Verloren eenzaamheid
 

Verloren eenzaamheid

Ja de letters staan op mijn papier geschreven,
ik lees ze niet terug, lees jij ze zelf maar.
En vertel me dan eens, wat jij me kunt geven,
wat ik nog niet gevonden heb dit eindeloze jaar.

En de bloemen bloeiden en gingen langzaam dood.
Wat mijn geluk was werd mijn verloren eenzaamheid.
Die ik terug vinden kan als de wind mij omstoot,
in de vallende regen en de lach zonder vrolijkheid.

Ja mijn boek is reeds geschreven maar nog niet af,
zonder jou er in mis ik het goede hoofdstuk nog.
Een happy end zat er niet in, maar zoals je zag,
in al mijn verloren eenzaamheid overwin ik je toch.

Deze spreekt mij niet echt aan. Niet echt een bijzonder taalgebruik en het loopt voor mijn gevoel niet zo fijn. Verloren eenzaamheid; de titel en de slotzin vind ik wel mooi gevonden!.