Muziek
 

Ik was eens in gesprek op MSN met iemand, die opeens riep: "Even depri muziek opzetten", en gelijk kwam me deze vraag te binnen: denk jij dat muzieksmaak komt door een gebeurtenis in je leven, behalve dat je dat luisterd omdat je vrienden het doen? En dat muziek een determinant is?

Ik luister sowieso geen muziek omdat mijn vrienden dat toevallig doen, ik luister muziek omdat ik het mooi of leuk vind, maar of dat komt door een gebeurtenis in m'n leven?

Was is 'een determinant'?

Bepalende factor in ontwikkeling en/of toestand.

Wat Leonoor al zei, ik luister muziek omdat ik het mooi of leuk
vind, niet omdat mijn vrienden dat doen. Of dat door een gebeurtenis in m'n leven komt weet ik nog net niet...
Het kan me wel doen denken aan een gebeurtenis.

Ik denk dat muziek zeker wel invloed heeft op je stemming
('toestand'), zowel positief als negatief. Of het ook daad-
werkelijk invloed heeft op je ontwikkeling weet ik niet,
ik denk van niet...

Ah, dank u. ;) :)

Op mijn toestand kan muziek zeker invloed hebben, van sommige muziek wordt ik vrolijk, van andere muziek verdrietig en soms doet een bepaald nummer me denken aan een bepaalde gebeurtenis (wat ook weer een bepaald gevoel tot gevolg kan hebben).

Ik denk dat bepaalde muzieksoorten zeker van invloed kunnen zijn op de ontwikkeling van mensen...maar ik denk dat het ook zo kan zijn dat een bepaalde muzieksoort luisteren voort kan komen uit een bepaalde ontwikkeling... Bij mij is muziek zeker van invloed geweest op m'n ontwikkeling, maar dat komt meer omdat ik jaren muziekles heb gehad en die lessen en het spelen zijn zeker van invloed (geweest) op mijn ontwikkeling.

Ook is muziek denk ik van belang voor de algemene ontwikkeling van mensen...

ik denk dat muzieksmaak ook iets zegt over intelligentie van mensen.

hoezo?? :| wat voor onderscheidt maak jij dan? trance is voor domme mensen en jazz voor slimme ?? leg eens uit aub??

verder, ik luister absoluut geen muziek omdat mijn vrienden het
doen, sterker nog mijn vrienden vinden mijn muzieksmaak helemaal niet leuk :p

Ik luister muziek omdat het bepaalde gevoelens bij mij oproept.
Ik luister niet per se muziek omdat mijn vrienden dezelfde muziek luisteren, ik wissel soms wel uit zegmaar... dat een vriendin zegt van; dat is een mooi liedje, die moet je downloaden. Dan zal ik dat wel doen ja.. maar niet dat ik automatisch alles mooi vind wat zij mooi vind. Zegmaar.
Mijn humeur heeft trouwens ontzettende invloed op de muziek die ik draai. Als ik me niet ontzettend goed voel, ga ik ook gewoon hele rustige muziek opzetten, muziek die me ook ontzettend raakt, kweenie. Is automatisme geloof ik..

Heb zo'n beetje alle muzieksoorten leren respecteren door mn vrienden, maar luister er niet naar door hun. De soort muziek waar ik naar luister hang o.a. ook af van mn stemming jah...

Ik denk dat mijn muzieksmaak wel beinvloed is door de dingen die ik meegemaakt heb. Al vroeg heb ik leren omgaan met dingen als dood en ziekte. Hierdoor begon ik al snel een weerzin tegen popmuziek te krijgen, omdat over het algemeen de teksten niet erg diepzinnig zijn. Ik ergerde me aan liedjes als 'Life is easy when you wear a smile'. Ik raakte depressief en wilde andere muziek horen, muziek met goede teksten. Teksten waardoor ik me minder alleen voelde met mijn gevoelens. Ik herken bijvoorbeeld veel in de teksten van Anathema.

Het is overigens niet zo dat ik alleen maar naar depressieve muziek luister. Ik luister naar veel verschillende soorten muziek, en het ligt aan mijn stemming wat ik opzet.

Ik luister geen muziek omdat anderen het doen. Door hoe ik me voel(de) ging ik luisteren naar liedjes waar ik me in kon vinden, die een mooie inhoud hadden. Waardoor ik me ook beter voel. En dat kan ik niet meer in pop, R&B, trance etc vinden. Dus luister ik nu vooral rock/metal

:confused:

Leg uit! :)

Als ik me shit voel, zet ik harde rock op, en als ik moe ben klassiek. Ik heb dus muziek op me op te beuren, maar ook om me rustig te krijgen.
Toch luister ik over het algemeen rock. Dit is niet omdat mijn vrieden dat ook luisteren, want voordat ik deze vrienden kreeg die dit luisterden had ik allemaal vrienden die van Destiny's Child en Mariah Carey hielden enzo en toen had ik deze genre al ontdekt. Wel is de invloed thuis erg belangrijk. Althans, vroeger. Mijn zussen zijn ook van die popmuziek-luisteraars, en als dat normaal is thuis, luister jij dat ook.
Nu luister ik zelf naar wat ik leuk vind. Ik heb zelf ontdekt wat mij ligt, en dat is nu wat mijn stijl is. Misschien dat dit met bepaalde gebeurtenissen te maken heeft, ik zou zo wel een reden kunnen bedenken als dat zo ging. Maar dat kan iedereen denk ik wel. Ik denk dat muziek je ligt op de een of andere manier, maar niet door slechte gebeurtenissen ofzo.

Ik luister niet naar iets omdat mijn vrienden het luisteren. Ik leer wel nieuwe dingen kennen, waar ik naar ga luisteren, via mijn vrienden. Maar dat is wat anders natuurlijk.
Soms kan ik muziek wel mooier vinden omdat ik daarbij aan iemand moet denken, dus wat dat betreft word ik er wel door beinvloed.

Mijn stemming is heel belangrijk voor mijn muziekkeuze. Ik kan hele vrolijke muziek luisteren, of hele sombere. Maar ik hoef niet perse vrolijk te zijn voor vrolijke muziek oid.

Muziek kan wel mijn stemming beinvloeden, dat ik somberder word door bepaalde muziek. Maar het is niet altijd vervelend somber, soms is het mooi somber. Juist omdat het door die muziek komt ofzo. :confused:

Muziek heeft ook wel te maken met ontwikkeling inderdaad. Ik heb zowiezo een muzikale ontwikkeling meegemaakt, terwijl ik oprgroeide en me ontwikkelde. Ik weet wel zeker dat dat met elkaar te maken heeft. :)

ik denk muziek is ondersteuning, niet determenant, als ik het goed begrijp, ik merk wel dat er ontwikkeling is door te kijken naar muziek smaak

de meeste mensen leren eerst een muziek soort kennen, en hebben daar alleen interrese in, ik bijvoorbeeld hiphop (busta rhymes stront voor je knikker heriie enzo'

toen gign ik meer luisteren naar de 'underground hiphip, met meer een echte boodschap, en waar ook echt iets echter zat

Nu luister ik veel meer stijlen, het enigste waar ik echt geen enkel nummer van geniet is hardcore trance, boemboemboem, in de disco wel grappig, maar niet vrijwillig op defiets ofzo*

Als ik zo kijk naar mijn muziek smaak ontwikkeling, denk ik dat je ziet, dat mensen (wat een gelul everybodys different) zicg als het goed gaat open gaan stellen (=meer positive punten zien in (muzieksoorten) dingen waar je eerst niks in zag, door gewoon open te zijn)

sommige draaien 'depri' muziek als ze depri zijn en vrolijk als ze vrolijk zijn
ik draai alleen maar vrolijk, mooie muziek

ik geloof niet dat ik een zinvolle bijdrageheb geleverd aan dze topic, maar goed dat ging ik even bedenken

ik denk dat de posts van mensen ook wat zeggen over hun intelligentie;)

oftewel ik vind dat dus nergens op slaan:)

Ik luister heel veel muziek. Vooral naar pure intrumentale muziek. Dit wil zeggen dat de muziek abstract is en dat er geen teksten zijn. De muziek symboliseerd geen verhaal, geen sfeer, geen situatie, geen gevoel, niets. Het is pure muziek en het enige wat je beweegt zijn pure muzikale elementen.

Toch heeft deze muziek vaak een emotionele invloed op me. Deze emotie is moeilijk te omschrijven. Het komt neer op "* blij* Wat geweldig is deze muziek/deze artiest" En vaak heb ik dan nog ideeen die nog veel dieper gaan muziektechnische gezien maar dat ter zijde. Natuurlijk kan ik wel een bepaald karakter aan de muziek geven of een bepaalde situatie of sfeer bedenken die bij die muziek past, vaak ook niet, maar dat is strict persoonlijk. Veel verder dan vrolijk, spaans, exotisch, neerslachtig kom je niet. En dat element is dan vaak bepaald door de tonaliteit van de muziek.

Nee, je kunt niets zeggen over de persoonlijkheid van iemand aan de hand van z'n muzieksmaak. Je kunt wel wat zeggen over de eigenschappen van de groep die naar een bepaalde muzieksmaak luistert.

Je kunt wel stellen dat iemand die slim is naar ingewikkelde muziek luistert maar zo simpel is het niet. Alhoewel een slim persoon de mogelijkheid heeft veel efficienter naar een ingewikkeld muziekstuk te luisteren dan iemand die minder begaaft is, ligt het er maar net aan wat de rol van muziek voor die persoon is. Als het z'n hobbie is dan zegt het veel meer dan wanneer het gewoon gedachtenloze entertainment is.

Wel is er iets interessants te zeggen over de eigenschappen om onafhankelijk van de samenleving/media/standard te zoeken naar muziek die jij leuk vindt. Als je heel slim bent en graag muziek luistert maar gewoon niet de drang hebt zelf moeite te doen om iets te vinden dat je leuk vindt dan ben je gewoon veroordeeld tot dat dat in je gezicht gegooit wordt(MTV dus), hoe slim je ook bent. Alhoewel er vast wel weer een link tussen deze eigenschap en intelligentie is.

Klassieke muziek bijvoorbeeld is heel ingewikkeld. Toch zijn er veel mensen die er naar luisteren zonder de muziek echt te begrijpen en te doorgronden. Ze luisteren er vooral naar omdat het mooi bij hun sociale status past, topje van de maatschappij in dit geval. Ik ken veel mensen die tot deze groep passen en klassieke muziek luisteren. Maar veel van deze mensen limiteren zich tot de bekende componisten en kopen CDs van tweederanks pianisten zoals Wibi Soerjadi omdat die toevallig bekend is en ze het verschil toch niet horen.

Er zijn bijvoorbeeld ook genoeg klassieke muzikanten die van kinds af aan bijna robotisch geleerd hebben bladmuziek te spelen en hier dus ook erg goed in zijn maar eigenlijk de essentie van de muziek niet snappen en in hun vrije tijd net zo vaak naar de nieuwste hit van Britney Spears luisteren als naar klassieke muziek. Natuurlijk komen ze naar mate dat ze ouder worden tot een ander inzicht.

muziek zegt misschien wel iets over je intelligentie, maar niet alles.

ik luister veel naar black/death metal maar dat betekend niet dat ik depressief ben hoor

k denk toch wel dat muziek wel iets zegt over jou. niet in de richting van, oh die en die luistert trance = breezer, die luistert gothicrock = depressief.

ikzelf luister op gevoel. heb k zoiets van : oke, laten we nu gezamelijk deze wereld neuken... ga k slipknot luisteren. met lekker veel schreeuwen over hun woede enzo.

heb k zoiets van : haha, ik tuf op de wereld, wiej! ga k nofx luisteren.

k zie het niet echt voor me dat een punker bubling en happy hardcore en dance gaat luisteren ofzo.

Ik denk niet dat muziek heeft te maken met de intelligentie van mensen. Ik denk dat het wel iets kan zeggen over de subjectieve ervaringen van mensen (hoe iemand zich op dat moment voelt).

Bijvoorbeeld: Ik hield nooit van pop-Muziek. Tot ik op een zeker dag genoot van dit soort liedjes. Waarom? Ik ben niet in een keer dommer of slimmer geworden (om het even zo te zeggen), nee: ik had een vriendin. Ik was verliefd, en door dit gevoel ging ik pop muziek meer begrijpen, te voelen, te accepteren.

"Ik denk niet dat muziek heeft te maken met de intelligentie van mensen."

Muziek luisteren en helemaal muziek maken is een puur intellectuele activiteit. Kinderen die veel muziek luisteren of muziek maken zijn slimmer en ontwikkelen zich beter dan kinderen die dat niet doen. Hoe kun je dan zeggen dat het er helemaal niets mee te make heeft?

Dat wil niet zeggen dat je van iemands muzieksmaak z'n intelligentie kunt aflezen, daar spelen gewoonweg teveel processen mee.

ik denk dat hij het op een andere mnier bedoeld. als je punk luisterd is je IQ niet lager dan als je r&b luistert.

het is inderdaad bewezen dat mensen slimmer worden dmv muziek. in een restaurant hebben ze ook een test gedaan.
ze hebben een week (of zo) Mozart gedraait. Allerlei luxe klassieke muziek. toen ze die draaiden, gingen de mensen aanzienbaar meer eten.

dus muziek beinvloed de mens op allerlei factoren.

&ook dit klopt niet.
er zijn voor alle stellingen op dit gebied genoeg uitzonderingen om de stelling de grond in te boren, maar kheb nu geen zin het op te noemen.