De koning in mezelf...
 

Vragen hoe het met me gaat,
Staat niet meer bij mij,
Niet doen!
Het vloekt als nooit tevoren,
Als roze en gifgroen...

Niet alleen mij heb je belazerd,
Je bloed, je leven en je doen,
Ik sluit me af voor alles,
Leef voor mezelf, alles verwaterd...

Druppels klinken hard,
Als ze vallen op mijn hoofd,
Praten is al veel te laat,
Heerlijk hard, val maar,
Van binnen kwaad,

Machteloos en moe,
Over al het gezeur om niets,
Laat mij maar leven,
Voor mezelf heel even...

Alles komt wel goed,
Met mij tenminste wel...
Ik leef voortaan in ego
De koning in mezelf...
Succesvoller dan lego!

------
:evil:

Ikke? Nee hoor.......... :rolleyes:

Ik vind de slotzin een beetje kinderlijk, maar ik weet niet of dat de bedoeling was, of dat je gewoon iets moest laten rijmen op ego ;). Verder vind ik je gedicht een beetje rommelig; het sluit allemaal niet zo mooi op elkaar aan, en wisselt nogal van strofe- en regellengte. De verwoording vind ik op zich wel redelijk goed, en 'de koning in mezelf' is een mooie titel!

Sluit me daar bij aan.. goed verwoord xineof :)