gemis
 

de regen druppelde
zachtjes - op de achtergrond..

en maakte het,
somber zoals het moest zijn..

beiden zouden we,
met pijn in ons hart

tot de conclusie komen...
er zit geen toekomst,
in onze dromen..

maar jij bleef weg,
en ik kreeg het koud..

van wanhoop en verdriet..
waarom was je er niet ?

waarom liet je me zitten ?

ondanks, dat het einde
misschien zo moest zijn..

brak, het mijn hart
in een groot stuk

toen ik hoorde van het ongeluk..

waardoor, ik je nu niet meer aan kan raken..
ik had je zoveel,
willen geven
alhoewel, het einde daar was..

afgesloten is het pas,
als "ons" en verleden tijd was..

fictief gekozen onderwerp

mooi, kan het me erg goed visualiseren...

Ik vind je verwoording erg sterk in dit gedicht, het onderwerp vind ik ook goed neergezet. Verder vind ik de schrijfstijl wat minder, maar dat is een persoonlijke voorkeur. Ik vind alleen de zin 'en ik kreeg het koud' niet zo mooi bij de rest passen, die vind ik nogal cliché eerlijk gezegd..