paniekstoornis
 

hoi ik heb wel is last van een paniek stoornis ik zou het uitleggen het is een gevoel wat wel is oploop tot 30 zo ervaar ik dat ik wou vragen of nog meer mensen hier last van hebben en hier met mij over willen praten hoe ga je er mee om. groetjes en veel liefs vanieta


het is ook iets wat voormezelf gebeurt ik ken ook wel gaan huilen als het gebeurt doei groetjes vanieta


eigenlijk wou ik ook weten hoe onstaat een paniek stoornis/

waar kom het vandaan /wat is het /


doei doei vanieta

Uhm, nee, geen last van, maar wat bedoel je precies met dat het oploopt tot 30?

het is iets wat je overkomt en dat gevoel voelt aan als 30 ik weet niet hoe ik het veder uit ken leggen. doeiiiiiii

Hoe voelt 30 aan? Dat kan iemand anders toch niet weten?

Bedoel je dat je normaal op 1 zit en als je zo in paniek raakt dat je dan naar 30 schiet oid? Een soort van cijfer voor je gevoel?

het iets voormijzelf maar als je een paniek aanval krijg voel je dit :eek: en dat druk ik uit in getal en dat kunnen verschillende getallen zijn ik ervaar een gevoel van 30 dus ik denk als je niks bent is alles normaal. en dan opeens 30 snap ie wat ik bedoel anders hoor ik het wel ;) doei vanieta

Ik heb agorafobie, dus als het een beetje druk is heb ik ook de neiging om gillend weg te rennen. Ik kan er niets aan doen. Een beetje onderdrukken en mensen uitleggen wat er aan de hand is, meer niet. Vooral als ik moe ben ben ik er heel vatbaar voor.

Maar als het meezit wordt er binnenkort wat aan gedaan. :)

voor informatie over paniekstoornis:
http://www.hulpgids.nl/ziektebeelden/paniekstoornis.htm

vanieta neemt de moeite om het uit te leggen, neem dan ook de moeite om op een normale manier te reageren. En als je dat niet op kunt brengen, reageer dan gewoon niet.

Edit by Quiana: onzinnige posts zijn verwijderd, kappen nou.

Ik doe een gokje:

Vanieta geeft een normale toestand (bui, stemming) het cijfer 0.
Zo voelt iedereen zich dus, wanneer hij/zij geen paniek(aanval) heeft. Wanneer zij een paniekaanval heeft, geeft ze haar
toestand (wederom een bui of stemming) het cijfer 30,
om aan te geven hoe erg de paniek dan is.

Volgens mij bedoelde vanieta het zo, zo niet, dan heb ik verder niks gezegd. :)

Ik heb geen paniekstoornis, maar ik heb zo ongelooflijk veel paniekaanvallen gehad, dat ik er echt mega bang voor werd, en dan moet je dus oppassen dat het geen paniekstoornis wordt.

In ieder geval, hoe ik ermee om heb leren gaan; een paniekaanval duurt hoogstens 3 minuten als je hem niet onderdrukt, maar volledig laat opkomen. Das enorm eng, maar als je rationeel blijft, en gewoon tegen jezelf blijft zeggen; er is niks aan de hand, er zitten gewoon wat stofjes in m'n kop te klooien, ik ga niet dood, ik val niet flauw, laat maar komen, ik blijf hier gewoon zitten en dan is het zo over...dan trekt ie over en daarna voel je je heel gelukkig ;)
Het zorgt er in ieder geval voor dat je niet báng bent dat je een paniekaanval krijgt, en het verminderd ook de stress tijdens een paniekaanval. Bovendien blijft de paniek niet sluimeren, wat wel gebeurt als je je aanval steeds onderdrukt.
Gewoon zorgen dat je snel op die piek zit, en dan zakt het binnen drie minuten weer.

Mja, ik voel me nooit 30, eerder 21 :p
Nee even serieus.....ik heb zelf ook een beetje last gehad van een angst/ paniekstoornis....dat ik rare gedachten kreeg als dat de wereld niet echt zou zijn, ik gek zou worden etc. Beetje alsof je de grond onder je voeten voelt wegzakken.
Mn hart klopte dan ook sneller, was angstig, hyper, misselijk etc.

Maar ik post nog wel een keer als ik wat minder gaar ben ;)

;) 'klop doei

thnx voor de reachtie,s greetzz vanieta

Hallo,

Ik heb ook een periode (2 weken ofzo) aardig last gehad van paniek! Ik kon niet stoppen met hyperventileren en dacht dat ik flauw ging vallen of mijn hart het ging begeven (het klopte nl. heel erg snel!).

Het gekke is dat het begon toen ik een anti-depressiva genomen had...misschien al ietsjes daarvoor dat ik me wat raar voelde...maar toen ik het ingenomen had dacht ik m'n bewustzijn te verliezen. Toen ik toen van m'n moeder doorkreeg dat het geen Seroxat was, zoals besteld maar een andere naam had, Paroxatine, dacht ik helemaal dat ik dood zou gaan. Paroxatine bleek een andere merknaam voor hetzelfde als Seroxat te zijn! Die klootzakken bij de apotheek hadden niet gegeven wat het recept voorschreef, zoals moet!

Daar heb ik toen dus nog wel zo'n 2 weken aardig last van gehad...!

Maar inmiddels ben ik al weer helemaal hersteld. Alleen heb ik soms nog even een beetje het gevoel gehad dat het weer terug zou komen.

Mocht je weer last krijgen van paniekaanvallen probeer dan te bedenken dat je niet dood gaat, en dat je hart het niet begeeft. En wat betreft hyperventileren...er moet heel wat gebeuren voordat je flauwvalt!

Oh ja, wat ik ook had toen ik hyperventileerde, etc. was dat ik last van m'n keel begon te krijgen. Ik dacht op het laatst dat ik een tumor in m'n keel had ofzo. Maar dat was natuurlijk niet zo! Dat zijn gewoon ingebeelde klachten. Ik ben er ook nog voor naar de dokter geweest. Psychosomatische klachten ofzohw zijn dat geloof ik.

Probeer je aandacht af te leiden. En veel beweging tijdens een paniekaanval zou ook moeten helpen volgens www.paniekaanval.nl (kijk er maar eens op!)

dat heeft dus zegmaar de helft van nederland volgens mij :P

Hier ff wat info dr over. Misschien heb jij er niks aan, maar misschien begrijpen anderen je dan beter..

In de DSM IV spreken we van een paniekstoornis wanneer iemand zich zonder aanwijsbare reden opeens intens angstig gaat voelen.
Vaak gaat zo’n paniekaanval gepaard met allerlei lichamelijke verschijnselen, zoals:
-ademnood, ten gevolge van hyperventilatie. Dat wil zeggen een snelle en oppervlakkige ademhaling.
-duizeligheid en flauwte
-hartkloppingen
-trillen en beven.
-transpireren.
-misselijkheid en maagklachten
-gevoelens van onechtheid (derealisatie)
-gevoel niet meer jezelf te zijn (depersonalisatie)
-“dove” armen,handen of benen.
-opvliegers
-pijn

Iemand die een paniekaaval heeft denk vaak dat hij/zij dood gaat of dat hij/zij gek wordt.
Een paniekaanval kan het gevolg zijn van een fobie. Een fobie kan zelf ook weer het gevolg zijn van paniekaanvallen. Iemand kan door een paniekaanval zo ontzettend angstig worden voor een volgende paniekaanval met alle gevolgen van dien, dat iemand bijvoorbeeld niet meer durft te bewegen of niet meer naar buiten durft. Als iemand bij agorafobie last heeft van een paniekstoornis kan dit elkaar dus sterk beïnvloeden en de stoornissen tot stand houden.


Oorzaken:

Er is niet veel bekend over de oorzaak van agorafobie met paniekstoornis en in het algemeen over de oorzaak van angststoornissen.
Erfelijkheid speelt een rol bij het ontstaan, kinderen waarvan een van de ouders een angststoornis heeft of heeft gehad, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van een angststoornis.

Ook de opvoeding speelt een rol bij het ontstaan van angststoornissen, er zijn aanwijzingen dat het opgroeien in een onveilige situatie of angstige omgeving een rol speelt.

Omgevingsfactoren kunnen ook een rol spelen bij agorafobie met paniekstoornis. Het begint vaak na een ingrijpende gebeurtenis. Zoals een ingrijpende ziekte, bevalling,een verhuizing,verlies van een dierbaar persoon.

Hoe goed iemand met stress om kan gaan is ook belangrijk, een angststoornis kan ook voortkomen uit stress op bijvoorbeeld het werk, en het niet goed om kunnen gaan met deze stress. Ook persoonlijke eigenschappen als, moeilijk gevoelens kunnen uitten en de neiging hebben om probleemsituaties en conflicten uit de weg te gaan spelen een rol.



oh ja, en ook wat info over agorafobie, ik denk niet dat half nederland dit heeft..

Agorafobie is een angststoornis. Men spreekt over een angststoornis wanneer de angst bij een patiënt op de voorgrond staat. Door deze angst wordt het dagelijks leven beïnvloed. Bij agorafobie wordt het dagelijks leven ernstig beïnvloed omdat deze patiënten vaak niet meer over staat durven.

Een ander woord voor agorafobie is dan ook pleinvrees of straatvrees. Het Griekse woord “agora” betekent eigenlijk plein.
We spreken dus van agorafobie als iemand bang is om zijn huis uit te gaan of wanneer iemand elke situatie vermijdt waarin hij het gevoel (angst) kan krijgen helemaal aan zijn lot te zijn overgelaten. Mensen met agorafobie hebben vaak het gevoel dat ze vast zitten in een bepaalde situatie die ze als bedreigend ervaren, “ze kunnen er niet meer uit”

Een voorbeeld hiervan is dat mensen met agorafobie in een rij voor de kassa van een drukke winkel angstig worden terwijl wij dit misschien alleen een vervelende situatie vinden, maar worden niet bang, mensen met agorafobie worden hier erg angstig van en willen het liefst de winkel uit.
Door hun angst kunnen zij ook een paniekaanval krijgen.

Moet je hier nou een topic van 4 jaar geleden voor uppen?

wahaha
dat had ik nog niet eens gezien :P

Dusssssss.... Batmutssssss...