zelfmoord
 

Vier muren
twee ramen
en een deur.
Een vies matras
een pisbak
beschimmeld brood

Een junk.
Ik, dun,bleek
staar doelloos voor me uit.
Geen gevoel
al jaren niet meer

Het raam, een uitzicht:
Twee vrouwen tippelend
korte rokjes
mannen in auto’s
een kind op blote voeten
een klap
bloed op zijn wangen
het huilt.

Het doet me niets.
Geen pijn
geen verdriet
geen angst.
Ik voel niet
Ik denk niet.

Een schaduw op een muur
een schim
van wat ooit een mens is geweest
een naam met een touw om zijn nek
ik.
Een stoel
onstabiel
twee voeten en een sprong.


Petra Katanic

13 maart 2002, Maastricht Vier muren

tss volgende keer win ik!!
dit gedicht is ook heel mooi hoor :D
-xxxxxxxxxxxx- iesje

Wow. Vet mooi en heel aangrijpend. Laat ik nou hopen dat je het niet over jezelf hebt. Verder loopt hij goed, hij lijkt heel lang, maar je bent er zo doorheen en de woordkeus is prachtig.

Jij kan dat;)

Mooi hoe je dingen zo kort beschrijft!

hijs aangrijpend! echt heel erg goed. Ik zou zelf sommige zinnetjes niet zo kort (kunnen) schrijven, maar het stoort in dit gedicht eigenlijk helemaal niet.

Een stoel
onstabiel
twee voeten en een sprong.





geen woorden voor zo mooi....

erg mooi... :(

Heel erg bedankt voor jullie reacties!
Dit gedicht gaat trouwens niet over mij. Ik houd ontzettend veel van het leven en geniet elke dag.

Deze is net zo mooi als je andere gedicht!

Ik vind deze gewoon erg geweldig. Punt.

wouw!
deze is ook echt supermooi!
echt geweldig!

Ik zei het al jij bent echt een Herman Brood meisje.