ik mag 's avonds niet weg..
 

Ik mag 's avonds niet naar mn vriend. Ook niet om een uur of 7/8 tot 9/10 ofso... Ik baal er behoorlijk van, maar ik durf niet tegen m'n moeder en stiefvader in te gaan, ik heb al snel ruzie met ze. Ik weet ook nooit wat ik tegen m'n vriend moet zeggen. "ik mag niet", dat klinkt zo stom... Soms mag ik wel op vrijdagavond met um naar 'de stad' maar dan moet ik altijd om 11uur terug zijn. Maar door de week mag ik nooit weg. Ik vind dit al vreemd, en hij zal het vast nog veel vreemder vinden, omdat zijn ouders helemaal niet streng zijn. Die hebben zoiets van je doet maar waar je zin in hebt, en we zien je wel weer als je terug bent...
Hij belt straks denk ik ook om wat af te spreken, maar ik heb echt geen idee wat ik tegen hem moet zeggen, ik ben nogal onzeker... Ik wil hem echt niet kwijt :s
Iemand die dit herkent en/of tips heeft?

Kun je het 'm niet gewoon uitleggen? Of hem dit laten lezen? Hij zal het best begrijpen denk ik. Of er met z'n allen eens over praten misschien?

Ik heb altijd het gevoel dat ie een beetje boos wordt.. En teleurgesteld. Hij kent mn ouders niet zo goed, mn stiefvader heeft ie nog nooit gezien, mn moeder 2 keer, we gaan namelijk altijd naar zijn huis...
Mn moeder zit te zeuren dat ze eraan moet wennen dat ik een vriend heb enzo... en dat ik te weinig aan mn huiswerk doe en te weinig tijd met vriendinnen iets ga doen. Ik ben het niet echt met haar eens, ik doe heel veel aan mn school en mn vriendinnen zie ik amper minder dan vroeger.. kom op zeg, ik ben echt niet zo iemand die vrienden laat stikken voor een jongen..
Maarja, ik denk dat ik zometeen weer met een smoes aankomen moet: eeh ja sorry ik moet mn moeder nog helpen.. :bloos: :(

Het zou niet erg redelijk zijn van hem om boos op je te worden. Jij kunt er natuurlijk ook niks aan doen! Je moet hem dan wel duidelijk maken waarom je 's avonds niet meer naar hem toe wil. Een lieve vriend begrijpt en respecteert dat heus wel. Laat je door hem ook niet overhalen om ruzie met je ouders te maken of dingen stiekem te doen. Het is iets tussen je ouders en jou.

Hoe je je tijd verdeelt tussen je vriendinnen en je vriend, dat is weer niet de zaak van je moeder en dat mag je denk ik ook wel zeggen (gewoon op een beleefde manier natuurlijk). Dat je een vriend hebt is wel vrij normaal op jouw leeftijd.

Waarom neem je je vriend niet wat vaker mee naar huis? Dan kent hij jouw ouders beter, jouw ouders kennen hem beter, het lijkt mij dat er dan al veel meer begrip is.

Ze vinden dat ik te vaak met hem afspreek, dus vaak kan ik hem niet meenemen.
Ik schaam me ook voor mn 'ouders'. mn moeder zegt soms erg vreemde dingen.. En bij hem thuis voel ik me erg op me gemak. Als er al iemand thuis is storen ze ons nooit, dat is gewoon erg prettig. Bij mij willen mn moeder en broer nog wel eens op mn kamer deur rammen of me roepen om nix...
Ik zal het hem wel proberen uit te leggen, maar ik ben gewoon te bang dat hij het om wat voor reden dan ook uitmaakt... :s (n)

Als ik jouw vriend zou zijn en je zou me allemaal dat soort smoesjes vertellen, dan zou ik dat niet op prijs stellen (n). Eerlijk zijn dus.

Eerlijk zijn.

Ik zou het eerder uitmaken als je smoesjes vertelde en ik kwam erachter, dan als je gewoon niet weg mag van je ouders. En ga dan ook eens vaker bij jullie thuis zitten, wat maakt het nou uit dat je een keertje niet kan lopen klefbekken op je kamer.

Ik denk dat je ouders het ook geen fijn idee vinden dat jij een heel leven hebt waar zij niets vanaf weten en - in hun ogen - van alles achter hun rug om doet. Als jij ze er wat meer bij zou betrekken denk ik dat dat ze milder zou stemmen dan wanneer je ze heel krampachtig thuis weghoudt, dat voelen zij ook heus wel aan.

Vertel je vriend gewoon hoe de situatie ervoor staat. Als je telkens met allerlei smoesjes aankomt is dat voor hem veel vervelender dan dat hij gewoon weet waarom jij niet weg mag.
Jij en je vriend kunnen met je ouders gaan praten, of bijvoorbeeld eerst met je moeder? Zo leren ze je vriend wat beter kennen en begrijpen ze misschien ook wat beter waarom jij weleens met hem weg wilt.

Geen wonder dat je vriend boos en teleurgesteld is als jij hem niet erteld waarom je hem echt niet kunt zien, op hem komt het over alsof je smoesjes zit te bedenken! (dunkt me) Dus dan heeft hij straks zoiets van; 'Vind ze me nu nog leu of niet :confused: ' vertel hem gewoon dat je ouders best streng zijn wat dat betreft en alsje moeder en langzaan aab aab webt dab krijg he vanzel f meer vrijheden.

Ik heb hem tot nu toe geen smoesjes vertelt... het was meer zoiets van, dalijk ben ik genoodzaakt om hem smoesjes te vertellen.
Ik heb het al een paar keer gezegt dat ik niet wegkon omdat het niet mocht, en dan klonk ie dus boos/teleurgesteld. Ik zeg dan sorry, of is er wat? En dan krijg ik als reactie (indien sorry): "Nee geen sorry, jij kan er nix aan doen".. en anders "Nee er is nix". Maar ik weet dan wel beter...

Misschien kan je een compromis maken met je ouders? Dat jij laat zien dat je je huiswerk hebt gedaan en dat je dan om de avond weg mag? Je kan het idd beter aan je vriend vertellen, tuurlijk is hij teleurgesteld het is natuurlijk niet het antwoord waar hij op hoopt als hij vraagt of jij langskomt. Praat er gewoon een keer met hem over en probeer dan samen met hem een oplossing te verzinnen. Misschien kan je toch proberen om hem wat vaker mee naar huis te nemen, dan kunnen je ouders meer aan het idee wennen en weten ze beter met wie jij omgaat.

mag je ook niet uit?

Ga er niet om liegen. Als het echt niet mag van thuis, dan moet jij je daarbij neerleggen, en hij ook. Je woont nu eenmaal daar, en je bent 16, zij maken de regels.

Dat wil overigens niet zeggen dat je er niet tegen in opstand mag komen, als de regels vooroorlogs zijn. Je bent geen dertien meer.

Mag hij wel bij jou thuis komen? Saampies op de bank met de hele familie? En mag jij wel naar zijn huis, als zijn ouders erbij zijn? Mag je daar eten? Misschien is dat een goede binnenkomer. Jij eet daar, en blijft nog eventjes tot na het nieuws ofzo, even koffie drinken, zelfgebakken cake van zijn moeder eten, en daarna brengt hij je netjes naar huis.

Dan kunnen zij een beetje wennen aan het idee dat hun dochtertje groot wprdt en niet meer iedere avond thuis is..

Ik mag wel uit, tijdens vakantie en op vrijdag/zaterdag.

Hij mag ook hier niet komen 's avonds... Ze zijn bang dat ik geen verantwoordelijkheid kan nemen, omdat mn broer dit ook niet kon... Maar ik ben mn broer toch niet?

Mn stiefvader begint er nu net zo over te denken als ik.. dat is een meevallertje. Maar mn moeder blijft zeuren. Vreemd, want ze heeft erg vaak gezegt hoe erg ze er mee zat dat ze vroeger van haar ouders nooit 's avonds weg mocht...

Maarja, ga nog maar een keertje met ze praten..

"Geen verantwoordelijkheid kunnen nemen"?

Bedoelen ze daarmee dat ze niet willen dat je met hem naar bed gaat? Dat ze bang zijn dat jullie daar bij hem thuis 's avonds te makkelijk de gelegenheid voor hebben? Heeft je broer ooit een meisje zwanger gemaakt?

Daar hebben ze, nu jij 16 bent, niets meer over te zeggen.

Ze zijn bang dat je zwanger wordt? Voorbehoedsmiddelen zijn niet verboden in Nederland, en ook niet giftig.

Daar zul je heel eerlijk over moeten praten met ze. Ze moeten doorkrijgen dat je het, als je zelf vind dat je er aan toe bent, toch wel doet. Maar dat je het beter veilig bij hem of bij jou thuis kunt doen, met een douche bij de hand, en lekker warm in een bed, dan ergens buiten dat geschutter in de bosjes waar je een longontsteking oploopt.

geen smoesjes :mad:

als ik ergens niet tegen kan zijn het smoesjes enz.
als ik t gevoel heb dat mn vriendin tegen me liegt kan ik dus echt wel pissig worden.
gewoon eerlijk zijn daar heeft ie ech wel begrip voor hoor.

Hey,
over het in de week weggaan, heb ik zowat hetzelfde als jij. Als het van m'n vader afhing zou ik gerust buiten mogen, maar m'n ma is hier de grote chef! Dus... NJET!! In de week thuisblijven... SUCKS!!!(allé, 's avonds hé! want op woensdagnamiddag of als ik van school kom mag ik gerust nog iets gaan drinken enzo.) Maar eens thuis... is het thuisblijven.

In het weekend mag ik niet klagen. Hoewel... om 4u krijg ik altijd een berichtje 'kom je nog naar huis!' Maar dan doe ik nog meestal m'n zin. IK ben toch thuis om half 5 à 5uur! Dus waarom daarop zitten vitten???

Maar ik zou zo graag eens in de week, tot al was het 21u ,buiten gaan!

Greets Lieve,xxx

je moet het eerlijk vertellen. Steeds smoesjes verzinnen dat is ook niet goed, want dat heeft ie door en dat is voor jou ook heel vermoeiend. Dadelijk gaat ie denken dat jij hem niet wil zien!

toch maar eerlijk zijn, het is niet jouw fout en je bent 16 en een meisje en veel ouders zijn bezorgd/moeilijk (misschien niet zo erg als je jouwe, maar toch) Hij zal het wel begrijpen en probeer samen met je ouders en hem dan een oplossing te vinden..

eerlijjk zeggen en ook voor je zelf opkomen tegenover je moeder. je wordt ouder en bent geen klein kind meer.
betrek je moeder wat meer bij jou en je vriend. ookal moet ze er niets va hebben, als je haar confronteerd met wat jullie hebben en laat merken dat je echt om hem geeft dan kan ze het toch niet weigeren?
en vraag anders eens aan haar wat zij ervan gevonden zou hebben als haar moeder haar zulke dingen verbood. als ze daar over na gaan denken helpt t meestal wel.

suc6....

ik vind het een beetje raar dat je er niet gewoon met je vriend over durft te praten. Het is toch niet voor niks je vriend?! Bij hem zou je je helemaal op je gemak moeten voelen en daar zou je alles tegen moeten kunnen zeggen.
Maar goed....voor de rest heb ik weinig te zeggen want dat is al genoeg gedaan door degene boven mij :)