Je zelf te minderwaardig voelen
 

Hebben jullie dat vaak gehad, dat je eigenlijk het gevoel hebt dat hij of zij gewoon te goed voor je is?

Soms heb ik dat wel eens gehad, maar dat is heel menselijk...

af en toe, had ik daar wel eens last van, als het niet te vaak voorkomt, en je je wel op je gemak voelt bij je vriend/vriendin is er niets aan de hand denk ik!

succes

juh.

Heb ik weleens gehad, maar vergeet dat altijd weer zo snel mogelijk, schiet je nix mee op :o

Ja, heel erg. Zij heeft het gelukkig ook! Het is wel makkelijk als je allebei weet wat het is en hoe het voelt, dan kan je er makkelijker over praten! :)

Jep, soms.
Hij pikt ontzettend veel van me, hoe gemeen ik soms ook ben, omdat ik me zo rot voel. Wat dat betreft is hij gewoon echt te goed voor me... Hij verdient iemand die hem altijd net zo lief behandelt als hij doet bij mij... En dat doe ik dus niet altijd.

Always. :)

ik voel mezelf minderwaardig omdat ik lager ben opgeleid...maar dan roept mn vriend dat ik niet zo moet zeuren en dat ik net zo slim ben :)

nah minderwaardig niet echt, meer niet interessant genoeg.

Joah, bij vlagen

ja... maar zodra ik me te goed voel voor hem zit er toch echt iets mis :p

Altijd.

Persoonlijk kan ik niet ervaring spreken, maar wens ik wel mijn mening te ventileren:

Ik denk dat het geen goed uitgangspunt is voor een relatie als je je werkelijk minderwaardig voelt aan de ander. Het is absoluut niet verkeerd om de ander te bewonderen en te denken "wat ben je toch geweldig" of "wat is hij/zij toch geweldig", doch, denken dat je echt minder bent dan de ander is nooit iets positiefs. Als die ander immers zo geweldig is, hoe heeft hij/zij dan ooit een fout kunnen maken door jou uit te kiezen?

Als je je zo voelt; als ik me zo voel, vind ik 't altijd een goeie motivatie om aan mezelf te werken. Oa. door te fitnessen, gezonder te eten ed. :o

Ik voel me niet vaak zo, trouwens, tegenwoordig. Vroeger (op school) wel veel meer. Toen was ik ook ietwat .. depressiever .. en stuk minder gelukkig met mezelf. :o

Nope.

heb ik ook... steeds maar afvragen wat hij in godsnaam met mij moet (zijn best verschillend, mensen geloofde ons eerst werkelijk niet als we zeiden dat we wat hadden enzo)

en ook dat ie me over een tijdje niet interresant genoeg meer vind

maja nou al ruim 4 mnd samen en volgens zijn zegge op naar de 100567e maand, zal wel weer onnodig zijn.


...heb 't ook op straat of als mensen zeggen dat ze me een mooi meisje vinden ofzo > vvraag ik me echt af waar ze dat vandaan halen maar ja...

Soms vraag ik me wel eens af waar ik hem aan heb verdiend, en hoe het in vredesnaam mogelijk is dat hij van me houdt.

Maar hij schijnt hetzelfde te hebben, dus ik kan er mee leven.

eigenlijk nie....andersom heb ik het wel eens meegemaakt jah...daardoor is ie ook weer gaan studeren en doet het kei goed op het hbo!!!! Ben trots op hem!

jullie moeten maar denken: 'ik ken mezelf te goed' en die andere ziet jou van een boeiender perspectief dan dat jij jezelf ziet :)

Ja maar stel je voor, jijzelf bent heel erg lelijk en die andere is mooi en lief.
En je gedrag wordt gewoon vreemd verklaard door andere, wat dan?
Terwijl die andere gewoon als normaal verklaard wordt!

Dat is toch haar probleem. Als zij blijkbaar geen betere partner keuze kan maken verdient ze ook niet beter. Je krijgt in je leven wat je verdient is een van mijn leefregels.

heb ik wel 'ns gehad ja.
ik had t idee dat diegene meer voor mij deed dan ik voor hem. maar hij zei regelmatig tegen me hoeveel beter hij zich voelde sinds hij mij kende.

Had in Turkije een super lekker meisje ontmoet, ze wilde alleen maar knuffelen, heb ik nog nooit meegemaakt.

Heb zowieso nog nooit verkering gehad dus moest ff wennen...
(JAJA 18 EN GEEN VERKERING, geen opmerkingen aub, te makkelijk)

Maar goed, ik d8 dat ik haar nooit waard zou zijn, maar na een paar dagen bleek ze ongelofelijk oppervlakkig.
En ik maar denken dat IK saai ben.

Nope, nog nooit gehad.

Een gelijke moet ik nog vinden en aangezien dat nog wel ff duurt zal ik het gevoel van minderwaardig zijn later ooit nog wel een keer meemaken.

Ik heb dat eigenlijk met ieder meisje dat ik beter leer kennen (ook gewoon als normale vriendin) en die ik leuk vind.

Zwaar irritant want ik kan helemaal onzeker worden als ze me nog proberen te koppelen met een of ander half-supermodel die nog eens superaardig tegen me doet... ik vertrouw het dan echt niet...

Ja zo af en toe nog wel. Dan kijk ik naar hem en denk ik: geez, waarom ga jij met MIJ om, je bent echt geweldig, ga iemand anders die geweldig is zoeken.

Of als ik weer een domme actie heb gedaan of iets vervelends tegen hem heb gezegd, dan zie ik hem zo zitten en denk ik, shit, ik ben te gemeen voor jou, ik doe je alleen maar pijn, ik ben slecht.

Ha.

Maar dat is soms hoor, meestal denk ik: we passen goed bij elkaar. Niet 1 iemand is beter, we zijn bijna hetzelfde.

Waar rook is, is vuur :evil:

ja soms, als ik een kutbui heb en alles zit af te zeiken:o

yup, bij mn ex.. geen wonder dat het uit is.

Leg uit, ik snap niet wat je bedoeld?

ook niet wat hij bedoelt?

Dat je dan ook écht minderwaardig bent! ;)

jep, hij is een heel stuk liever dan ik. zijn karakter is echt zoveel beter dan t mijne....

altijd.

Heel vaak gehad..
en vooral in de relatie die ik nu heb.. hij is zo lief voor me.. dat heb ik gewoon niet verdient voor mn gevoel.. en dan al die complimentjes :bloos: :bloos:

Mijn vorige vriendje vond zelfs dat ik te goed voor hem was :s
Nu heb ik zelf lange tijd gedacht dat de jongen die ik leuk vind 'out of my league' was.
Maar dat idee ben ik nu wel kwijt :) Zodra je iemand beter leert kennen merk je zelf ook wel dat die persoon niet perfect is, en dus niet beter/slechter dan jij. Ik merk nu dat hij zo z'n betere eigenschappen heeft, die ikzelf mis, maar aan de andere kant maakt hij ook weer problemen over dingen waar ik me nooit druk om zou maken. Zo vullen we elkaar aan :)
Zeker in een relatie moet je op een niveau komen dat je elkaar even veel waard vind, en dat jullie bij elkaar horen, en elkaar dus verdienen :)

Edit: spelfout :o

Nja, ik het begin toen ik hem net leerde kennen dacht ik wel van: hij is veeeelste leuk voor mij, hoe kan hij mij nou ooit leuk vinden?
Maar dat ging al snel weg toen we wat kregen.:)

heel vaak. en dat is ook best vervelend. omdat ik me er dus niet op m'n gemak bij hem door ga voelen..

ze kiest toch, hoe je het wendt of keert, voor jou. Laat dat jje wapen in de strijd met de je onzekerheid zijn

(vooralsnog) nóóit!! Ik voel me altijd beter dan iedereen :p