Goed denken of goed doen t belangrijkst?
 

Stel dat er na je dood wordt gekeken hoe je het hebt gedaan in dit leven, of stel dat er een apocolypse komt die alleen de 'goede' mensen laat overblijven...wat is dan het belangrijkste: dat je al die tijd 'goed' hebt gedacht over de mensen om je heen, de wereld en alles, of dat je al die tijd 'goed' hebt gehandeld?
Wat vinden jullie?

Zelf ben ik er nog niet helemaal uit. Ik denk dat de 'hogere wezens/ God etc.' je gedachten ook wel zullen oppikken en dat je daar ook wel voor een deel naar beoordeeld wordt.

Zelf vind ik het ook nogal hypocriet als je bijv. wel doet alsof je anderen respecteert, dus wel 'goed handelt' maar ondertussen denkt 'Bah, vieze zwijnen, ik zal nooit iets met jullie te maken willen hebben'=dus slecht denken.

Ik denk dat alles afgerekend zal worden naar bedoeling, dus goed denken. een passend voor beeld is dat als je op je duim slaat: je roept godverdomme, maar je bedoeld: wat vervelend dat ik op mijn duim sla. Wat mij betreft zeg je dan dus niet dat god je dient te verlaten, dus kun je daar ook niet op beoordeeld worden.
Nobel vond een verschrikkelijke springstof uit, en stimuleerde de oorlogsindustrie nogal. Hij wilde echter het werk van die arme mijnwerkers verlichten. dat telt.


zeker als de beoordelaar alwetend is en dus toegang heeft tot je gedachten vind ik dat de bedoeling moet worden beoordeeld.

In principe ben ik het wel met je eens, maar je hebt je denken veel minder onder controle dan je doen. Wanneer je beoordeeld wordt op datgene wat je zelf lang niet altijd onder controle hebt, is het dan wel zo rechtvaardig als je daarop beoordeeld wordt?

De bedoeling is belangrijker dan de daad, daar ben ik het mee eens. Maar of goed denken belangrijker is dan goed doen, dat weet ik nog niet zo zeker.

Ik ben zelf van mening dat wij in het licht van de waarheid onszelf zullen beoordelen, voor de spiegel Gods. Maar om antwoord te geven op jouw vraag, zou ik dit graag tegen de achtergrond willen plaatsen van een theologisch vraagstuk:
Hoezeer zijn de werken van de mens belangrijk voor Gods genade en rechtvaardiging?

Dit vraagstuk heeft vele theologen in de geschiedenis beziggehouden. Zo zijn er in de geschiedenis vele groeperingen geweest die terug wilden gaan naar het ware evangelie, het ware leven Christi, om zo goed te maken wat de Rooms-Katholieke Kerk had verwaarloosd.

In de Katholieke Kerk leefde vooral het idee dat liturgie erg belangrijk was. Hoewel dit zich onder de bevolking meer in armenzorg uitte, zag je in de hogere rangen van de Kerk heel veel rijkdommen, missen en liturgie.

De Katholieke Kerk heeft zo heel erg lang verzuimd voor mensen te zorgen en de plichten op zich te nemen die Christus met zijn uitspraken en zijn leven aan het geloof verbonden had. Heel tekenend waren ook de aflaten, het kopen van een beter plekje in de hemel en de makkelijke biecht.

In het Calvinisme kwam al snel de gedachte van predestinatieleer op gang; God had de mens uitverkozen, en de mens kwam op grond daarvan tot geloof. In feite drukten de gedachten van uitverkozen te zijn de goede werken naar de achtergrond. Volgens Luther kreeg men rechtvaardiging Sola Fide, door het geloof alleen. De Katholieke Kerk reageerde door te zeggen dat genade van God weliswaar aan het geloof voorafging, maar dat de goede werken van de mens daarop volgden.

Ik ben zelf van mening dat goede werken en goede gedachten God zijn. Van zowel goede werken als goede gedachten gaat positieve energie uit. Dat is God in hoogst eigen "persoon". Van negatieve gedachten gaat ook negatieve energie uit. Daarop zal de God in onszelf, die overblijft na onze dood, ons beoordelen. :)

Dat doet me denken aan een spotje op discovery channel, over iemand die superintelligente AI probeert te maken. Hij wil het doen om te verbeteren, maar zegt ook dat hij donders goed weet dat het wel es slecht zou kunnen uitpakken, Matrix-style. Is hij dan slecht?

Je bedoelt dus eigenlijk de beginselethiek, of de gevolgenethiek..

Ik denk dat de beginselethiek het belangrijkst is. Wat is de reden waarom je iets doet? Is dat vanuit een goede gedachte, maar loopt het slecht af, dan heb je het teminste goed geprobeerd. Als je iets doet vanuit een -bijvoorbeeld- egoistische gedachte, maar dat het dan toch wel goed uitpakt, dan is dat voor mij minder waard. In eerste instantie was je opzet, je intentie al niet goed.

Een bekende filosoof van deze Beginselethiek is overigens Immanuel Kant, die deze ethiek min of meer heeft uitgevonden.

Hij wil het doen om de wereld te verbeteren? Als hij het oprecht daarvoor doet, dan handelt hij volgens de beginselethiek en volgens een goede intentie. Maar dan moet hij niet stiekem nog ergens commerciele belangen koesteren he..

Slecht is misschien niet, hij maakt zich zelf ook heel erg zorgen over wat zijn uitvindingen voor consequenties kunnen hebben. Maar hij gaat wel door. Wat betekent dat dan? Slecht zou ik het niet durven noemen, maar of het "goed" is, is nog maar de vraag.

iemand die echt goed denkt brengt dat automatisch in de praktijk in zijn doen.

Kun je leren om altijd echt goed te denken?

Dat is een overtuiging. En was Isa zegt is waar, goed denken gaat met goede daden samen. Andersom niet altijd, natuurlijk.

hoe bedoel je dat? Bij goed denken hoort de intentie goed te doen, en voor de intentie om goed te doen hoef je niet goed te denken (eigelnbelang)
hals het dat is, ben ik het er mee eens.
Er kan echter zeer veel kwaads worden aangericht met goede bedoelingen in het achterhoofd (verhaaltje nobel)

Ja, dat bedoelde ik...als uit jouw goede intenties iets kwaads voortkomt, ben jij daarvan niet de aanstichter, niet de schuldige. Want, zoals Isa zegt, uit goede gedachten komen altijd goede werken voort.

Ja, ok, dat had ik ook wel begrepen, maar de vraag was toch of het rechtvaardiger was om op je daden dan op je gedachten beoordeeld te worden. Als je iets doet met goede bedoelingen, dan is het voor mij een goede daad. Maar volgens mij heb je niet zo heel veel invloed op je gedachten, wel op je daden.

Het is natuurlijk ook afhankelijk van je mogelijkheden of je goede gedachten om kan zetten in goede daden.

Goede daden zijn voor iedereen mogelijk. Als je "goed" denkt, zul je ook "goed" en positief spreken, vanuit je hart, en inspireer je automatisch mensen.

Dat is waar.

Je kan niet goed handelen zonder goed te hebben gedacht.

als je goed denkt, zul je goed doen. Maar als je goed doet hoef je nog niet goed te denken zoals topicstarter al zei. Als je goed denkt zal het moeilijk zijn slecht te doen. En ik geloof erin dat je er wel de gevolgen van krijgt na de dood dus ik zou zeggen goed denken is belangrijker

makkelijk. Guus geluk gooit een hoefijzer uit eigenbelang achterover, geen goede gedachte. maar toch gooit hij daarmee de zoveelste inbreker om -> inbreker gevangen -> goede daad.

okok, flauw, maar je snapt het.

wat een ontzettend vernieuwde ethische discussie.

we kunnen er rustig van uit gaan anders dat dit al duizenden keren bedicussieerd is hoor.











owja, vergeten
:D
maarja, wat voor verniewnde gedachten heb je die de moeite van het overdenken waard zijn?

Ja klopt :o Op de HAVO heb ik dat ook gehad en daar moest ik wel aan denken toen ik deze topic opende.....was wel benieuwd wat de heersende meningen op het forum hierover waren..

Nou, ik weet niet of dat altijd zo is. Een gehandicapte die stom is (niet kan praten dus) kan bijv. wel beter denken dan zijn buurman, maar heeft minder mogelijkheden om dit te uiten dan zijn buurman.

Zelf ben ik nogal verlegen, dus ik zou wel meer (goede) dingen willen doen, maar ik durf niet altijd zomaar alles. Dit vind ik best vervelend.
Ook uit ik me soms erg bot of grof of gemeen, maar denk ik diep van binnen wel goed...Tja wat telt dan? Want ik kwets er ondertussen wel mensen mee (soms).....
Dit (mensen kwetsen) doe ik niet wanneer ik uit beleefdheid heel aardig ben, maar achter degenes rug om of in mn hoofd gemeen doe of denk. Ja, hetzelfde verhaal, wat telt dan: ik heb niemand gekwetst, maar wel heel onaardig over ze gedacht.

Als je er langer over nadenkt is het af en toe toch niet zo simpel als het lijkt :confused:

Ik ben het zelf ook eens met dat je bedoeling het zwaarst weegt, dat lijkt mij het meest logische.....maar toch...

Ik ik ik ik heb geen idee.

goed doen en denken lijkt mij.
het alleen denken is het begin.
ik denk dat je heel ongelukkig bent als je wel goed denkt maar slecht doet. I know I was.

Volgens Kant is de goede wil het belangrijkste van alles. Maar zelf denk ik dat de wereld er meer aan heeft als iedereen goed handelt.

ongelukkig, of onwetend
maar meestal heeft iets wat je doet wel meer dan een gevolgen, waar er wel een paar goed van zijn. (verhaaltje nobel -> de mijnwerkers zijn uiteindelijk wel geholpen)