waarheid
 

Woorden, als in mijn droom,
met stille schrede stappen,
langs mijn o zo tere vroom.

Waar licht veranderd in schaduw,
met fleurige vleugels van de nacht,
door traag gestaag inhoudelijk schuw.
...
..
.
Roerloos stil, mijn gedachten.
Geboren als vechter,
vervuld met een enkel verlangen,
een pijnlijke waarheid:
is alles misschien beter dan alleen?
DOOD ?

Moeilijk. Als je de woorden creatief gebruikt is het nog wel te begrijpen, maar als ze gebruikt zijn zoals ze een bestaande betekenis te verwoorden, snap ik het niet. In het laatste geval, wat laat jij 'schrede stappen', 'vroom' en 'traag gestaag' betekenen?

Ik vind het een mooi en diepzinnig gedicht, en ik vind dat er heel wat betekenis en waarheid inzit, maar de enige regel die ik echt niet snap is 'langs mijn o zo tere vroom', omdat vroom doorgaans gebruikt wordt als bijvoeglijk naamwoord snap ik niet precies welke bedoeling je ermee hebt.

Verder vind ik je verwoording zorgvuldig en erg mooi; krachtig op een rustige manier. De alliteratie in de tweede zin is erg mooi vind ik; mede door dit soort taalgebruik is je gedicht erg prettig om te lezen, en zit er een prachtig metrum in!

weer eens flink neatief, helaas. Vind je einde wat abrubt en niet geheel passend, ook snap ik deze zin niet echt: "langs mijn o zo tere vroom. "