elf en mens
 

Ze vloog met prachtige bogen
Naar de regenboog
Het was het afscheid
Tussen mens en tussen elf
Starend omhoog
Tranen in mijn ogen

Ze was zo mooi
Anders, puur zichzelf
Haar parelmoeren vleugels
Grote ogen, buigende wimpers
Perfect , mijn lerares
Zelfs te mooi voor een elf.

Liet me zien
Dat de wereld bloed
Van de pijn en dood
Leerde mij met vrede leven
Mensen helpen waar het kan
Leerde mij liefde geven
Mijn les was voorbij
Dag elf,
Dag mens

Wees gegroet.

Ik haat elfjes.

En nee, dit is geen botte reactie, interpreteer het maar anders.

Ik vind het onderwerp op zich heel mooi, maar ik vind de uitwerking wat minder. Zelf geef ik een hele andere belevenis/betekenis aan elven, ik denk dat het daar aan ligt..

De wending na 'zelfs te mooi voor een elf' vind ik best goed gedaan; het geeft meer sfeer aan het gedicht. Het metrum is best goed; het leest iig lekker vlot door. Op sommige punten loopt het wel wat stroef, met name bij de regel 'perfect, mijn lerares' haper ik.

Parelmoeren vleugels vind ik erg mooi in dit gedicht!

ok thanks