Hart op tafel...
 

Een beetje simpel misschien...

Hart op tafel...

Mijn gedachten was ik maanden kwijt,
nog voor ze de weg naar jou vonden.
Mijn dromen waren al niet zo veel,
niet zo spannend, niet zo bijzonder.

Mijn hart had ik altijd in handen,
goed gesloten in een box van goud.
Het was ooit eens een stenen hart
en nu voelt het, en het is zo koud.

Mijn ziel had nog nooit eerder gevoeld,
wat ik zomaar voelen doe sindsdien.
Ik denk dat je het echt geraakt hebt,
of het leven teruggegeven misschien.

Maar met al mijn hart op tafel,
mijn gedachten enkel nog bij jou.
Met mijn gehele ziel open en bloot,
zeg ik nog niet dat ik van je hou.

Sterk!

Een heel lief, goed lopend gedicht! Het rijmschema vind ik goed, het zorgt er mede voor dat er veel ritme in je gedicht zit. Leest erg fijn, vooral de laatste strofe :)!

De laatste strofe is heel erg mooi :) Jammer dat de aanloop er naartoe wat zwakker is, mede door het ritme denk ik!

Vind de beschrijving/verwoording wel weer een heel erg pluspunt :)

Genesis

hoe kan jij nou weten hoe ik me voel dan??

Goed ik vind het dus een heel erg mooi gedicht!!