Zwarte Serenade
 

Zwarte Serenade


Het liefst,
zou ik voor even
alles doen vergeten
niets meer willen weten
Van dit ellendig eenzaam leven
en enkel door een zoete wens
Door tederheid ingegeven.
Herrineren wie ik was als mens

In mijn hoofd een paringsdrang
tussen bitterheid en kilte
en in alle stilte
In een lange beklemmende val
Zal de ik geboren worden
Die morgen de wereld bewandelen zal.

In een nacht die nooit de mijne was
zing ik een vluchtig eenmanslied
het vult de ijle lucht
Vervangt wegterend verdriet
en is niets meer dan zucht
van hem die ik ooit was

Apart gedaan met die rijm, wel mooi, behalve in de tweede strofe, daar komt val-zal een beetje gedwongen over. Verder loopt het goed en alles, je hele gedicht heeft een bepaalde droevige sfeer die je heel mooi over weet te brengen.

Nu ik het een dag later terug lees, heb je inderdaad gelijk wat betreft die 2e strofe...Zal me er sowieso nog eens overbuigen. Denk sowieso dat het gedicht nog íets mist.

dank je!

Hmmmm een absoluut prachtige inhoud, het spreekt me geweldig aan, leest overigens lekker weg, goed metrum en ritme. Al met al gewoon prachtig...

Prachtig gedicht; orgineel in zijn verwoordig, en zo'n goede titel :). Vooral de vorm van de eerste strofe vind ik erg mooi! Een orginele en rustige, lekker lezende schrijfstijl. Vooral het stukje
'In een nacht die nooit de mijne was
zing ik een vluchtig eenmanslied
het vult de ijle lucht'
vind ik echt prachtig...

Lekker rommelig, goeie sfeer geschreven, heerlijk gewoon.