Probeert mijn psychiater mij soms uit de tent te lokken?
 

Of issie bloedserieus?


Ik heb vandaag eindelijk weer een gesprek bij mijn psych gehad (hijs met vakantie geweest, vandaar dat "eindelijk", maar het is niet zon geweldig gesprek geworden geloof ik.

Het leek wel alsof alles wat ik zei tegen mij gebruikt werd. Ook zou ik ineens geen borderline meer kunnen hebben omdat ik niet mishandeld ben door mijn ouders ofzo :s echt heel wazig.. Sinds wanneer is mishandeling door ouders de enige oorzaak van een borderline stoornis? Maarjah.. ik kan natuurlijk niet meer dan de psychiater weten he :s
Daarbij zou ik mij dingen te veel aanpraten, zou graag willen dat ik borderline had, dingen kopieren die anderen doen. Kortom.. ik lieg en ik stel me aan ofzo?!
Ik vind het maar een vreemd zaakje... toen ik op dagbehandeling zat is geconstateerd dat ik zeerwaarschijnlijk een borderline stoornis zou hebben. Ik heb dit tot op de dag van vandaag nog niet geaccepteerd, en nu zou ik het dus ineens wìllen hebben?

En wat misschien nog wel het ergste was, was de volgende opmerking: Je komt vrij normaal op mij over, behalve het snijden dan, als je niet stopt met dat snijden, dan zal ik je moeten laten opnemen.

uhm, WATBLIEF?!

Ik heb voor het eerst een psychiater (dit is intussen mijn 3e psychiater) precies verteld hoe ik me voel, wat er in mij omgaat, wat er met mij gebeurd etc, en nu concludeert deze daaruit dat ik normaal ben? jaja... uhm.. where's the logic in that?
Ik heb hem verteld van het "wegzakken in andere werelden", en in een brief die hij van mijn ouders gehad heeft stond dat ik niet meer wist wat ik moest doen en dat ik het gevoel had door te draaien doordat ik dingen ruik hoor en zie die er niet zijn, iets dat elke dag erger lijkt te worden.
Ik heb hem verteld van het snijden, ik heb hem verteld van mijn stemmingswisselingen, en van mijn angst-paniek aanvallen..(die hij overigens beschrijft als "hyperventilatie" niet meer dan dat..) en als klap op de vuurpijl heeft hij sowieso mijn dossier van de dagbehandeling! En daar staat echt niet in dat ik normaal ben, of dat ik alleen maar dingen na-aap van anderen.
Er staat wel in dat ik en miriam (me blackrose, heb samen met haar op DB gezeten) ons gedrag op elkaar aan leken te passen, maar dat wil nog niet zeggen dat ik een copycat ben? (wat overigens in het dossier ook uitdrukkelijk vermeld staat)

Wat the f*ck is loos met mijn psychiater? Issie op hol geslagen ofzo..? Of probeert ie mij uit mijn tent te lokken, een beetje proberen hoe ik hierop zou reageren.

Nou.. als het dat laatste is, dan vind ik dat dus echt niet grappig!, want ik ging naar een psychiater toe voor hulp, niet om als proefkonijntje te fungeren, of in een hoekje gedreven te worden of.. of.. weet ik het....

*nogal van de kaart is*...



:(



P.s No offense to Miss helena maar: aub niet te zeer ingaan op het snijden, want dan loopt mijn topic het risico gesloten te worden

Heej meis,
t Komt idd nogal vaag over, maar t eerste waar ik aan dacht is: hij is r uit dr tent aant lokken. Doordat hij ineen keer zo omdraait, lijkt het alsof hij van techniek veranderd. Ik weet natuurlijk nix zeker, maar ik denk zeker dat hij jou uit je tent lokt. Een psychiater slaat niet zomaar ineens om, of hij moet daar een reden voor hebben. Probeer t m anders (subtiel) te vragen? Sterkte!

thx voor je reactie...

Wat zou het doel daar van kunnen zijn...? van het mij uit de tent proberen te lokken...?...

Ik snap dat je geen deskundige bent.. maar... ik snap echt niet wat er gebeurd enzo... :bloos: :( heb het er nogal moeilijk mee...

stoppen met snijden je bent toch geen slager
:nono:


misschien wil de meneer een niewe techniek proberen, misschien had hij gewoon slechte zin.
ik zou kijken wat je er volgende keer van vind, en als dat hetzelfde is zou ik hem dat gewoon vragen
sterkte (y)

Ik weet het niet... Misn in laten zien dat je het niet voor jezelf erg moet maken... Ik bedoel hier absoluut niet mee, dat je je aanstelt hoor! Maar misn wil hij je in laten zien dat je niet alleen naar de 'slechte' kanten moeten kijken, maar het positiever in moet gaan zien. Die 'dreiging' met als je blijft snijden ga je naar de kliniek.. voor mijn gevoel is dit een manier om je te laten stoppen. Als jij stopt hoef jij immers niet naar die kliniek. Ik denk dat hij deze aanpak voor jou t best vindt ofzo, dat je zelf in moet gaan zien dat je moet stoppen met snijden, en omdat hij nix anders 'weet' of omdat hij dit een goede werkwijze vindt, zegt hij dat ie je anders naar de kliniek stuurt. Je MOET stoppen (maar ik ga hier maar niet te diep op in, anders word topic gesloten, je mag me pmen ofzo)
sorry als t vaag is uitgelegd, maar ik ben erg moe :o

Een psychiater mag iemand die jonger is dan 18 nooit een borderliner noemen. Het kan nl. ook zijn dat het een doorgeslagen puber is (ja, dat klinkt erg leuk :s ) Misschien dat hij je daarom van dat probleem af probeert te halen ofzo... ach ja, ik weet het eigenlijk ook niet

Zou je dan liever horen van je psychiater dat je ziek bent, dat je het nooit meer zult aankunnen, dat je altijd zult blijven snijden?
Ik denk persoonlijk dat het goed is wat hij zegt, ik ken natuurlijk niet jouw problemen en hoe die man in het verleden jou behandelde maar alleszins dit is toch positief?

Als ik hoor van mijn dokter dat ik ziek ben in mijn hoofd, zou ik me nog dieper in de put voelen, maar als hij zegt dat het goed met me gaat dan zou ik het leven veel positiever bekijken (y)
In ieder geval, sterkte meid!

Heel veel mensen die depressief zijn, hebben symptomen die overeen komen met Bordeline. Naar mijn idee wordt het tegenwoordig veel te snel toegekend aan 'kinderen' no offence.
Ik meen me te herinneren dat het eigenlijk pas als je volwassen bent, als diagnose gesteld 'mag' worden...

Maar is het erg als je geen Bordeline hebt? Zou het niet gewoon ontzettend fijn zijn als je 'gewoon' depressief bent en dat het over kan gaan met de goede hulp?

Ik heb nergens geschreven dat ik Borderline wìl hebben, ik heb als ik me kan herinneren zelfs geschreven dat ik het nog niet eens geaccepteerd hèb dat er een kans bestaat dat ik borderline heb! (n)
Beetje gemeen om te concluderen dat ik borderline wil hebben omdat sommige anderen hier op het forum dat van zichzelf vinden.

Overigens zit ik niet meer in een depressie, depressieve gevoelens heb ik wel, maar ik zit niet meer in een depressie.

En het is ook niet waar dat het eigenlijk pas als diagnose gesteld worden als je volwassen bent, die regel is intussen versoepelt.

Mag wel. Mocht je dit niet geloven, op het psychologie forum zitten er minimaal 2.

Ik wil niet aanstellerig overkomen ofzo, maar dat er iets mis met me is, dat is een feit. Dat snijden voor mij een gewoonte is en ik daar niet van af lijk te komen, is een feit.

Ik zou wel willen dat het goed met me ging, en dat ik inderdaad normaal ben, maar dat is niet zo. Overigens is al eerder geconstateerd dat ik daadwerkelijk "ziek" ben.. dus.. tja...

eej meis,
ik vind het ook allemaal maar een beetje vaag. waarom zou ie je opnemen als je buiten het snijden helemaal normaal zou zijn? ik kan me voorstellen dat dit niet relax is.
over die BPS, ik begin zo langzamerhand het idee te krijgen dat emilie veel te snel iemand tot een borderliner bombadeerd. mij ook, en nou blijkt dat ik helemaal geen borderliner ben. ipv dat ze kijkt naar de symptomen die borderliners hebben en die vergelijkt met de mijne, of ik ze ook heb, kijkt ze eerst naar mijn symptomen en zoekt dan of ze dat ergens in de symptomen van borderline kan passen. misschien kun je samen met je psych de symptomen een keer doornemen, kijken waar je je in herkent en waar absoluut niet. ga ik zelf ook doen met mun psych.
emilie heeft mij bv aangepraat dat ik impulsief ben, iets wat nu helemaal niet blijkt te kloppen. ik ben toch geen enorme flapuit die dingen zegt zonder er over na te denken? en dat zwart-wit denken, zeker, ik kan heel zwart-wit denken, maar alleen als het over mijzelf gaat. mja.
dikke knuf

Sinds wanneer mag een psychiater niet meer opperen dat jij misschien niet de stoornis hebt die je denkt te hebben, of die eerder bij je is vastgesteld? Hij geeft nu gewoon een oordeel dat jou niet bevalt, dat je niet gewend bent ofzo, en dan is hij ineens op hol geslagen? Misschien praat jij jezelf al die dingen ook wel aan. Het feit dat jij het op een bepaalde manier ervaart wil niet zeggen dat dat ook iets concreets oplevert.

Als eerder al iets is vastgesteld, maar hij zegt nu dat je het jezelf aanpraat, dan is dat inderdaad wel raar. Dat geeft te denken over óf het oordeel van de eerdere arts, óf het oordeel van deze arts. Maar te zeggen dat hij op hol geslagen is gaat mij nogal ver. Dit is dus precies dat wantrouwen jegens artsen waar een ander topic van mij op Psych over ging.

Ook nogal een contradictio in terminis trouwens. Je kijkt wel vanuit jezelf, zelf ben je niet in orde, dus waarom zou jouw oordeel dan wél betrouwbaar zijn? Dat is ook zo subjectief als de pest.

Volgens mij heeft ie een slecht seksleven...:p

Nee, maar ff serieus, mijn psych heeft dat ook wel es bij mij geflikt om te kijken hoe ik er op reageerde. Majah, vage mensen zijn het. Ik weet ook niet wat ze in mijn dossier over me lullen. Ik wil het ook niet weten, ik kan de waarheid niet zo goed aan.
Ik weet wel dat mijn psych gedacht heeft dat ik seksueel misbruikt ben en zo. Najah, moet zij weten:p

Gewoon niet druk om maken. Doe geen dingen die ik ook niet zou doen. Gewoon niet naar luisteren dus:p Of gewoon tegen hem zeggen dat je het maar een vreemde gedachte gang van m vindt.

Mjah.. misschien moet ik inderdaad met hem gaan praten daarover ofzo... Alleen het probleem is nu.. dat er een stuk vertrouwen weg is.. ofja beter gezegd, een stuk vertrouwd gevoel weg is, hij heeft me best bang gemaakt de vorige keer. Dus ik hoop niet dat ik dichtsla...

Maar bij mij was het niet Emilie die dat als eerste constateerde, maar mijn eerste psych al.