uitmaken?
 

Ik heb verkering met een heel lief en betrouwbaar jongetje. Ik vertrouw hem voor 100% en de enige 2 grote nadelen zijn dat hij uit een totaal ander milieu komt als ik. Soms lijkt het wel of zijn ouders precies het omgekeerde doen als mijn ouders. Verder wonen we ook nogal ver bij elkaar uit de buurt, dus moeten we altijd met de trein naar elkaar toe. Omdat ik een maandkaart heb komt het er meestal op neer dat ik naar hem toe moet. Hij komt me dan wel van het station halen enzow, maar toch ervaar ik dat als belastend. Ik ben degene die in weer en (tegen)wind naar het station moet fietsen, vervolgens door ijskoude rukwinden bijna van het perron wordt afgeblazen en het zelfde verhaal op de terugweg... Ik ben degene die boze ouders moet afweren omdat ik weer eens te laat thuis ben gekomen, omdat ik de trein heb gemist, omdat hij altijd zo treuzelt als we terug gaan naar het station. Soms vind ik hem net een klein kind...

Ik hoorde laatst van zijn beste vriend dat een jongen van mijn vriendenclubje me leuk vindt. Ik vond die jongen al leuk toen ik hem voor het eerst zag, ik dacht alleen dat hij op een ander meisje verliefd was (blijkt nu absoluut niet waar te zijn) en heb hem uit mijn hoofd gezet.
Ik kan het super goed met de jongen vinden. Hij is grappig, attent, komt uit een soortgelijk milieu als ik, we hebben dezelfde smaak (wat eten, mensen, kleren, hobby's...... betreft), hij fiest altijd meer dan een half uur om om mij thuis te brengen.

Ik mag mijn huidige vriendje supergraag. Ik zit bij hem in de klas en veel mensen van die klas mogen mij niet zo (ben er later nieuw bijgekomen en het is een heel hechte groep, misschien is het niet zozeer niet mogen maar ik hoor er gewoon niet echt bij), dankzij hem zijn wat mensen (vooral de jongens) me wat meer gaan accepteren. Ik ben bang dat dat overgaat als ik het uit maak. Dat ze me dat kwalijk zullen nemen, want mijn vriendje is echt supermega verliefd en zou het heel erg vinden als ik dat zou doen. Ik weet ook niet of ik hem zoveel pijn KAN doen...
Daar komt ook nog bij dat ik maar van horen zeggen heb dat die andere jongen mij leuk vindt. Nou trekt hij ook wel veel met me op enzow, maar misschien interpreteer ik de dingen wel zoals ik wil dat ze bedoelt worden. Omdat ik verliefd ben... :(

Wat moet ik nou doen???

Vertrouw op je gevoel...als je voelt dat t niet goed zit tussen jou en je vriendje zal je daaruit je conclusies moeten trekken...

"Liefde maakt blind"

Sommige keuzes moet je maken ... sommige maken andere voor je. Is hij wel de grote perfecte liefde van je leven? Goed nadenken voordat je vreemde keuzes maakt, hoe dan ook, jij moet er mee leven en er zijn meer mensen op de wereld. Het feit dat je twijfelt betekent al dat je goed moet nadenken of je verder gaat of niet.

Je redenen om het niet uit te maken zijn naar mijn mening voornamelijk op egoisme berust. Daarom moet je het uitmaken, hoe verliefd die jongen op je is, jij bent het volgens mij echt niet meer op hem. Of die andere jongen je wil of niet moet je buiten beschouwing laten vind ik. Het klinkt namelijk te veel als 'je vriend inwisselen'.
Dat je klas je straks misschien niet meer mag is erg zuur maar ooit zal je het uitmaken, ooit zal je die last moeten dragen.

Misschien heb je te snel 'gekozen' voor je huidige vriendje om juist dat andere persoon te vergeten. Maar nu je juist hém weer (vaak) ziet zie je in dat hij dus nog steeds.
Toch denk ik dat je wel goed na hebt gedacht over je keuze. Maar zoals ik al zei, misschien te snel...want als je zegt "ik vind hem soms net een klein kind" tja, dan lijkt het erop of je toch te haastig bent geweest, en hem dus niet voldoende hebt leren kennen voor je de relatie aangegaan bent.
En de afstand die jij steeds moet afleggen, dat kan hij toch ook, ook al heeft hij geen maandkaart zoals jij.
Ook lijkt mij het verdraaid lastig om met iemand te hebben die bij je in de klas zit, want ja als het uit gaat dan is het toch lastig om elkaar steeds weer te treffen in de klas. Dan krijg je ook steeds minder zin om naar school te gaan :( Maar ok, das mijn mening, misschien ervaar jij het heel anders.
Maar als je verkering neemt uit medelijden, dus "misschien als ik verkering met em neem dan wordt ik misschien ook geacepteerd door de rest..." dat had ik je alleens verteld, dat dat dus niet goed is...
Ook vind ik dat je toch echt ook wel aan je eigen geluk moet denken in deze situatie, dus niet denkend van "ik vind het zielig als ik het uitmaak...".
Als je meer om de ander geeft maak het dan uit met je vriendje, 'neem een weegschaal' en kijk waar je meer gelukkig zou zijn. Neem je tijd, maar laat ook je huidige vriendje niet twijfelen. Misschien is een break best ok, gewoon om het één en ander te overdenken.
Zonder iemand valse hoop te geven dus.


Succes met je keuze/beslissing.

Ik vind het niet meer dan normaal dat je door weer en wind naar hem toe gaat dat heb je toch voor je liefde over? Dat jij het heel erg belastend vindt wil naar mijn mening al heel wat zeggen. Dat jij misschien wel verliefd op iemand anders bent wil ook al heel wat zeggen. En wat al helemaal veel zegt is dat jij het niet uit wil maken omdat je het zielig vindt, omdat je misschien wel niet meer geaccepteerd wordt. Trek hier je eigen conclusies maar uit.

Je bent niet verliefd op je vriendje maar wel op die andere jongen? Uitmaken.

Ik had ongeveer hetzelfde (ook ongeveer verliefd op een ander, waar hij me wel overheen heeft geholpen) - was ook bang dat ik niet meer bij de vriendengroep zou horen als ik het met hem uit zou maken. Dat viel dus heel erg mee, toen het net uit was gingen wij elkaar alleen uit de weg, nu kunnen we redelijk normaal met elkaar omgaan (niet zo goed als voor of tijdens de relatie, maar goed).

Het is in ieder geval niet eerlijk voor je vriendje om het aan te laten als jij niet verliefd bent.

Ben je er al uit?

i really do hope so...

:)
Het is uit met Kasper.

En ben je er nou echt zo blij mee..?
Of twijfelde je toch nog een beetje..?

Ik ben opgelucht en ik denk dat t goed was om het uit te maken,
maar ik ben niet blij. Gisteravond moest hij huilen... :(
Ik heb iemand gekwetst door juist heel erg mijn best te doen hem niet te kwetsen. Het was logisch dat dit gebeuren zou, maar ik heb hem nu meer pijn gedaan dan nodig was. Meer pijn dan wanneer ik eerlijk was geweest. (Moenbase dit klinkt herkenbaar voor je?)

Ik heb een prachtige en liefdevolle en vertrouwelijke relatie achter de rug waar ik geen spijt van heb, maar ik had het beter anders kunnen doen. Het is niet echt zo van: Wat bennik trots op mezelf.

We hebben afgesproken vrienden te blijven, ik denk dat dat ons ook wel lukt en ik ben enorm blij dat ik er (waarschijnlijk) een vriend bij heb als hij, maar ik blijf erbij dat alles ook op een andere manier kan. Dat ik het allemaal een beetje verkeerd heb aangepakt :(

Voor jou was het op dát moment het beste, jij maakte naar je eigen zeggen de juiste keuze. Dat deze later anders kan uitpakken is wat anders. Ik hoop dat je er van geleerd hebt en het dan anders zal doen. Maar ja, het is slechts 'hopen', voor mij.

Sterkte

Bedankt voor je vertrouwen moenbase... :(
Maar je hebt gelijk... Ik ben.........zoals je denkt dat ik ben

Hoe zei je dat ook alweer: "het verleden heeft je gemaakt zoals je nu bent"?

Het hopen van mij is positief bedoeld, dus met een ":)" ook.

dat heb je onthouden....:)
en jah, tis een van mn beste uitspraken als jet mij vraagt :p

daarom ha'k em ook onthouden denk ik :)