![]() |
de ouders van m'n vriend
Ik heb al langer dan 1,5 jaar een hele lieve vriend. Maar de laatste tijd begin ik me steeds meer te ergeren aan zijn ouders. Mijn vriend is enigskind en dus erg verwend.
We hebben nooit de kans om alleen te zijn, zijn ouders willen overal en altijd bij zijn. Ik wil ook wel eens met mijn vriend een dagje wat leuks gaan doen ofzo, maar dan met zijn 2tjes.. Ook nemen zijn ouders af en toe zoveel tijd van hem in beslag dat hij geen tijd meer heeft voor mij. Zo gaat hij bijvoorbeeld mee boodschappen doen, winkelen, of ze vragen hem om mee te helpen met iets waar ze mee bezig zijn of om hun weg te brengen met de auto (terwijl ze heel goed zelf kunnen rijden), waardoor hij geen tijd heeft om huiswerk te doen of dingen die hij echt moet doen. En dit moet dan in de tijd dat hij met mij heeft afgesproken. Ik heb het er ook al met mijn vriend over gehad, en hij zegt dat zijn ouders eigenlijk altijd op de 1e plaats komen... Maar bij mij komt Hij op de 1e plaats. :( Herkent iemand dit probleem, en weet iemand een oplossing hiervoor? :confused: |
Waarom komt hij niet naar jouw huis toe dan?
|
ik denk dat zn ouders een beetje bang zijn hem kwijt te raken...aan jou...
|
Citaat:
|
Heb jij er al met je vriend over gepraat? En je vriend al met zijn ouders?
(= Leonoor) |
Citaat:
|
Citaat:
Denk ik. (= nog steeds Leonoor) |
Citaat:
|
Citaat:
(= nog steeds Leonoor) |
Citaat:
|
jij vindt het wel erg...
en ik zou idd eens met zn ouders rond de tafel gaan als je er niet uitkomt met je vriend... |
sjeus.. maar das niet makkelijk hoor!
|
Nee idd, ik ben toch al niet zo'n prater, en om nou tegen zijn ouders te gaan zeggen dat ik vind dat ze hem meer los moeten laten.. :eek:
|
Citaat:
|
Dat lijkt mij ook, en ik wil het niet als een verwijt over laten komen.
|
Nou... dat is nogal wat...
Heb je ook een vriendje. Maar als zijn ouders op d eeerste plek komen istie zelf ook wel een super-ontzettend-huismusje hoor.. En ik denk niet dat zijn ouders daar dan veel aan kunnen doen. Mja wel iets natuurlijk. Hij leeft wschijnlijk al ze hele leven zo, als je begrijpt wat ik bedoel ;) Ik denk dat je het er echt heel goed met hem over moet gaan hebben, en misschien wel met zijn ouders erbij. Hij kan wschijnlijk heel moeilijk "nee" zeggen zijn ouders ofzoow... sterkte durmeej!!! |
Jammer dat je leeftijd er niet bijstaat, maar kinderen/mensen gaan zich in de pubertijd wat meer losmaken van hun ouders dat is normaal. Ook is normaal dat je ouders belangrijk voor je zijn, en dat je ook af en toe wat voor ze doet, niet altijd voor jezelf kiezen.
Je vriend heeft zich dus duidelijk nog niet losgemaakt van zijn ouders,en zijn ouders willen dat waarschijnlijk ook niet. Nu gaat dit ten koste van jou en dat is niet de bedoeling. Je vriend moet dus daarin een balans zien te vinden, tijd voor jou tijd voor de verplichte dingen en tijd voor zijn ouders. Uiteraard moet dit in overleg met z'n ouders. Het is niet jou taak om met zijn ouders te gaan praten vindt ik. Vindt hij dat het allemaal wel meevalt, tsjah dan weet ik het niet..... |
Mijn leeftijd, en die van mijn vriend, is 20.. We zijn dus al even de puberteit uit. Ik vind dat mijn vriend wel de leeftijd voorbij is om nog heel erg vast te zitten aan zijn ouders...
|
Citaat:
|
of misschien dat ze hem meer los laten als jij bijvoorbeeld voortaan ook elke keer mee bodschappen gaat doen...
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
je moet er even rustig met je vriend over praten, mijn ex was echt een moederskindje, hij kon (bij wijze van spreken) niet zonder zijn moeder naar het toilet.
maar na een babbelte ging het beter. zijn moeder mocht me niet en dat was duidelijk te merken. wat ik ook gedaan heb is iedere keer als hij iets met zijn ouders ging doen, ging ik met mijn vrienden weg. hij had het snel afgeleerd. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 00:07. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.