zo leeg als niets
 

Zo leeg is het niets
met zeewater in mijn ogen
half naakt begraven
de eindhalte als zand

De hitte van de korrels
in de diepte van mijn porieën
broeiend genot
versmelt mijn herinnering

Zo leeg is het niets
diep vanuit het zout
en golft zachtjes met mij
op het water mee

'Inspired to the Extent of Emptiness.'

'zeewater in mijn ogen' is echt een vondst. mooi, die rode draad van zand, zee, zout water.

Mooi hoe je strofes op elkaar aansluiten! Een goed gedicht, erg prettig om te lezen, er zit een vloeiend ritme in. 'zo leeg als niets' is leuk, en je woordkeus in het gedicht is ook erg goed; ik kan me er echt een beeld en idee bij vormen. Leuk om te lezen (Y)!

Wat grappig dat jullie het zo leuk vinden. Ik kan me er persoonlijk zelf niet echt in vinden. Het is iig anders uitgepakt dan ik had gewilt. Ik schrijf de laatste tijd alleen maar van dit soort dromerige dingen, maar het spreekt jullie blijkbaar -nog- wel aan..

Grappig en bedankt natuurlijk:D

Rupsje