Gevangen in liefde
 

Een groot verlangen
diep in mij
het knaagt van binnen
hoe zet ik het gevoel opzij?

Jou liefde benauwd me
keer op keer
Als je zegt ik: ik hou van je
Groeit het verlangen alleen maar meer

Is dit wat ik altijd al wou?
Ben ik nu echt gelukkig?
maar ik voel alleen maar kou

Die kou maakt me bang
en wederom komt de vraag
Heb ik nu alles?
Maar van binnen komt enkel geklaag

Ineens bedacht ik alles gaat voorbij
Ik wil een onbenauwd en vrij leven
Maar zal ik ooit de kracht vinden
Om dat mezelf te geven?

Mijn leven is nu al bepaald
wil ik mijn hele leven met jou delen?
dat is de vraag die steeds door me hoofd maalt

Dan komt het antwoord:
Houden van is niet genoeg
als je niet het leven hebt
waar je eigenlijk om vroeg...


Ik heb geprobeerd om midlife-crisis op papier te zetten, laat maar horen of het gelukt is.. :confused:

Zonder uitroeptekens was je laatste strofe best mooi geweest. Het gevoel bij de midlifecrisis heb ik nog nooit meegemaakt natuurlijk, maar de twijfel over alles komt wel duidelijk terug in je gedicht, dus in dat opzicht is het geslaagd. Toch spreekt ook dit gedicht me niet echt aan, het loopt niet soepel en toch weer die rijm en dat taalgebruik dat ik niet zo mooi vind. Je mag trouwens volgens mij niet meer dan 2 gedichten per dag plaatsen, volgens mij wordt er dan 1 gesloten, dus ik zou er snel 1 verwijderen ;) .

Om de tekstjes onder je gedichten moest ik trouwens wel steeds lachen :) .

Niet dat ik met mijn 16 jaar zelf in een midlifecrisis terecht ben gekomen ofzo, maar ik wou toch proberen om de twijfel waar je dan in leeft op papier te zetten en me er zo goed mogelijk in te leven... en kheb mijn uitroeptekentjes maar vervangen hoor :p hehe

liefs!

Ik vind de laatste strofe zo erg mooi, maar de rest vind ik een beetje rommelig overkomen eerlijk gezegd. Ik vind de titel erg mooi, maar ik zou eigenlijk niet weten hoe ik het gedicht moet 'vertalen' naar een midlife-crisis ;)... Ik vind het wel een orgineel onderwerp trouwens :)! Maar verder vind ik het wat te gedwongen gerijmd, en een te onregelmatige strofe- en regelopbouw...