bang dat ik m kwijt raak
 

Hoi,
ik heb een probleem en wil t graag even kwijt. Ik heb nu al bijna een jaar een hele lieve, leuke vriend waar ik helemaal gek op ben. We zijn in de zomer samen op vakantie geweest en dat was echt heerlijk. Vorig jaar deden we dezelfde studie op dezelfde school, maar nu zit ik op een andere school en zie ik hem bijna alleen nog in het weekend.
Mijn probleem is nu: als ik hem niet zie door de week ben ik bang dat ik hem kwijt raak. Hij is altijd heel lief en we hebben nooit ruzie, bellen een keer per week en smssen elke dag.
Hij heeft een drukke studie dus als ik hem door de week wil zien, vind hij dat niet zo'n goed idee omdat hij dan nog later in zijn bed ligt. Hier word ik ook onzeker van, want dan ben ik bang dat hij me niet meer graag ziet.
Het klinkt misschien allemaal erg paranoia, maar ik ben in het verleden plotseling en hardhandig gedumpt en nu heb ik het idee dat ik mezelf probeer in te dekken zodat ik niet nog eens zo'n klap krijg.
Maar op deze manier ben ik zo onzeker als ik hem een tijdje niet zie dat ik me gewoon op niks anders meer kan concentreren :(

HELP!!!!!!!

kuszie Lise

Hoi, ik herken het heel erg goed.
Mijn vriend woont in Amsterdam en we zien elkaar alleen in de weekenden. In het begin vond ik dat niet eens zo heel erg, maar nu er wat dingen zijn gebeurd ben ik heel erg onzeker en banger dat ik hem kwijt raak. Gelukkig kan ik altijd bij hem terecht met dit soort dingen.
Van de week was het zo erg. Ik zat allemaal dingen in mijn hoofd te halen. Dit heb ik toen op papier gezet, in een envelop met postzegel en zijn adres gedaan en in de brievenbus gedaan. Hij heeft deze brief gekregen en ik dacht: ''hoe kon ik nou zo stom zijn om dat te posten'' maar hij vond het fijn dat ik zo eerlijk was naar hem toe.
Wees eerlijk!
En het komt wel goed.

Ik heb ook geprobeerd om het hem uit te leggen, maar hij begreep het niet. Hij heeft echt zo'n instelling van; we zien wel hoe het loopt. Hij heeft geen zin om er over na te denken ofzo. We zijn nog jong en er kan nog van alles gebeuren.
Volgend jaar gaat hij aan de andere kant van het land studeren en hij zegt dat hij dan wel moeite wil doen als hij nog verliefd op me is maar dat ie t wel waarschijnlijk vindt dat we uit elkaar groeien. Kijk daar kan ik gewoon niet tegen die nuchterheid. Niet dat ik nu de garantie wil dat hij zijn hele leven nog met mij spendeert, maar op een of andere manier heb ik het gevoel dat hij onze relatie niet zo serieus neemt als ik.
Terwijl hij toch zegt dat ie van me houdt en me mist....

'k vind 't inderdaad vreemd als die zegt dat hij het wel waarschijnlijk vind dat jullie uit elkaar groeien. Als die dat denkt; waarom (sorry) maakt die het dan niet gelijk uit in plaats van de boot af te houden.

Ik bedoel; t'is niet echt een leuke instelling nee als je zegt dat 't waarschijnlijk toch uit zal gaan. Dan heb je volgens mij idd. het gevoel dat de relatie niet serieus bedoelt is en dat hij 't eigenlijk doet voor z'n eigen genot.

Als hij van je houd, zegt die toch zulke dingen niet? Dan ga je er toch juist vanuit dat alles goed komt? Ik zou nou is goed met 'm praten.

Het klinkt me ook allemaal wat ongeinteresseerd in de oren wat hij allemaal zegt.
Das geen nuchterheid maar jou aan het lijntje houden. Vraag hem of hij nu verliefd op jou is, alstie ook maar enigszins twijfelt zou ik er een punt achterzetten (hoe moeilijk het ook is), volgens hem is de relatie dan toch al gedoemd te mislukken.

ja ik heb hem gezegd dat we het dan net zo goed nu uit kunnen maken en daar was hij het niet mee eens. Hij zei dat hij nu van me houdt, maar dat hij heel vaak heeft gezien dat twee mensen op afstand van elkaar af groeien, en dat hij daarom denkt dat de kans ook bij ons bestaat.
We zijn nog zo jong (16 & 17) en ik ben zijn eerste langdurige vriendinnetje. Misschien wil hij gewoon niet te ver vooruit kijken?

Dat die bang is dat jullie uit elkaar groeien kan ik wel een beetje begrijpen.

Maar ja; dan moeten jullie misschien gewoon is goed praten of jullie het willen proberen of niet. En dan niet gaan zeggen dat 't waarschijnlijk toch niet gaat werken en dan toch proberen?

Ofzo? :o

hij zegt dat als ie nog verliefd is hij er zeker de moeite voor wil doen om het te proberen. Hij durft niet te voorspellen hoe onze relatie tegen die tijd is.

dat van die studies is onzin. Mijn vriend studeert geneeskunde ( druk) en ik doe zelf twee studies. Volgens jouw beredenering zouden wij elkaar nooit zien.

MIS

we maken tijd vrij voor elkaar. Soms ik wat meer voor hem dan andersom, maar alla. Zolang je dat wilt doen, al is het in het wekkend, dat zit het goed

en wat dat paranoia betreft: je hebt gelijk, maar get over it. Want juist DAT kan je je relatie kosten.

We zijn niet allemaal zo geweldig en sterk en leuk als jou.

nee, dat blijkt uit jouw reply, die mij duidelijk maakt dat jij je op de een of andere manier aangevallen voelt, door iets wat een neurtrale mededeling was, en wat totaal geen grondslag biedt voor jouw reply, behalve misschien jouw eigen vooroordelen of rare beeldvormingen van mijn persoon.

Ik ken dit verhaal heel goed, maar bij mij is het op een andere manier uitgegaan. Doordat mijn vriendin zo paranoia werd voelde ik me opgesloten. Ze werd ook verschrikkelijk jalours en als ik ergens niet tegen kan...

Een neurtrale mededeling?

En nee ik voelde me helemaal niet aangevallen. Waarom zou ik?

Alleen je stuk was veel te veel gefocussed op je eigen situatie tussen jou en je vriend. En daar heeft de topicstarter niks aan. Zij en haar vriend zijn, hoogstwaarschijnlijk, ander soort mensen dan jou en jouw vriend.

Het enige wat je liet zien eigenlijk met je reply, was dat jij een afstands relatie kan volhouden en je het verbaastte en zelfs minachtte dat hun dat niet konden.

Daar hebben ze niks aan.

ik herken mezelf wel een beetje in je verhaal.
mijn vriend is dit jaar gaan studeren terwijl we eerst bij elkaar op school zaten.
hij woont nu ook in een andere stad.
hierdoor kost het veel meer moeite om samen dingen te doen.
maar wij hebben allebei zoiets van ik vind je nu heel leuk lief maar ik weet niet of dit gaat werken. we proberen het natuurlijk wel omdat we verliefd zijn. we willen ook dat het lukt. maar of we er altijd evenveel vertrouwen in hebben is een tweede...
maar mijn advies is, als jullie blij met elkaar zijn probeer dan gewoon meer tijd voor elkaar te maken.
ik denk niet dat hij je niet meer wil ofzo maar gewoon bang is dat het uitgaat en zichzelf alvast op de klap voorbereid (hij is waarschijnlijk bang door alle horror stories overlange afstands relatiers)
maja hoop dat je er iets aan hebt.

Timor ipsa periculosa est, timor ipsa amorem exulit, timor ipsa evitanda est nobis!
Loquere cum ei, narra ei curas tuas. Cura intellegas quid sentas, quid putes, quid velis.

?? Heb je ook een vertaling of druk je je alleen uit in latijn :)

Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt. Waarom tijd steken in iets als hij toch verwacht dat jullie uit elkaar groeien? Hij bedoelt het waarschijnlijk niet zo serieus als jij het opvat en hij leeft meer bij het moment, maar op dit moment voel jij je telkens onzeker en daardoor naar, dat heb je niet over voor een relatie waarvan de ander denkt dat het waarschijnlijk wel voorbij gaat.

Je hoeft geen garantie voor een eeuwige toekomst, maar vertrouwen in de mogelijkheid is toch wel fijn.

Ik zou nog eens met hem praten, maak duidelijk dat jij je gewoon heel naar voelt en dat je best wil proberen om dat op te lossen, maar toch alleen als hij er dan ook helemaal voor gaat en niet zo'n inzicht heeft van 'waarschijnlijk gaat het uit'.

Ik ken het gevoel op zich ook wel. Dat indekken ook vooral, daar heb ik ook erg veel last van. En best een kans dat mijn vriend en ik niet voor altijd samen blijven, maar daar ga ik natuurlijk niet vanuit want dan heeft het nooit zin, die garantie heb je immers nooit. Je gaat toch uit van wel een toekomst, anders kun je er beter meteen mee stoppen, dan doet het misschien iets minder pijn.

Ja, bedenk goed voor jezelf of jij het ervoor over hebt en praat er nog eens goed over met hem. Maak duidelijk dat hij er misschien niet over nadenkt en het voor hem niet zo uitmaakt, maar dat jij er wel mee zit en dat jij op deze manier niet zeker weet of je wel wil afwachten of jullie uit elkaar groeien of niet.

Ik sluit me helemaal bij Dusjcrib aan.
Succes meid!

snap precies wat je bedoelt, ik denk ook af en toe als ik me vriend keer niet ziet is ie nog wel gek van me? moet je gewoon ffies met hem over gaan praten, nu zie ik hem minder wel nog door de weeks maar wel minder allebei onze eigen dingen, ik ga ook weer meer met vriendinnen wat doen, en nu gaat het weer veel beter, denk erom dat je ook dingen met je eigen vrienden blijft doen

sterkte

Quíd dicis? :D

Dat vraagt ze nu juist aan jou!