soort van gemis
 

Ik heb dit nog nooit gehad, het is ook helemaal niet ernstig ofzo, maar ik wou er toch even over beginnen.
Ik heb afgelopen week een onwijsleuke week gehad. Heel druk, maar zo gezellig! Als ik terugkijk was ik zelfs gelukkig bij de dingen die fout gingen en toen we gigantisch kwaad waren op een aantal jongens die iets van ons hadden vernield. Vrijdag had ik gehoopt een bepaalde jongen weer te zien tijdens het repeteren van de band, het was mijn tweede keer en hij is erg leuk dus ik had me er echt op verheugd. Maar hij was er niet. Op zich niet erg maar het voelde wel zo.
Nu is de week bijna om en ik ben zo bang dat ik weer in hetzelfde gat terugval. Ik was zo gelukkig, ookal was ik kwaad, ongesteld. Ik hoop echt niet dat volgende week de mensen waarmee ik vorige week zo veel mee ben opgetrokken en waarmee ik het zo gezellig had, gewoon hun eigen gang zullen gaan. Maar dat denk ik wel. Nu hebben we niks meer samen.
Ik weet het niet, het voelt als gemis. Terwijl ik nog helemaal niet weet hoe het maandag zal gaan. De hele dag ben ik al een soort van verdrietig. Ik kan niks, ik heb totaal geen energie meer.
Ik wil zo graag dat we voor altijd zo zouden moeten doen op school. Ik weet dat dat niet kan en dat ik dat ook niet wil maar het samen zijn, het een band hebben, dat is gewoon geweldig! Misschien komt het dat ik nog nooit echt zo gelukkig ben geweest, het voelt als de beste week van mijn leven!
Maar hoe blijf ik me zo voelen, hoe houd ik hen als vrienden?

Uhm, ik weet niet wat het precies was, dat van vorige week?

Het was duidelijk iets leuks, maar dus gewoon met mensen van je school ofzo?
Als dat zo is dan zou je komende week naar ze toe kunnen gaan. Bijvoorbeeld met een zin als 'het was leuk he? vorige week?'. Hiermee kan je zorgen dat jullie contact niet direct verloren gaat. Raak gezellig aan de praat en vraag bijvoorbeeld om een emailadres ofzo.
Kom je die personen vaak tegen op school, maak dan wat vaker een praatje met ze. Spreek ze ook op msn of stuur ze eens een mailtje; op die manier kan de band tussen jullie best wel een eind groeien, terwijl het niet heel vreemd is.
Dan is ook de stap naar 'zullen we nog een keer wat leuks gaan doen?' minder groot.

Maar besef je ook dat mensen die je maar net kent, alleen voor korte tijd als heel belangrijk voelen. Als je ze nou een week niet spreekt, zul je het al minder erg vinden dat je geen contact meer met ze hebt (en andersom). Als je dat wil voorkomen moet je dus meteen actie ondernemen en het contact blijven onderhouden.
Sorry, d'r komen vanavond weinig duidelijke zinnen meer uit geloof ik (althans, 't is niet echt een doorlopend verhaaltje geworden) maar ik hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik probeer te zeggen :)

We moesten verkopen van het Jongeren Uit Bureau in elke pauze.
Kijk, ik ken ze al wel, het ene meisje zit bij mij in de klas en daar ga ik ook wel veel mee om. Bij de ander heb ik vroeger op theater gezeten maar dat contact is toen echt heel erg verwatert. Haar vrienden zijn de anderen waar ik het erg gezellig mee had, maar dit zitten dus aan haar vast. (klinkt een beetje dom maargoed)
Het klinkt wel heel makkelijk, hen aanspreken met een zin als 'het was leuk he? vorige week?' maar ik vind het best moeilijk. Ik ben erg onzeker op dat gebied, als ik zeg maar een rol heb (vorige week dus het JUB) dan kan ik wel makkelijk met mensen praten want dan heb je een onderwerp. Maar om vrij te praten en doen, dat kan ik eigenlijk niet echt. Dat vind ik heel moeilijk.

Kan je jezelf niet een rol geven in het dagelijks leven? Zijn aardig wat mensen die met een masker op hun gezicht al heel erg in gedrag kunnen veranderen. Stel je een gedenkbeeldig masker voor en probeer of je dan wel dat gedrag kan veranderen.

Zou je ook kunnen aangeven waarom je moeite hebt met dat contact leggen. Als jij zou zeggen: "Goh, was leuk he, vorige week ? :)" Verwacht je dan dat de reactie zal zijn: "nou..ach...jah...misschien :|" ?

Zoja? Kijk of dat enigszins realistisch is met wat er zich vorige week allemaal heeft afgespeeld. Als het echt leuk was zou een reactie als:" Jah, idd..was erg leuk :D" veel logischer zijn. Wat het ook weer makkelijker maakt voor jou om in de toekomst dit soort vragen te kunnen stellen.

dat is inderdaad moeilijk, als je van jezelf niet zo makkelijk met mensen gaat praten, maar besef dat het een heel goede zin is om mee te beginnen. Je weet namelijk al bijna zeker dat de persoon positief zal reageren. Bovendien heb je wat om het over te hebben na die ene zin, omdat je dan alles van vorige week kan bespreken. Er is dus weinig kans dat het gesprek doodvalt en dat biedt al enige zekerheid.
En het verandert inderdaad niks aan hoe moeilijk het is om die eerste zin uit te spreken, maar denk vooral aan hoe leuk het was vorige week en hoe aardig de personen waren. Probeer je toch over die eerste angst heen te zetten.
NU is de beste manier om diegene aan te spreken. Over een week is d'r al weer een grotere grens tussen jullie ontstaan, dus probeer zo snel mogelijk het contact te blijven behouden.

Het is niet dat ik bang ben dat ze negatief gaan reageren maar meer van "ja, idd" en that's all.
Okee dan, we gaan er maar gewoon voor. :) Ik ben van mezelf al wel veel zekerder geworden dit jaar, dus misschien is de stap straks ook helemaal niet groot, maar als ik het me zo bedenk wel.

Weet je. Ze hadden die band toch ook met jou, niet alleen jij met hen. En als die band er is, komt het praten ook wel. En niet andersom. Je kunt toch zelf zeggen dat je het zo leuk vond, en niet hun woorden afwachten.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben zelf zoals jij.
Succes.

klopt klopt.
Naya, ik ben ze vandaag niet tegengekomen maar ik kreeg vandaag een mailtje van de begeleider dat we een taart krijgen omdat alles is misgelopen enzo, dus dan gaan gezellig met zn allen taart eten! :cool: Dat is dan wel weer een manier is tot contact.