Bij het denken van wat schrok je het meeste van jezelf dat je dat denken kon?
 

Vroeg ik me af nadat ik teleurgesteld was dat er niet iets ergs ofzo gebeurd was, zodat ik weer een goed en interessant onderwerp had kunnen openen op A&N :o

Oh, ik heb zo vaak van die rare ideeën. :o

Er is natuurlijk een verschil tussen denken en denken. Maar prettig fantaseren over dingen die ik in principe niet aanhang, doe ik zo af en toe wel. Geen probleem lijkt me.

ik moest die zin echt 20 keer lezen voor ik het snapte :o en ik denk dat ik dat soort gedachten verdring want ik kan nu even niks bedenken.

Standaarddingen:
- Iemand écht pijn doen, gewoon voor het plezier;
- hoe het zou voelen om iemand te vermoorden;
- hoever ik zou gaan voor dingen als geld (best wel ver was mijn conclusie :bloos: );
- allerlei vreemde seksuele gedachten :bloos: ;
- dat ik vernederd worden best lekker zou kunnen vinden;
- en een keertje gedacht van: Zal ik het gewoon doen? Heb ik het lef? Durf ik het aan?
En toen dat papiertje toch maar niet op de grond gegooid.
(Geschrokken van zelfs de overweging)

Dat ik een moordenaar ben :mad: :evil:

Idd. Maar toen ik me afvroeg wat de perfecte moord was,
was ik wel even bang om een serie-moordenaar te worden. ;) :o

Ik snap hem nog steeds niet?!

@Qamra: Gatara vraagt bij welke gedachte je het meeste van jezelf schrok dat je dat kon denken, nav een gedachte van haar. (ze was teleurgesteld om het feit dat er niks ergs was gebeurt, zodat ze geen goed en interessant topic op A&N kon openen) (of bedoelde je dat niet? :D)

Ow, dan ga ik geen antwoord geven, dat is te erg :s

Offtopic: wat vind je nou van mijn paringsmatenthearie?

Ik snapte hem al na 2x lezen(y)

Gedachtes over eten en dood zijn en moorden en zo:o

Jezus, ik heb de titel echt 3x moeten lezen. :D

Ik verras mezelf bijna elke week weer met nieuwe gedachten waarvan ik soms denk dat ze iets te erg zijn om ooit naar buiten gebracht te worden. :o

Ik zag in m'n telefoon dat ik een oproep van een vriendin op had genomen 's nachts, in mijn slaap. Dus ik vroeg haar naar dat gesprek, waarop ze antwoordde dat het niet zo lang duurde en weinig inhoud had enz. Daarna zei ze dat ik het had gehad over 'dat blonde kind' dat ik als 'geil' betiteld zou hebben. Vervolgens zei ze dat ik had gekreund en vroeg ze of ik soms vlekken in m'n bed had...
Ik haatte mezelf ff op dat moment en bood 20 keer m'n excuses aan, direct daarna zei ze dat het maar een grap was, waar ik gewoon vierkant in getrapt ben. :o Achteraf wel leuk. :D

:o

'a sick mind is joy forever' zeg ik altijd maar :cool:

Ik snap het niet helemaal. :confused:

Goed, voor de mensen die het niet begrijpen hier nog even een uitleg :)


Stel je loopt over een drukke winkelstraat en denkt het volgende:
wat als ik nu een AK-47 assault rifle in mijn handen had en iedereen hier nu ter plekke zou neermaaien? Hoe zou dat uitzien, voelen en aanhoren?
En zodra je dat aan het denken bent, schrik je van jezelf. Je schrikt dan van het feit dat je zoiets hebt kunnen bedenken en had dit eigenlijk niet van jezelf verwacht.

Dus nu is mijn vraag: bij welke gedachte was jij van jezelf geschrokken?

Dat ik het erger zou vinden als mijn moeder dood zou gaan dan als mijn vader dood zou gaan.

Ik schrik er nog steeds van als ik het zo lees. Het klinkt gewoon oneerlijk tegenover mijn vader.

Ik ben nooit echt geschrokken van mijn eigen gedachten maar als ik begin te denken aan het steken in mijn kat met een mes net terwijl ik t beest lekker aan t aaien ben, dan ben ik daar niet bepaald blij mee.

Dat ik erover zat na te denken hoe ik iemand het pijnlijkst kon vermoorden :bloos:

Ik schrik niet zo snel van mezelf. Maar soms denk ik wel eens dingen die ik zelf niet door de beugel vind kunnen. Bijvoorbeeld als ik op TV zie dat een groep Marokkanen (of welke etnische minderheid dan ook) een bepaald delict heeft gepleegd, en ik mezelf betrap op de gedachte 'als we ze er nou gewoon állemaal zonder omhaal uit zouden trappen, zou dat echt wel een hele goede oplossing zijn'.

Vrij natuurlijke gedachte denk ik. Gelukkig ben ik beschaafd genoeg om in te zien dat dat niet mogelijk, niet wenselijk en in zijn algemeenheid grof en dom is. Daarom 'denk' ik dat soort dingen ook niet echt. Ik 'voel' ze meer.

Of juist het onopvallendst, 'hoe zou ik er mee weg komen?'

Verder vraag ik me wel eens af hoe het nou voelt om écht bang te zijn, dus bijv. bedreigd worden ofzo...

Wat ik zou doen als ik God was.
Daar kwam een heel fascistisch plan uit.
Ik schaamde me dood.

OMG!

Maar..maar..je bent een deeltje God!

:rolleyes: :rolleyes:

Dat zou ik niet zo snel weten.

Dat ik iemand vermoordde

trek je conclusie... :o

maar het ging dus niet zozeer om God zijn maar om 'absolute macht te hebben om de wereld 'goed' te maken'...en daar kwam dus iets heel slechts uit...

het voorbeeld met de ak-47, en wat nare man zei......


maar hoe gaaf....... een heel winkelcentrum uitmoorden :cool: :p

Hm, in I know of I still know what you did last summer (ik weet niet welke) kreeg een jongen een haak dwars door zijn hoofd heen. Ik stelde me even voor dat dat bij een random iemand op straat zou gebeuren. :bloos:

Of van die seksueel getinte gedachten, ik durf niet eens te vertellen hoe het er uit zag... :bloos:

Van een oneindige simpelheid en schoonheid eigenlijk...de zin van het moorden is gelegen in de zinloosheid ervan :)

Mja, ik droomde vannacht over een heel mooie mevrouw en ik betrapte me erop dat ik die droom wel erg fijn vond en er aan dacht terwijl ik met m'n vriend zoende. Dat vond ik toch wel érg lullig van mezelf, ik schrok er wel van.

En dat ik me een keer voorstelde hoe het eruit zou zien om iemand met een scherpe kaasschaaf te bewerken :o