herfstweggetje
 

Deinend op de wind.
Omgringd door blad,
dat afhaakt.
Knerpt onder mijn voeten het grind.
Net mijn levenspad,
deze kronkelende weg.
Is mijn einde in zicht,
waar de natuur mij raakt.
Is dit de plek,
hier krijgt mijn leven
zijn gezicht

Wauw! Een prachtig gedicht, echt waar! :o

Ze worden steeds beter... :)

kan niks anders zeggen dan (y)

Ik vind dat je gedichten steeds beter worden :). Goed gedicht; loopt lekker, leuk woordgebruik, goede rijm... fijn om te lezen :)!

Wat kort, maar bij nader inzien toch wel te doen.

xineof, kom jij op de meeting?

Dit gaat wel heel erg buiten het topic om; ik heb geprobeerd je een pm te sturen, maar die functie staat uit, dus dan maar even zo (sorry):

Ik weet nog niet of ik op de meeting kom, zodra ik het weet zal ik ook reageren op het meeting-topic. Ik wil wel heel graag komen, maar weet nog niet of ik kan (woon dicht tegen de belgische grens aan, moet heel ver reizen) en of ik mag (dit klinkt misschien stom, maar ik weet nou eenmaal niet of mijn ouders het er wel mee eens zijn..). Vanwaar de vraag? Kom jij op de meeting?

thnx voor de complimenten.. :o

ik vind je punt en komma gebruik niet altijd even duidelijk staan. Het lijkt alsof je door moet lezen maar door de punt stop je toch even en daardoor verliest het gedicht zijn kracht een beetje. Je inhoud en woordgebruik zijn wel aardig, ik vroeg me alleen af bij het op 3na laatste zinnetje of het vragend bedoeld was of niet...