Herfst
 

Geel, kaki, rood en bruin
opgooien
richting koude hemel
met z'n tweeën
blozende wangen
wollige mutsen en wanten

Zachtjes dwarrelend
weer naar beneden
een stille
plof
op de krakende grond
witte wolkjes geblazen

En dan
verlegen gevraagd
aan de ander
waarom
die bonte blaadjes
de aantrekking van de aarde
alweer niet
konden weerstaan

Erg mooi eigenlijk, je haalt een heerlijke sfeer naar boven. Na een paar keer lezen leest het ook erg fijn weg, geen minpuntjes vind ik eigenlijk, erg mooi :) .

over die "op de krakende grond" ben ik niet echt tevreden. maar valt dat op? :p

Je gedicht spreekt me erg aan; je beschrijft een warm en mooi gevoel in dit jaargetijde :). De verwoording vind ik sterk; ik kan me goed inleven in je gedicht. De vorm vind ik wat minder, deze spreekt me minder aan, maar op zich bevat het gedichte een sterk metrum en leest het dus goed door.

wat bedoel je precies met de vorm? :o