ternauwernood
 

Automatisch de gedachte
veranderlijk van vorm en zien
waar je volgt en ik verwachtte
geen ander leven,
dan zij misschien

Lang op weg langs vele lichten
telkens zoekend naar geluk
wat een ziel al kan verrichten
leer van jou,
want ik misluk

Nee vereer het leven en verander
positief met allen mee
maar vergeet dan niet je Wezen
niet ver weg en

steeds tevree



Ik heb helemaal geen inspiratie meer de laatste tijd, het wil niet echt lukken met gedichten schrijven :s...

Waarom deze titel? Ik snap hem niet...

Verder valt het best mee, helemaal niet slecht. Op de eerste regel van de derde strofe na loopt alles goed, die is iets te lang. Het is ook niet al te oppervlakkig, heeft redelijke diepgang wat het geheel net iets interessanter maakt. Je vorm is ook leuk, die laatste twee regels van je strofes zijn steeds erg goed gedaan.

Oh, een ding. Ook al heb je geen inspiratie, niet stoppen met schrijven :) .

Er spreekt iets hoopvols uit naar het einde toe, dat vind ik mooi, inhoudelijk goed, toch hier en daar begrijp ik het niet helemaal(b.v. 1e strofe, laatste regels , laatste strofe), voor mijn gevoel is het niet helemaal goed samenhangend ofzo??


mee/tevree vind ik een mooie rijm!

Gewoon blijven schrijven....:)

Lovetear: Ik snap de titel eigenlijk zelf ook niet :s (hoe vaag kan je zijn)... maar dat kwam bij me op toen ik hem nog een keer las, vandaar dat ik die maar gekozen heb ;).

Dreamerfly: Het is echt een gevoelsgedicht, dus ik kan het moeilijk uitleggen. Het gaat over iemand die steeds ouder wordt en het idee heeft dat ze steeds meer aan het mislukken is, en er is een bepaald iemand die ze meer als 'voorbeeld' stelt; ze heeft het idee dat haar leven net als die van dat persoon zou moeten zijn en dat die persoon haar wel zal kunnen helpen. Ondertussen wil ze ook gewoon van het leven genieten en gelukkig zijn; gewoon doorgaan dus. (het gaat bij de weg niet over mijzelf ;)).

Het loopt echt goed! :) Inspiratie of niet, het is een mooi gedicht! (y)