Vergeef me (gevoelsgedichtje)
 

Vergeef me, door de dagen
voor de woede die ik niet sprak,
ongesproken woorden
al kon ik wel, maar deed het niet
uit angst dat het hart brak

Vergeef me, voor mijn woorden
die wel gesproken zijn,
of voor de dagen
die ik aan me voorbij laat gaan
zoekende, door de weg vol pijn

Vergeef me, voor de weg die ik ga
en eigenlijk niet de juiste is,
of voor de dingen
die ik niet weet en de antwoorden
die ik voor eeuwig mis



Vergeef me, al weet ik
dat ik niet vergeven hoef te worden
door een ander, als ik mezelf vergeef
en weet dat het zo goed is...

Mooi...

Het doet me denken aan de aflevering van dr Phil van donderdag geloof ik...is het daarop gebaseerd?

Nee, normaal kijk ik daar wel naar, maar heb ik de afgelopen week door mijn vakantie gemist ;)

Hoe verder ik lees, hoe beter hij wordt. Goed gedaan (y) . Het loopt goed, je rijm is goed, en je hebt een originele vorm genomen.

Een heel mooi gedicht; echt een gevoelsgedicht idd, en eentje om bij weg te dromen :). Vooral de rustige, regelmatige vorm spreekt me erg aan; dat leest heel prettig. De laatste cursieve regels zijn een mooie afsluiter vind ik, ik zou alleen niet zoveel witregels ertussen zetten.