jeugdzorg :)
 

hey!
oei, dit word wel een heel erg zeik topic maar goed..
naja, k zat eerst dus te zeuren dat ik zo lang moest wachten.. en het was ook lang maar nu heb ik voorrang gekregen en nu mag ik donderdag komen voor een 1e gesprek.
Ik ben dr wel heel blij mee, maar aan de andere kant ben k ook heel bang om wat ze gaan doen.. ik denk namelijk dat ze me gaan doorsturen..
maar nu vraag k me heel erg af hoe zo'n eerste gesprek gaat.. dus geen intake gesprek maar het 1e gesprek daarna zeg maar..
wat moet ik vertellen? en wat kan ik beter niet vertellen?

pfff... vind het nou toch wel een beetje eng :o

kan iemand me miss vertellen hoe zoiets ongeveer gaat.. of is het net zo iets als het intake gesprek?

kuzz mir

'k kan zeggen dat je je niet teveel zorgen moet maken, maar dat zul je toch wel doen... :s Daarom zal ik dat niet zeggen. ;) Maar ik wil we zeggen dat ik blij voor je ben, dat je zo snel mag komen. En ik wil je heel veel succes wensen!

en net praate k nog iedereen een schuldgevoel aan :rolleyes:

pardon :eek: het staat dr echt, je hebt het zelf getypt.. --> pm

Ik vind het goed van je hoor, Mir, dat je een afspraak hebt :)
Geen idee wat ze precies doen.
Wat je moet vertellen? Alles, alles, wat je dwarszit, waarom je je zo klote voelt. Alles. Dan, alleen dan, kunnen ze je helpen..

Ach, hoe veel klachten er ook zijn over allerlei instanties (mensen zijn toch nooit tevreden), ik heb nog nooit iets slechts gehoord over een intake gesprek. Het lijkt me gewoon het gevoel geven als toen ik met mijn dokter praatte - alles gewoon kunnen vertellen en ze weten precies hoe ze moeten reageren. Je hoeft je helemaal niet ongemakkelijk te voelen. Ik heb het (nog) nooit meegemaakt, maar het gaat vast wel goed! :) Maak je echt maar niet druk hoor!

Dat wijst echt voorzich. Je kan van te voren echt niet bepalen en bedenken hoe een gesprek kan lopen. Wel kan je bedenken waarover je het wil hebben en dat eventueel even opschrijven en meenemen. Het is handig als je weet wat je wilt bereiken bij Jeugdzorg. Ze stellen wel vragen, meestal zo dat het wat duidelijker wordt...je hoeft echt niet alles zelf te doen van te voren want je komt juist om hulp te krijgen :)

Ja, een lijst maken met de onderwerpen die je sowiezo wil bespreken maken en die eventueel meenemen?

Ik zou het verder niet weten, ik heb er geen ervaringen mee...

Heel veel succes iig... (y)

Probeer eerlijk te zijn, ga geen dingen achterhouden enz.
Want, jij bent degene die geholpen moet worden,
en om jou zo goed mogelijk te kúnnen helpen,
moeten ze wel (goed) weten waar je mee zit ed.

Als je dingen achter houdt, uit schaamte, of om wat voor reden dan ook, werkt het niet. En verder wat Leonoor zei idd.

lieve mir,

ik weet dat je bang bent...
dat je bang bent dat jou hetzelfde overkomt als je zus.
maar probeer ze tóch alles te vertellen.
je hebt niet voor niets zoveel moeite gedaan om voorrang te krijgen bij Jeugdzorg.
Ik denk dat je iig moet vertellen over de am. hoe moeilijk het ook is, het is wél belangrijk. en ook over je thuissituatie.. hoewel ze daar toch wel over gaan beginnen denk. Je moet eerlijk vertellen hoe het tussen jou en je vader zit.
en, misschien ook goed om te vertellen dat je eigenwaarde niet erg hoog is (zwak uitgedrukt). dit zijn allemaal punten, waar naar mijn mening aan gewerkt moet worden!!

heel veel succes meizzie,

-xxx- wen

en dan word ik doorgestuurd... en dan...:(

:(

Als je door wordt gestuurd. Wacht die afspraak nou maar af. Ze sturen je heus niet zomaar door. En als ze je doorsturen, dan hoeft dat ook niet per se heel erg te zijn, denk ik. (Ik weet niet wat er met je zus is gebeurd, ik weet dus niet waarom je er zo bang voor bent).
En wees idd eerlijk, anders heb je er ook weinig aan.

En dan kunnen ze je beter en gerichter helpen. Doorsturen wordt niet zonder reden gedaan, alleen maar zodat je beter geholpen kunt worden... Kijk eerst nou maar wat hieruit komt, voordat je je druk gaat maken om doorverwijzingen enz.

doorsturen hoeft toch ook niet gelijk een opname te betekenen?

daar twijfel ik dus zo over...

:(

Nee. :) (er zijn zoveel mogelijkheden in hulp, dat het ene
niet 'goed genoeg' is, of niet goed bij een persoon past,
betekent nog niet gelijk dat je wordt opgenomen oid...)

Dat zou ik zeker vertellen. Hoe meer je verteld, hoe beter ze je kunnen helpen.

toch is het heel belangrijk!! echt waar.
het is een gevolg, maar ook een oorzaak van veel problemen.
ik bedoel, dat je am't heeft een reden, het is uit iets voortgekomen. Waaruit het is voortgekomen moet je dus zeker vertellen. Maar het veroorzaakt ook veel problemen, om sport maar eens als voorbeeld te noemen. het is dus een heel belangrijk (centraal) onderwerp om het over te hebben.
liefs, wen

He mir,

Gaaf dat je die voorrang krijgt zeg! (y)

Ik wil je alleen zeggen dat die mensen daar voor jou zitten en dat ze je erg goed kunnen helpen met de zooi waar je nu erg mee zit. Sta open voor een goed gesprek en je zal zien dat het vanzelf gaat. Die mensen zullen vanzelf een aantal voorzetjes geven waarna jij door kan gaan op bepaalde onderwerpen. Lekker op je eigen tempo enzo.
Dat je overal naar doorverwezen word, moet je niet bang voor zijn! Als dat nodig is, kan het alleen in je voordeel werken. Maar ik denk dat ze je eerst bij jeugdzorg gaan helpen. Daar zitten erg goede lui die wel degelijk weten waar ze het over hebben...

Ga er voor, kijk het eens rustig aan en GO WITH THE FLOW!

maar dat weet ik niet meer, of niet precies... ik zit dr nu over na te denken.. ben dr ooit mee begonnen en nu doe ik het gewoon..:(

En dus moet je het zeggen, wie weet kom je er dan wel achter waarom je het doet (en kun je er mee gaan stoppen). Je krijgt die hulp om je te helpen, om achter bepaalde dingen te komen, enz. Als je alles al wist, dan was het overbodig. Toch?

Wat zouden ze zeggen als k het vertel van me am.. zou ik het dan aan iig mijn moeder moeten vertellen, ze word gek dan, of hartstikke kwaad.. ze kan het maar beter niet weten..

misscien slim om van te voren te vragen bij wat voor dingen ze je ouders inlichten enz.

niet bang zijn dat ze je meteen doorsturen of meteen je ouders gaan inlichten... dat soort dingen worden altijd in goed overleg gedaan. bovendien, ze zullen dat echt niet doen als het jou alleen maar nadelen brengt. misschien zijn ze inderdaad van mening dat je ouders dit horen te weten, maar dan zullen ze eerst met jou daarover praten. maak je niet te druk, het komt zoals het komt. probeer eerlijk te zijn, dan kunnen ze je het beste helpen.

Als ik me niet vergis hebben die mensen zwijgplicht (wat inhoud dat ze bij mensen boven de 11 jaar niks aan de ouders mogen vertellen zonder toestemming van de persoon - zo iets iig).

Vraag idd bij wat voor dingen ze je ouders inlichten, enz.

oke :S
daar ga ik dan, pfff... ik zie het wel, ik laat het maar over me heen komen..

kuzz

Succes!! (y) (vertel je hoe het ging?)

klopt..:).. zoiets dan..

Viel het een beetje mee?

Het ging eigenlijk wel goed..het was wel super moeilijk en doodeng :(

Ze wist al een hoop door allerlei verslagen en besprekingen.. dus had ik nu nog geen zin om alles helemaal te bespreken.. dat komt nog wel...oke, tuurlijk hebben we het wel besproken maar nog niet zo uitgebreid.
Zij stelde zich voor.. en daarna, "waar wil je het over hebben" enz.. heb heleboel verteld waar ik nu mee bezig ben wat me nu dwars zit.. wat dr gister is gebeurd en van am.. ze zal het niet aan me moeder vertellen, tenzij het weel heel erg word of gevaarlijk en dan nog eerst met toestemming van mij..
ik heb dus alles verteld.. wat ik nu denk en voel.. en waar ik al bang voor was dat zij ze:'als je dit echt te erg word en gevaarlijk dan kunnen we je opnemen enz... " toen had k het niet meer.. daar was ik doodsbang voor.. maar dat gebeurd toch nog niet.. ze vroeg of ik het zou willen.. mijn eerste antwoord zou zijn: nee.
maar nu ik gister toch de meeste vrienden kwijt ben geraakt heb k niks meer om te verliezen(srry, voor de paar vrienden die dit miss lezen) en ja, dan kan k tenminste niks "doms" doen..

We hebben het dus gehad over am, hoe vaak, aanleiding enz.. godszijdank wou ze het niet zien.. :)

Zij vond dat ik het allemaal duidelijk had uitgelegd.. ik zelf vond het allemaal niet zo duidelijk, maar dat ligt dus aan mij ;)
alle onderwerpen gingen doorelkaar, :s dat kan ook niet anders als alles met elkaar te maken heeft..

nou, als k nog iets vergeten ben, dan horen jullie het nog wel..
moet volgende week weer..

kuzz mir

èn vond je het nou een positieve ervaring?

wat ik uit je verhaal kan opmaken wel :)

goed gedaan (y)!

@mir_1986: Knap van je, hoor! :) Fijn dat je nu dan misschien eindelijk iemand hebt gevonden waar je mee kunt praten en die je hopelijk een beetje kan helpen. Dat je alles door elkaar verteld lijkt me niet zo erg, die mensen zijn vaak niet anders gewend en kunnen van een warboel meestal een hele hoop maken. Wanneer moet je weer? Succes!

Tuurlijk zijn dat soort dingen eerst eng. Maar je hebt die stap gezet. Dapper hoor, dat meen ik echt. Ga zo door (y)

donderdag

Weer een gevalletje "in nood leert men vrienden kennen"?

Wat ik uit je verhaal opmaak is dat je er tevreden bent weggekomen! (y)

Je hebt de eerste stap gezet, de kop is er nu af. Je staat nog wat ijzig tegenover een evt. opname, maar bedenk goed welk doel je wilt bereiken: Je wilt van de rotzooi af, en mocht intern gaan dan erg goed helpen, dan zou ik dat zeker niet laten.

Dikke TOP Mir! Je hebt verd**me ballen! (y)

@ mir:
ik ben echt heel erg trots op je!!!
(en de rest lees je wel in mn mail / pm's)
kus! wen

Ik was eigenlijk nooit bang, zeenuwachtig ofoziets, voor die instellingen. Vind het wel best eigenlijk, als ze geen kontakt meer met me opnemen kom ik ook niet meer haha :p

Alleen had ik voorral in het begin last van als het gelul afgelopen was, ik me naderhand de rest van de dag beetje van streek voelde.

ballen in de zin van: de moed hebben om hulpverlening toe te staan in je situatie... Nevermind... ;)

Mir, ik weet niet zoveel van je als sommige anderen hier, maar ook ik ben heel blij dat je toch een gesprek hebt gehad en ik hoop dat het donderdag goed gaat en dat het lange wachten heeft geloond...

ben nu nog banger om dr heen te gaan...
iedereen vind het beter als k me laat opnemen..:(
dat wil k niet, ben zo fucking bang..
al weet k wel dat ze miss gelijk hebben..
alleen bij het woord word k al misselijk..
:(

thnx voor alle reactie's

super toch? Maar dat jij het allemaal wat onduidelijk vond is hardstikke normaal. Hulpverleners worden getraind om de essentie uit uitspraken te halen dus als alles door elkaar heen loopt is het voor de goed opgeleide mensen geen enkel probleem om toch nog precies te volgen wat jij allemaal verteld. Er is ook vaak een reden waarom gesprekken en onderwerpen door elkaar heen lopen, vergis je niet in die mensen, die reden weten zij vaak eerder dan dat jij het weet. (zit zelf op SPH sociaal pedagogische hulpverlening, dus ik heb die trainingen ook en merk aan alle kanten wat voor effecten het heeft :D)

Als het niet strikt noodzakelijk is zal je niet zo snel opgenomen worden en dan nog gaat dat in overleg met jou. Als jij pertinent niet wil, kunnen ze je op alle mogelijke manieren van gedachten proberen te veranderen, maar niet dwingen, tenzij jij een groot gevaar voor jezelf en/of je omgeving wordt. Maar da's ook het enige waardoor ze je kunnen dwingen. Verder moet je je van die opnames ook niet te veel voorstellen. Valt allemaal best mee. Je hebt redelijk veel vrijheid nog. Je moet het maar een beetje zien als een langdurig schoolkamp waarin je de weekenden thuis bent en door de week ten aller tijden iemand hebt waar je mee kunt praten en die je alleen maar probeert te helpen. Natuurlijk zijn er ook regels. En als je die met regelmaat aan't overtreden bent wordt je er niet echt vrolijker van want ook bij hulpverleners is het geduld een keer op. Maar wat ik geleerd heb is als je je netjes aan de regels houdt, die niet eens zo vreselijk streng zijn, goed onthoud waarom je daar zit, leuke contacten maakt met andere opgenomen jeugdigen en niet schroomt om om hulp te roepen als je het nodig hebt, dan ben je er des te sneller weg en vliegen die weken voorbij aangezien het best nog wel gezellig is.

(heb zelf nooit in inrichting gezeten hoor, maar mijn vader werkte op een orthopedagogisch instituut van jeugdzorg waar veel jongeren zaten die in aanraking waren geweest met justitie en dan wel in regelmaat met allerhande problemen die je je niet voor kan stellen, en daar heb ik redelijk veel meegemaakt, en het was echt niet zo'n gevangenis werkkamp, was best gezellig, ook voor de jeugdigen die daar zaten. Die zeiden ook regelmatig dat die opvang hun 100% meeviel in hun verwachtingen.)

en weet je miss hoe ze dat bv regelen met school..:(
ik mag nu niet opgeven.. niet in het laatste jaar.. en op school heb k me meeste vrienden, en die moet k dan wel gaan missen:(

In sommige (de meeste, denk ik wel) instellingen ga je ook naar school.

Je zou het ook eerst met deze hulp kunnen proberen en als dat niet lukt eventueel toch in een instelling. Misschien ook overleggen met die psycholoog?

Echte vrienden blijven ook dan je vrienden. 't is anders, maar je kunt wel schrijven, bellen, mailen en bij elkaar op bezoek ed. En er bestaat ook dagopname, misschien is dat event. meer iets voor jou.

't gaat, voor zo ver ik weet, altijd in overleg, je kunt dus zelf ook zeggen wat je denkt en wilt ed. 'k zou het er 'gewoon' eens over hebben met die psycholoog als je je dingen afvraagt ed.

School is in principe vrije keuze. Als jij aangeeft dat je opgenomen wilt worden maar wel naar dezelfde school wilt gaan dan is dat meestal geen probleem (tenzij ze gegronde redenen hebben om je daar weg te houden, maar die zie ik niet in en zij waarschijnlijk ook niet). Wordt jij gedwongen opgenomen dan krijg je les op een interne school.

hmm, k ga donderdag dr wel vanalles over vragen.. het is nog nioet zover.. dat weet k ook..
maar echt iedereen zei vandaag dat het op dit moment toch wel het beste is...me mentor, me vriendin, B. , ja..

thnx :)
erg bedankt voor je berichten..
Ik weet namelijk helemaal niks dr vanaf.. maar zoals ook al staat in me andere reply, ik ga het donderdag nog maar bespreken..