ongeduldig
 

Ik merk aan mezelf dat ik veel te ongeduldig ben in een relatie of met contact. Als ik dan een mailtje of smsje heb verstuurd verwacht ik veel te snel er een terug... en meestal krijg ik die ook, maar als het een keer niet zo is, ga ik erg twijfelen en daar word ik dan weer onzeker van. Ik denk ook veel te snel dat er dingen aan mij liggen, weten jullie hoe ik minder onzeker kan worden?
Alvast bedankt :)

Niet mailen..... En al überhaupt niet SMS’en......

bedenk gewoon dat hij ook wat anders te doen heeft dan mailen of smsen, hij kan niet elk moment vd dag beschikbaar zijn. Ik herken het wel hoor, als mijn vriend niet zo vrolijk is aan de telefoon, denk ik meteen dat het aan mij ligt. En vaak is dit helemaal niet zo! Ik zou als ik jou was niet gaan wachten als je een mailtje of sms hebt gestuurd, maar gewoon wat anders voor jezelf gaan doen. Dan duurt het niet zo lang! succes drmee

Constructief bedacht. :\

Ja wat slim, of gewoon geen relatie beginnen. :rolleyes:

Verder sluit ik me aan bij de eerste zin van josdebos.

ja dat ken ik heel goed, vooral in het begin van een relatie , nu na 8maanden doet het me echt veel en veeel minder...dus het komt nog goed met je(hoop ik )...

omg.... het lijkt wel alsof ik dit topic geopend heb. IK HEB DIT OOK!!!! :( En ik dacht er zojuist ook aan... echt erg hoor, want ik WEET dat ik ongeduldig enzo daarom ben, maar ja, het voelt alsof ik er niets aan kan doen ofzo.... ik vind het wel heel vervelend voor de ander... en dat zeg ik dan ook tegen diegene, maar ja, echt verbetering van mijn kant is er niet echt lijkt het... :( beetje jammer.... maar goed..

Haha, jeeehh ben niet alleen.
Nee ik heb dit ook maar dat komt gewoon omdat ik onzeker ben. Ik ben gauw bang dat ik wat verkeerds heb gezegd of gedaan als iemand niet gelijk antwoordt of niet antwoordt zoals ik had gedacht (afwijkend dus). Ik moet ook vaak horen dat iemand me nog steeds leuk vindt, zo erg is het, en ik vraag dan ook; vind je het niet dat ik zo onzeker ben... maar meestal valt het dan wel mee... ik heb er alleen mezelf mee

Bedenk je inderdaad maar dat 'ie wel meer te doen heeft..

Ben ook weleens bijna boos geworden omdat ik de hele dag niets van hem hoorde. Kreeg ik 's avonds een smsje voor hij ging slapen, en vervolgens hoorde ik de volgende dag weer niets van hem tot hij me 's avonds belde.

Bleek dat 'ie ergens aan het werk was waar hij zijn telefoon niet aan mocht hebben, en 's avonds was hij heel druk geweest waardoor hij me pas een berichtje stuurde om me -overigens heel lief- welterusten te wensen.

En zo zal iedereen daar zo zijn of haar redenen voor hebben, toch? Ik bedenk me ook weleens pas 's avonds dat ik de hele dag nog niets van me heb laten horen.
Maar da's echt niet omdat ik niet aan hem gedacht heb!

Dat ken ik ja, ik ben ook zo'n zenuwpees op dat gebied. Ik heb dr nog steeds wel last van, maar ik bel liever dan dat ik sms of email, ben je meteen van et probleem af.

Hij heeft ook een eigen leven. Balen zeg.

Ik ken het... je kunt er maar beter aan wennen en genoegen meenemen als hij dan een keer mailt of smst... veranderen zal het waarschijnlijk niet en anders voel je je er alleen maar rotter door.

Heel herkenbaar!
Heb ik zelf ook, ik ben sowieso al ongeduldig, maar met zulke dingen kan ik echt niet wachten..
Terwijl anderen daar allemaal heel luchtig over doen, ik ga ook twijfelen, onzeker worden enzo..
Ik heb ook wat anderen zeggen, als ik dan een dag niets meer van iemand hoor kan hij oprotten..Op dat moment hoor, later is het natuurlijk wel weer goed.
Ach, het is zo te zien iets vrij normaals...wel heel vervelend, dat zeker.
En er aan doen; stukje zelfcontrole trainen (niet doodgooien met sms'jes, wat ik dan het liefst doe)
Proberen aan andere dingen te denken.
Je gsm expres even thuis laten liggen..
Computer ook niet aanraken een paar dagen..
En evengoed afwachten....

Dat doe ik tenminste..

Dank jullie!
Ja, ik probeer mezelf dan ook bezig te houden, ga even iets anders doen ofzo, maar als ik niet volkomen daarin geinteresseerd ben, blijft het toch in mn achterhoofd zitten.

wat ben jij afhankelijk zeg

niet normaal meer,

je bent 17 die gast heb tog ook recht op een eigen leven

dit herken ik ook heel erg...
en vind t ook echt heel vervelend..
en vooral nu in deze situatie..
bij mij is het dus uitgeweest..
hij was vreemdgegaan enzo..
maar tis nou allemaal weer goed (staat al heel verhaal hierover op t forum)
maar nu werkt hij dus de hele dag..
en daar kan hij niet smsen/bellen..
maar dan word ik gelijk helemaal gek in mijn hoofd..
ben ik bang dat er weer iets gebeurd..
ookal vertrouw ik hem wel...(denk ik)
zucht.. word gek van mijn onzekerheden..
want eigenlijk is het helemaal niet nodig..
want als hij klaar is met werk gaat gelijk mijn telefoon:
Dag allerliefste van de hele wereld hoor ik dan aan de andere kant
zucht...LIEFDE tis allemaal wat ;)

wow jij doet je nickname eer aan :D

Nee,
bij mij is het eigenlijk ook niet nodig... en ik begrijp best dat hij een eigen leven leidt...als hij maar af en toe aan mij denkt...maarja hij kan wel aan mij denken, maar dat weet ik natuurlijk niet. Ik moet altijd gewoon even zekerheid hebben, en dat zeg ik dan ook tegen hem, en dan geeft hij mij dat ook... en dan is het voor even opgelost.

Liefde is idd allemaal wat; maar wel iets om moeite voor te doen

Ja idd.. dat heb ik ook..
als ik bij hem ben enzo..
dan voel ik me ook helemaal niet meer onzeker ofzo..
en dan voelt t allemaal prima
maar zodra k hem 1dag niet zie..
komt de onzekerheid weer helemaal op..
en dan aan de telefoon gaat t weer prima..
Pff echt frustrerend...

Normale reactie. Als het goed is, wordt het vanzelf wel minder :)

Hihi, ik had dit ook altijd...
Nu nog steeds als ik iemand een smsje stuur, maar dat is anders.

Ben op dit gebied blij dat k geen vriendje meer heb! (y)

Ik heb het ook wel eens, dan wil ik echt zo snel mogelijk een mailtje (of smsje) terug. Ik heb het vooral bij een vriendin nu, die me een beetje laat zitten voor mijn gevoel, bij haar heb ik als ik geluk heb binnen weken antwoord :s ...

Bij mijn vriendje had ik het vooral in het begin, als ik hem smsde dat wilde ik echt binnen 2 sec een smsje terug krijgen, anders had ik zo van o ik heb toch niks verkeerds gedaan he... Maar dat is nu toch wel onderhand over, als ik niet gelijk een smsje krijg heb ik gwoon van hij is wat anders aan het doen, maakt niet uit.

mja... ik weet niet... op zih zou het best moeten kunnen ofzo.. maar als jij heel volwassen tegenover het leven staat en hij nog maar echt n kindje is.. sja... jij moet ut weten, tis jou leven

Op het gebied van andere dingen heb ik engelengeduld, maar als ik een smsje naar mijn vriend verstuur of ik hem bel en hij pakt niet op ga ik ook heel erg twijfelen...We hebben ook nog net geen maand, dus ik hoop ook dat het nog verandert. Als ik dan voor de grap aan hem vraag of ie me vergeten was :p dan issie heel lief enzegt ie neeee tuurlijk niet! Maar de volgende keer kan ik weer net zo gaan zitten twijfelen... :( Grrrr....

Ik heb hetzelfde.. zwaar irritant. Als mn vriendje of wie dan ook nix terugstuurd denk ik altijd meteen dat ze boos zijn ofdat we ruzie hebben... Geen idee wat je hieraan kunt doen. Ik kijk meestal een tijdje niet op internet of smijt mn telefoon weg, en kijk er pas een paar uur later op om te zien of ik een smsje heb...

omfg, hóe herkenbaar. Denk ook altijd wanneer hij niet naar mijn verwachtig reageert of zich gedraagt dat er iets is, met mij ofzo :s Maargoed, ik sms hem al niet meer want weet toch al dak nooit wat terug krijg en mailen, nee nooit gedaan. Laat jij ook gewoon eens wat minder van je horen, mss dat hij dan eens uit zichzelf begint met smssen of mailen. Maak je iig niet druk hierom :)