probeer haar insteek te vinden. "Laura, ik maak me zorgen. Ik vind je de laatste tijd zo anders. Misschien slaap je zo slecht omdat het niet goed gaat.." vul zelf de rest maar in. Aangezien Laura als een grote hypochonder overkomt, zal ze er waarschijnlijk intrappen.

Een beter forum begint bij jezelf.. Lees de hele draad voor je antwoordt.

Pff..... Laura zal het waarschijnlijk erg leuk vinden om haar leven terug te lezen op internet...

Oke, ten 1e lijkt het wel alsof ze JOU wil zijn. Niet echt best dus.
ten 2e kan ik me voorstellen dat je de hele tijd aan haar loopt te denken en hoe je haar moet helpen, waardoor jou leven alleen maar om haar draaid. Ik weet hoe je je voelt, heb ik ook gehad.
Het enige advies wat ik je kan geven is: verban haar uit je leven. Brek elk contact met haar. Dat lijkt misschien lastiger dan het is.
Ik weet niet hoe goed haar vriend en jou vriend nog met elkaar om gaan, maar probeer die gast aan zijn verstand te peuteren dat dit gewoon niet gezond is. Geloof me je zult je een stuk beter gaan voelen zodra je geen contact meer met haar hebt.

Sterkte :s

Ik denk dat Laura noch iemand anders de moeite neemt om het door te lezen. :)

Ik hb dereacie niet gelezen (was al helemaal duizeligvan het lzen van het verhaal), ,maar het ziet ernaar ui dati laura serieuze poblemen heeft. Ik heb op internet gekeken, en ik ben weliswaar geen arts, maar volgns mijheeft laura idd borderline. ik zou ht voldende doen: helaas kan j mensen niet dwingen naar een huisarts te gaan, maar je zou wel het volgnde kunnen zeggen (vraag als het kan ook aan laura's vriend of hij dit wil doen) "óf je gaat naar de huisarts, verteld daar wat er is gebeurt en laat hem/haar hulp voo je zoeken, óf onze viendschap/relatie is voorbij". Misschien schikt ze hiervan, en doet ze het. ander zou ik geen contact meer me haar zoken. het klinkt hard, maar jij kan er echt nist aa doen, je kan haar ook niet helpen en je gaat er op deze manier zelf aan onderdoor. Je laat haar ook niet stikkn als je dit doet: een echte vriendin zou dit begrijpen. Misschin is het een idee om zel ook met je huisarts o vertrouwenspersoon te gaan praten. Het lijkt me vij traumatich om in zo'n siuatie te zitten, en dit is toch iets dat j moet verwerkenlijkt me, net zoals de dood van en geliefde o een auto-ongeluk.
Succes :(

Misschien moet je naast rechten wat meepikken van psychologie... Mensen zijn altijd nieuwsgierig naar het leet van anderen.... Roddelbladen rollen als warme broodjes over de toonbanken....

(en ik heb het verhaal ook gelezen... helemaal :o).....


Maar iemand die zo'n verhaal over mijn leven op internet zou gooien zou ik absoluut niet tot mijn vriendenkring rekenen....

T is gewoon een kutstreek.... Hoe goed bedoeld ook....

En dan moet ze dit maar helemaal voo zichzel houden? met alles opkoppn en daadoo instorten hlpt ze laura ook niet. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze dit kwijt wil.

Ze zou in ieder geval naam en dergelijke kunnen schrappen.

Ze heeft het met een vriendin besproken (daarmee heeft ze de brief zelfs geschreven) en ze heeft de brief naar instanties gestuurd. Verder zullen in haar omgeving ook best mensen zijn met wie ze het er wel eens over heeft. 't is dus onzin dat ze het per se zou moeten posten om het kwijt te kunnen.

ik heb het verhaal gelezen en ik moet zeggen dat me een aantal dingen opvallen:

* De katten slapen altijd bij haar in bed, zitten bij haar in bad..
Zoals iemand al eerder opmerkte houden katten vaak niet van water, dus dit vond ik een beetje ongeloofwaardig

*Laura heeft ontzettend veel eigenaardigheden, zo lijdt ze aan verschillende angsten en fobieën, we zullen even wat noemen:
1. Hoogtevrees;
2. Straatvrees;
3. Mensenvrees;
4. Faalangst;
5. Vliegangst;
6. Bloedvrees;
7. Claustrofobie;
8. Examenvrees;
9. Liftangst;
10. Naaldvrees;
11. Onweerangst;
12. Reisangst;
13. Watervrees;
14. Spreekangst;
15. Tandartsvrees;
16. Sociale fobie voor tieners
17. Nachtblind

Ik snap niet dat ze met straatvrees naar school durft en met watervrees uitgebreid in bad met de katten en met reisangst (bestaat dat?) op vakantie met jullie voor 5 dagen en nu met haar vriend in oktober? En die sociale fobie voor tieners, ze is wel bevriend op school geweest met jullie? En ze heeft er ook geen problemen mee om uit te gaan als ze mensenvrees heeft? Erg knap dat ze van de één op de andere dag over haar fobieën heen is, aangezien ze nooit proffesionele hulp heeft gehad.

* Als ze zich, als ze ongesteld is, door haar moeder maar 1 keer per dag laat verschonen, dan heeft ze super tampons/maandverband, OF ze is elke dag ontzettend doorgelekt.

Dus ofwel ze spreekt zichzelf ontzettend tegen heel de tijd en ze is totaal verknipt en er is echt geen redden meer aan, aangezien ze geen hulp wil. ik zou me dan distantiëren van haar.
Ofwel het hele verhaal is niet waar.

Geen idee wat ik er van moet denken.

In deze reply kan ik me aardig vinden ja.

Ik ga er ook echt vanuit dat het verhaal niet waar is eigenlijk.. er kloppen een aantal dingen niet. En als het wel allemaal waar is zijn jullie zelf ook errrrg raar. :|

Ik bedoel, je gaat toch niet serieus "tandartsvrees" in zo'n rijtje zetten.. wat een onzin zeg.

idd


kun je er niet een slotje op doen ofzo ;)

dit lijkt net op een verhaal uit een leermethode voor iets van maatschappelijkwerk/psychologie etc.
Het lijkt net een diagnose ofzo, ook altijd het vanuit een apart perspectief geschreven is

de namen en woonplaatsen zijn veranderd!

Helaas is dit allemaal waar, we zaten gewoon op de HAVO.
Wij zijn geen psychologen maar we maakten ons zorgen over deze vriendin dus zijn we opzoek gegaan naar wat het kon wezen!

De vrezen zijn inderdaad niet zo uitzonderlijk, maar heb je het aantal gezien? We zijn er zelfs enkele vergeten!!!
Wij weten ook wel dat het tegenstrijdig is allemaal dat vinden wij ook, daarom weten wij ook niet wat we ermee aan moeten en daarom vragen wij JULLIE om advies en niet om lullige reacties te plaatsen, reageer dan gewoon niet! Waarom zouden wij zoiets verzinnen? Zo'n lang en ziek verhaal KAN je niet verzinnen!

Als je niet zwaar ongesteld bent hoef je je niet vaak te verschonen... ik zou ook een hele dag kunnen doen met een gewone tampon of normaal maandverband, maar omdat dat gewoon niet-hygienisch is doe ik dat niet, betekent niet dat het niet kan. Die reisangst, ze waren 1.5 km van haar huis... ze fietste elke dag naar hui s(zoals ik las) en is maar 3 nachten weggeweest, dat is toch wel opmerkelijk, dit meisje klinkt behoorlijk verknipt, he tlijkt wel of ze constant die 'laura' na-aapt, mischien moet de topicstarter haar daar eens op aan spreken?En niet alle katten zijn bang voor water, ze mogen het mischien niet fijn vinden mar ik heb vele katten in bad gedaan en sommige krijsen en krabben anderen laten het rustig over zich heen komen dus zo vreemd is dat niet.

Ik snap niet dat nog niemand zich met dit meisje bemoeid heeft? Ik snap dat mensen reageren met "HEt is jou zaak niet" Maar dit is werkelijk ongelofelijk, als het verhaal waar is, ook al is ze 19 jaar ze is verknipt van hier tot ginder! Uit wat ik lees maak ik op dat ze een eetprobleem heeft, vreselijk 'gullible" is, dat ze iemand anders na-aapt omdat ze zelf zo wil zijn, dat ze in alles overdrijft, en toch behoorlijk gestoord is (excuseer mijn woord gebruik maar zo komt het gewoon over)
De enige oplossing dunkt me Jan aan te spreken, of Laura (?) met haar laten praten.

Haar moeder weet ervan, dat ze zovaak overgeeft. Laura eet ook vaak niet mee, als ze dit tegen haar moeder zegt, maakt haar moeder gewoon opmerkingen als: "ooh mooi dat scheelt ons weer eten, lekker goedkoop"
en het is Laura die Linda na-aapt. ;)

in iedergeval bedankt voor je reactie!

En.. wat zou het kunnen wezen?

Dat hebben we ook in de brief gezet: Borderline, iemand anders dacht zelf aan het Genelized Anxiety Disorder.

Denk je dat alle romans en andere boeken echt gebeurd zijn?

Maar goed, 't is niet aan mij om te zeggen of het wel of niet echt gebeurd is, jij zegt het, ik ga er dan vanuit dat dat de waarheid is. Al betwijfel ik of je er iets aan kan doen: ze is volwassen.

Nou moet ik zeggen dat ik daar ook over heen gelezen heb, daar was de 'brief' iets te lang voor.

Even voor de duidelijkheid; ik zeg met mijn post niet dat het verhaal niet waar is.
Ik zeg dat het voor mij allemaal zo tegenstrijdig is dat dit meisje wel heel erg in de war moet zijn en daarbij zeg ik dat ik me - hoe hard dat misschien ook klinkt - er van zou distantiëren zolang zij zelf niet bereid is hulp te zoeken of naar je te luisteren als je aankaart dat ze een probleem heeft.


Daarbij zeg ik, dat ik het verhaal zo heftig vind dat ik me kan voorstellen dat sommige mensen het niet geloven en ik zelf ook niet precies weet OF ik het wel of niet zou moeten geloven. Maar mijn mening hierover maakt op zich niet uit. Je vroeg wat wij zouden doen, en hetgeen wat hierboven staat is mijn antwoord.

Zoals het nu gaat Linda komend weekend met haar praten en vanuit daar moeten we kijken hoe het verder moet.
In ieder geval bedankt voor je advies!

er zijn vast ook minstens 10 dingen waar jullie bang voor zijn dus hier moet je zelf niet aan tillen. keb zelf agorafobie. maar met alles valt te leven.

* Geschiedenis: Terechte reactie. Leraren moeten met hun fikken van je spullen afblijven. Ze moeten niet menen overal recht op te hebbem.
* Profielwerkstuk: Waarschijnlijk zat haar iets anders dwars, maar jullie zeiden al dat ze niet zo heel sociaal is dus zal ze er niet gemakkelijk over praten. Daardoor komt Woede, verdriet en/of frustratie er op de verkeerde momenten uit.
* Ongesteldheid: Dit is echt een lulverhaal. Niemand wordt dagelijks ongesteld. Als ze dit werkelijk zegt is het misschien een manier om aandacht te trekken terwijl ze je eigenlijk wat anders wil vertellen.
* Pizzeria: Dit slaat echt nergens op. Onzin om je over zoiets zo op te regen.
* Vertrouwen: Niet iedereen is hier nu eenmaal even gemakkelijk mee. Ikzelf vind het ook moeilijk om mensen te kunnen vertrouwen, puur door het feit dat al veel mensen mijn vertrouwen misbruikt hebben (ook na langere tijd).
* Kater: Alcohol is bedoeld als genotmiddel. niet als wedstrijd. Dwing dus niemand iets te drinken wat hij/zij niet wil. tuurlijk had laura een kater. Als ze normaal nooit drinkt lijkt dit al heel snel een kater.
* Vakantie: Stel duidelijke grenzen op. Als zij weigert aan deze grenzen te voldoen dan ist exit. Dan kan ze dus niet mee 9wat ze dan dus waarschijnlijk ook eigenlijk niet wil.

Ik hoop dat dit jullie voldoende geholpen heeft. ikke kan uiteraard niet alles puntgewijs beantwoorden, maar ik heb er naar mijn mening het belangrijkste uitgenomen. sterkte ermee en laat nog eens horen hoe het verder gaat.

Dat staat er ook niet.

Ik twijfel ontzettend aan de waarheid van dit verhaal, maargoed. Mocht het waar zijn voer haar in een dwangbuis af naar een psychiatrisch ziekenhuis, want ze doet gewoon niet normaal.
Haar laten inzien dat ze stom bezig is, lukt je toch niet. Ze is totaal verknipt.
Neem haar reacties desnoods op op een geluidsbandje of voor mijn part op video en laat dat zien aan mensen op school of bij een instelling. Dan moeten ze haar wel helpen.

Anna en ik hebben vamiddag een brief voor Laura opgesteld. Ze is momenteel op vakantie, ze komt vrijdag terug. Voor zaterdag heb ik met haar afgesproken. Dan geef ik haar de brief. Ik ben benieuwd hoe ze reageerd. Maar dat laat ik jullie nog wel even weten.

Volgens mij hopen jullie erop dat wij jullie gaan helpen met het oplossen van een casus ofzo. Sorry maar ik geloof dus echt niet dat jullie dit geschreven hebben Dit is echt zo'n typische casus van de SPW. Ik heb zelf de SPW gedaan en weet dat sommige casussen erg moeilijk uitwerkbaar zijn, maar doe jezelf een plezier en maak je eigen huiswerk. Anders leer je het nooit (n)

Goh denk je nou echt dat je zulke casussen krijgt, als je op een opleiding tot directie secretaresse zit. Of op de hogere Hotelschool! DACHT HET NIET!