Open-minded
 

Als iemand jou vertelt dat er een kolonie paarse kevers op de maan woont, wat is dan je reactie?

Zal je dan eerder denken van 'wat een bullshit' of 'hmm er is natuurlijk een kans dat er om een of andere reden paarse kevers zijn'

Ik denk dat zoiets met open-mindedness te maken heeft. Je hebt natuurlijk mensen die zeggen van 'huhuhuh , kankermegool wat lul je nou met sjit dat ken helemaal neit godverdomme'

Die vind ik niet echt open-minded. Maar toch is dat de reactie van de meeste mensen, misschien iets minder belachelijk maar zeker in die richting. Ik denk dat, dat komt omdat ze simpelweg hun hele leven een bepaald beeld hebben gehad van zogenaamde concrete feiten, een concrete realiteit.

Nog een voorbeeld: 10 mensen zien iemand omhoog zweven en vertellen dit, geen hond die het gelooft omdat 'het niet kan'
Omdat bijna iedereen berenedeert volgens bekende patronen gebaseerd op bekende 'bewezen' feiten. Ik zou zelf juist denken dat er dus blijkbaar wel een mogelijkheid bestaat waaronder zulke fenomenen kunnen plaatsvinden. Maar ook hier zullen toch velen zeggen van 'hoezo geloof je hun? ze zijn gek, je bent naif'
Zelfs die reactie vind deels zn grond in 'Maar dat KAN helemaal niet, dus DAAROM zijn ze gek of liegen ze'

Terwijl als diezelfde mensen vertellen dat ze een hond zagen lopen, iedereen zal denken van 'ok'

Hoe zit zoiets bij jou, hoe open minded ben je als het gaat om dit soort zaken?

Ja he, ik vind dit eerlijk gezegd niets te maken hebben met open-minded heid. Ik vind dat meer een opstelling tegenover zaken die bijv. taboe zijn, etc. Het is natuurkundig simpelweg onmogelijk om te zweven. Dus als iemand zegt dat iemand heeft zien zweven, dan leg ik ze uit waarom dat onmogelijk. Ik zal het dus niet geloven.

Ik zou allereerst verontwaardigt reageren, maar daarna de feiten eens op een rijtje zetten.

ik probeer me als een kind op te stellen...
zijn trouwens wel goede filosofen die kinderen;)

maar ja, het gaat erom dat die mensen zeker weten dat iets niet kan... omdat dat het verwachtingspatroon is...

maar als je nergens zeker van bent... hoeft ook niets je te verrassen...
open minded is zeker zijn dat je van niets zeker bent;)

Ik neem niet zomaar iets aan, eerst bewijs. Denk ik dat het niet kan dan zeg ik dat en zoek ik het op, klopt het wel dan zal het wel zo zijn en dan accepteer ik het.

Ik sluit niets uit zonder goede reden, en neem ook niets aan zonder goede reden... Alleen als er een man bij kopspijkers beweert dat atomen uit kleine 'ruimtescheepjes' bestaan, zonder dat er ook maar één goede reden wordt genoemd om zoiets aan te nemen is dat een goede reden om zo'n theorie pseudo-wetenschap (eigenlijk nog een te mooi woord, maar goed) te noemen.

Toch is zweven niet helemaal onmogelijk: Link

Edit:

Leuk filmpje met zwevend kikker :P:

http://www.cpedu.rug.nl/orientatie_natuurkunde/Navigatie/VrijdagEM/Groep_2/elctr/movies/frog[1].mpeg

Ik heb trouwens een stukje op Inet gevonden over die man bij kopspijkers. Ik weet niet of iemand het gezien heeft, maar voor geïnteresseerden: Link.

HUHUHUHUH KANKERNURT, JIJ BENT EGT ZO EEN ALTO DIE IN UFOS ENZO GELOOFT HUHUHUUH SSSUKKEL, EHT EEN SCHWERFER.


;)

Wat is het nut van open-minded (wat een klote term trouwens) zijn? Dat je elke kneus die een verhaaltje vertelt gelooft.

Bij open-minded denk ik eerder aan dat je open staat voor andere meningen. Ik vind overgens de topicstarter niet echt open-minded als ik zo zie hoe hij over "naïeve" mensen praat.

Volgens mij zijn er een paar dingen verward hier.

Open staan voor dingen zie ik eerder als, open staan voor dingen.

Open minded heeft imho meer te maken met je vaardigheid te veranderen en accepteren, ruim te denken, het hele plaatje zien.
Als in: iemand wil iets voorzich zelf houden, en dan niet boos worden maar denken dat je zelf ook wel eens iets niet wil vertellen.
==> bewust leven

Ik vind dat ik wel open-minded ben, maar ik behoud mezelf het recht voor om uitspraken meteen tot baarlijke nonsens te verklaren, zelfs zonder die persoon uit te horen. Als iemand beweert dat de maan van kaas gemaakt is, kan ik dat meteen afdoen als gelul. Dat heeft niets met open-minded te maken. Ik denk overigens dat de voorbeelden die je geeft in het algemeen weinig met open-mindedness te maken hebben (waarom zeg je niet gewoon ruimdenkendheid?). Open-minded is iets anders dan alle onzin maar geloven omdat je het tegendeel niet kunt bewijzen.

Als iemand mij vertelt dat er een eekhoorn op zijn hoofd vliegt die onzichtbaar is, dan is dat onzin, maar ik kan dat niet bewijzen, net zo min als hij kan bewijzen dat het wel zo is. Wanneer ik hem dan niet serieus neem en het eekhoornverhaal als kwatsch bestempel, kun je niet zeggen dat ik niet open-minded ben.

Je hebt kortzichtig en het tegenovergestelde daarvan is ruimdenkend. Sommige van de rommel die verkocht wordt op Mystiek geloof je alleen wanneer je goedgelovig en naïef bent. En dat heeft níets met openmindedness te maken :)

de grot van plato is hier redelijk op zijn plaats denk ik

Het hangt natuurlijk een beetje af van je definitie van open-minded zijn. In jouw verhaal geef je impliciet aan dat je bedoelt het tolerant staan tegenover non sense.
Welnu, in de eerste definitie kan ik mij absoluut niet vinden. Sterker nog: de stelling is te verdedigen dat dit zelfs gevaarlijk is. Onder het motto "je moet de ander in zijn waarde laten", wordt de onzin voor zoete koek geslikt. Hierdoor ontvangt de houder van de onzin geen stimuli om zijn opvattingen te veranderen en dergelijke opvattingen zal continueren. In de psychiatrie wordt dit ook wel "gedeelde psychose" genoemd.

Een andere gangbare definitie van open minded zijn, is het openstaan voor nieuwe ideeën. Hiermee kan ik mij prima verenigen, mits dit wetenschappelijk onderbouwd is.

Recapitulerend: als ik iemand vertel dat hij moet ophouden met dom geleuter, ben ik dan niet open minded? Of ben ik juist open minded omdat ik HEM laat openstellen voor nieuwe ideeën, die mogelijk wat beter de werkelijkheid benaderen?

de vraag hier is, wat is non-sense. Dat is mn hele fucking punt in het stuk. Maar dat komt niet echt door schijnbaar.

Non-sense omdat het zogenaamd belachelijk is. Het is maar wat je belachelijk vind. Alsof realiteit zoiets concreets is, alsof de grenzen die we nu hebben gevonden de realiteit vast stellen. Dat vind ik dus de grootse bullshit die er is.

Ik bedoel hier te zeggen van, je kan helemaal niks zeker weten je kan alleen dingen vinden aan de hand van eerdere ervaringen je eigen huidige beeld van de realiteit en het beeld van anderen.

Gele kevers op de maan kunnen daar zijn neergezet omdat ze kunnen overleven zonder een atmosfeer en het constructie middelen zijn van een ander organisme met intilligentie om de maan te terraformen. De mogelijkheden zijn eindeloos, alleen veel mensen denken van niet omdat ze zogenaamd door hebben hoe het allemaal in elkaar zit volgens "bewezen" natuurkunde bijvoorbeeld of omdat ze beweren dat het hele idee van gele kevers op de maan om een of andere reden gewoon zowieso raar is. EN WAAROM? Omdat het NOOIT VOORKOMT, omdat er geen bewijs voor is, omdat er geen aanwijzingen zijn!

Who cares weetje, wat maakt dat allemaal uit. De kans blijft er, en blijft zo hard aanwezig, want als het aantal mogelijkheden EINDELOOS zijn, wat ze dus ook imo zijn, dan is het aantal situaties net zo goed eindeloos en is de KANS dat die situatie zich voordoet helemaal aanwezig. DAT is open-mindedness

Wellicht had je dat als vraagstelling kunnen poneren.
Een aantal begrippen zijn bij dit verhaal belangrijk. Ten eerste semantiek en syntaxis. Iets heeft geen betekenis an sich, maar alleen binnen een bepaalde context. Een schildpad an sich is niet zo spannend, maar als je deze drie kilometer groot maakt en door de ruimte laat zweven met vier olifanten op zijn rug, wordt het een heel ander verhaal.

Aangaande je verhaal over de kevers op de maan. Het juiste begrip is hierbij niet natuurkunde, maar een combinatie van studies (methodologie, biologie, natuurkunde, filosofie, et cetera), welke onder de noemer 'wetenschap' te plaatsen zijn.

Waar je ook rekening mee dient te houden is dat je dit zowel wetenschappelijk (dus met de combinatie) als puur filosofisch kunt benaderen. Als je dergelijke zaken strict filosofisch benadert, blijkt er inderdaad zeer veel mogelijk te zijn. Bij de wetenschappelijke methode, hetgeen dus veel breder is, blijkt dit toch beperkter te zijn. Zaken als innerlijke consistentie en plausiblititeit komen dan om de hoek kijken.

paarse kevers => onzin. Totaal geen beredenering achter, kan er verder ook nisk bij verzinen hoe het kan,w aarom hij het weet etc.

Iemand zweven => zou kunnen, ik zou er wel wat verklaringen voor kunnen geven etc.

Het lgit er dus aan hoe onderbouwd die stelling is. Al dan niet door de persoon die het verteld of door de kennis die ik tot zover al heb of kan beredeneren.

paarse kevers kunnen prima. De natuur heeft alle kleuren.
Maar op de maan? Neuh, zou ik niet zo geloven. Er is namelijk geen voedsel, een beetje ijs en geen atmosfeer.
Ik kan me wel voorstellen dat er wezens zouden kunnen leven in de atmosfeer van een van de gasgiganten (neptunus, uranus, jupiter).
Nee ik zou zoiets niet geloven. Simpelweg ook omdat er geen wetenschappelijk bewijs bijgeleverd zou worden.
Als iemand me zou vertellen dat hij kan zweven zou ik toch besluiten iets minder naar X-Men te kijken....