meningsverschilletje met ouders
 

Ik wil al een jaar of 3 vegetarier worden omdat ik negatief denk over de bio-industrie. Bovendien ben ik HSP (Hoog Sensitief Persoon) en voel ik me dus ellendig bij de gedachte dat ik dode dieren eet die ook nog eens geen liefde hebben ontvangen. Ik heb nu sinds 3 maanden een vriend en hij eet ook geen vlees. Sindsdien denk ik er weer meer over na. Als ik bij hem thuis ben koken we ook altijd vegetarisch en dat vind ik even lekker.

Nu ben ik er sinds een tijdje achter dat ik me verdrietig ga voelen door het vlees eten. Er zijn wel meer oorzaken voor mijn depressie maar dit is wel een onderdeel en dat besefte ik opeens. Ook besefte ik dat ik eigenlijk gewoon geen vlees meer wil, maar dat al 3 jaar iets me tegenhoudt...

...mijn ouders. Als ik erover begon dan zeggen ze zoiets van: "ow geef mij maar een heerlijke biefstuk." Er viel dus niet met ze erover te praten. Maar nu het onderwerp weer bij mij leeft, heb ik het weer eens aangekaart. Ze vinden het erg lastig om apart voor me te koken (gedeeltelijk ook omdat ik normaal Hollands voedsel als aardappels niet lust, ben nogal lastig met eten, maar juist de dingen die ik lust, daar zit gehakt in). Ik snap dit heel goed maar ik heb zelf geen tijd om apart te koken. En zij willen geen vleesvervangend gehakt gebruiken.

Eigenlijk heb ik wel begrip voor mijn ouders. En toch wring ik me in steeds grotere bochten om dat vlees naar binnen te werken. Ik word er aldoor maar verdrietig van.

Dit topic open ik niet om te discusseren over wel of niet vegetarier zijn. Maar ik zou graag advies van jullie willen. Ik doe nu in feite iets tegen mijn zin en laat me blokkeren door mijn ouders. Vinden jullie dit goed en zal ik wachten tot ik het huis uit ben, met geen vlees eten? (nog een half jaar ongeveer). Of moet ik alleen aan mezelf denken en vandaag nog kappen?

Edit: ze dachten trouwens ook dat ik beïnvloed werd door mijn vriend maar ik wil het dus al 3 jaar en het is juist mijn eigen mening...

jouw ouders moeten het ook eens zien vanuit jou standpunt. + het is ook nog eens veel gezonder om geen vlees te eten. je probeert het al 3 jaar zonder enig resultaat. neem eens actie joh! jij hebt begrip voor je ouders, maar omgekeerd niet. iig, zo komt t over. ze moeten het maar accepteren dat jij ook een mening hebt over voedsel. als jij geen vlees meer wilt eten, doe je dat toch gewoon niet? jij bent diegene die het met tegenzin naar binnen zit te werken. jij bent diegene die zich er uiteindelijk rot door voelt. zeg je ouders dat. als ze daarop al zodom reageren, is het voor mij (als k in jou schoenen stond) helemaal duidelijk. lekker vertrekken en lekker geen vlees meer eten. ze hebben jou mening en gevoel maar te respecteren.

nou ga maar lekker geen vlees eten meisie :)

Hee dat is grappig. Ik ben ook al meer dan 6 jaar vegetariër en het bevalt me goed. Ik eet geen vlees omdat ik het gevoel krijg dat ik alleen maar leed in mijn lijf stop en dat daardoor mijn geest vertroebelt.

Het zelfde merk ik met het eten van bepaalde groenten en fruit. Ik zal je niet kunnen zeggen of iets wel of niet is bespoten of gemanipuleerd maar ik merk in mijn lijf en geest als ik iets verkeerd heb gegeten.

Ik denk dat veel mensen last hebben van chemische stoffen in ons eten zoals (door de EEG toegelaten E-stoffen). Daarnaast de vervuiling van radiogolven door GSM, Radio, TV, Elektriciteit en ga zo maar door…

Misschien worden wij door dit constant in “het rood” (de meter voor stoffen in ons lijf) staan wel extra gevoelig voor dingen die weer invloed hebben op ons gestel.

Over de meningsverschillen: ik merk dagelijks de weerstand tegen mensen die geen vlees eten, het geen rekening houden met. Soms “zogenaamd” vergeten. Dan toch weer die hint: vlees is goed voor je en je hebt het nodig. Ook mensen die je gaan wijzen op inconsequent gedrag zoals leer in je schoenen of jas. Ik denk gewoon dat deze mensen het bij het verkeerde eind hebben en dat zij neuro-linguistisch zijn geprogrammeerd in het eten van de bio-industrie. Langzaam maar zeker worden wij murw gemaakt in het eten van genetisch gemanipuleerd voedsel en worden ons producten als suiker, zout en melk door de strot geduwd. Misschien alleen maar om die grote bedrijven van inkomsten te blijven voorzien. En de mensen die niet weten dat zij een programma volgen blijven vanuit hun horizon kijken en bekritiseren. Daarmee worden mensen zoals jij die wel nadenken in een hoek geduwd.

Het enige wat ik kan zeggen is: denk zelf na en volg je gevoel hierin. Als jij denkt dat dit het beste is omdat je dat voelt, doe het dan. (Net als ik)

Je zegt dat je eigenlijk niks lust en dat wat je lust dat daar gehakt in zit. En ook zeg je dat je bij je vriend vegetarisch eet en dat je dat even lekker vind.
Conclusie die ik trek is dat je jezelf tegenspreekt?

tja, als je ouders niet apart voor je willen koken en jij vindt het wel belangrijk, dan zul je het toch zelf moeten doen. Of als ze iets koken waarbij je het vlees wel op moet eten (als het er door heen zit bv) een boterham eten ofzo. Of idd wachten. Ligt er maar net aan hoe belangrijk jij het vindt, en dat kan ik niet voor je zeggen. Ik zie het probleem eigenlijk niet zo. :bloos:

vegetarisch gehakt lust ik ook.

Maar ik bedoel dat ik vooral pasta lust en dat maken mijn ouders met gehakt klaar...net als chili con carne, nasi, etc...

Wat is er volgens jou mis met genetisch gemanipuleerd voedsel?

Ik vind 3 jaar eigenlijk al veelste lang om tegen je zin in vlees te eten.. Als het echt tegen je principes is, moet je het gewoon niet doen, ook al werken je ouders niet mee.. Desnoods ga je gewoon elke dag ergens anders eten, wel vegetarisch dus, om duidelijk te maken dat het echt heel belangrijk voor je is.. Of je stelt voor om de keren dat jullie iets met gehakt eten, er zelf voor te zorgen dat in jouw deel alleen vegetarisch gehakt zit en de andere keren koop je zelf vegetarisch vlees (koop gewoon 1 keer in de zoveel tijd een hele voorraad en vries dat dan in.. kost weer minder tijd). Je moet in elk geval stoppen met vlees eten tegen je zin in, want je voelt je er blijkbaar alleen maar kut door..

Mijn ouders waren er zelf eerst ook tegen dat ik vegetarier zou worden en hadden geen zin om er telkens rekening mee te houden. Ze dachten ook dat ik me aanstelde en dat het gewoon een periode was, waar ik wel weer overheen zou komen.. onzin, maar goed.. Toen heb ik ze dus duidelijk gemaakt dat ik voortaan gewoon echt geen vlees meer wilde eten omdat ik me steeds schuldiger ging voelen.. Uiteindelijk respecteerden ze dit gelukkig, maar anders had ik wel wat anders bedacht, want ik vind niet dat je ouders hierbij in de weg moeten staan..

Succes ermee!

volgensmij is een soortgelijk topic al eerder geweest.
iig heb ik daar tips enzow gegeven (ben al 4jr vegetarier *jeuh*)
maar mayb kan forumbaas of iemand anders ff zoeken, ben btje moe (gaap) maar daar staan ook wel tips enzow

suc6 iig:)

Meisje, je bent toch oud genoeg om zelf te beslissen!
Ik ben ook vegetarier, de hele wereld mag er tegen zijn, toch ben en blijf ik vegetarier, niets verandert dit.

Eens.
Zoals jij (bugge) je verhaal neerzet kun je niet helemaal de schuld bij je ouders neerleggen dat je nu vlees moet eten. Je doet er nu niet veel meer aan dan alleen maar in discussie gaan. En als je ff oefent dan heb je in 10 tot 20 minuten een hele maaltijd (vegetarisch of niet) in elkaar gedraait. Kan me haast niet voorstellen dat je daar niet de tijd voor hebt. Hoe wil je dat straks doen als je het huis uitgaat? Niet eten?

Wat er mis is met genetisch gemanipuleerd voedsel? Dat het gemanipuleerd word met genen van dieren bijvoorbeeld.

Zo wordt de paprika bewerkt met het gen van schorpioenenschildjes en de sojaboon word genetisch aangepast met het gen van Pinda's (leuk als je allergisch bent voor noten) en daarnaast wordt soja gemanipuleerd om ernstig zwaar gif te kunnen weerstaan dat er overheen wordt gespoten om torretjes en kevers te doden.
Dat het velletje van tomaten zo mooi rood is komt door het gen van bepaalde vissen.

Ik vind dat genetisch manipuleren niet exact genoeg gebeurd en daarmee bedoel ik dat wij misschien bepaalde "fouten" over het hoofd zien tijdens het manipuleren. Dat die "fouten" er juist in moeten zitten om te kunnen zijn wat het zou moeten zijn. Een tomaat met de smaak van tomaat eraan toegevoegd, is dat niet een beetje raar? Een tomaat met de smaak zoals die lang geleden was kennen wij niet eens meer (misschien als je eens in Zuid-Frankrijk komt dat je er nog wel een paar kan vinden)

Maargoed daar ging dit topic niet over.

Het ging hier volgens mij over meningsverschillen met ouders die het gek vinden dat je bepaald voedsel niet meer wilt eten. In dit geval geen vlees.
Ik vind het moedig en stoer als je de moeite neemt om dingen echt uit te zoeken en dat je dan tegen een muur oploopt van mensen die deze kennis niet hebben is het gevolg. Niet echt motiverend en best wel getuigend van doorzettingsvermogen als je toch doorzet. Toch is het verstandig om kritisch te blijven kijken naar je eigen lichaam. Wat heb je echt nodig...?

Ik vind het wel een interessant onderwerp. Maar begrijp ik het volgende goed: vind je genetische manipulatie verkeerd omdat de genen van dieren ervoor worden gebruikt? Of ben je gewoon tegen het algehele principe van genetisch manipuleren? Vind je dat het alleen maar nadelen heeft, zie je er geen voordelen in?

Sorry voor al deze vragen, ik vind het leuk om je mening hierover te weten. Nog een vraag: ben je gelovig opgevoed? (Niet lullig bedoeld ofzo, gewoon even terzijde :))

Beetje raar dat je hier over oordeelt want het kun nu dus echt even niet en dat heeft te maken met de combinatie van een 1jarige opleiding en een 20uurscontract van mijn werk. Door een 1jarige opleiding moet je veel meer thuis doen en bovendien zit ik al mijn vrije tijd in de supermarkt te werken. Maargoed, dat is voor sommigen lastig te begrijpen, ik zei het iig niet voor niets dat ik geen tijd heb om te koken. Ik kook namelijk graag en kan het ook goed maar helaas heb ik nu geen tijd.

Je hebt wel gelijk als je zegt dat ik nu alleen nog de discussie kan aangaan. Ik zit in een beetje rare situatie want ik laat me blokkeren in mijn mening en tegelijk doe ik er niets aan omdat ik niet durf.

Ik zit me nu dus echt af te vragen hoe ik dit oonderwerp voor de zoveelste keer moet aankaarten en dat het dit keer wel duidelijk moet worden dat ik het echt niet meer wil.

Maarja, er is al een verbetering. Ik heb gezegd dat ik voortaan zelf voor mijn broodbeleg zorg (vega-worst enzo) omdat onze buurtwinkel geen vega spul heeft (dat zuigt dus echt). Mijn moeder maakte daar eigenlijk geen probleem van. Dus misschien ligt het allemaal veel zwaarder op mijn schouders dan het probleem in werkelijkheid is. Soms zie ik de realiteit niet meer en dat was de reden voor dit topic, omdat dat psychologisch is. Kijk dat probleem los ik verder wel weer op en desnoods eet ik gewoon gehakt en voor de rest geen vlees. Maar het lijkt gewoon heel erg voor mij omdat ik me geblokkeerd voel. Ik wil geen vlees en het lijkt nu net zo dat het wel MOET. Ik voel me dus niet vrij en dat zal wel ergens aan liggen want tegen je ouders moet je toch kunnen zeggen wat je wilt. En dat lukt me juist niet. Misschien dat geen vlees eten voor mij een voorbeeld is om dat probleem uit te werken. Want ook dit durf ik niet aan te kaarten.

iig (y) van dat broodbeleg! Das iig een begin. :)

Als je in een supermarkt werkt en ze hebben daar vegetarisch voedsel, dan kan je dat iig meenemen. Misschien maakt dat al uit voor je ouders.

Als jij per se vegetarier wilt worden, doe dat dan. Door vlees te blijven eten laat je iig niet zien dat je het echt niet meer wil, in mijn ogen niet en ik denk in die van je ouders ook niet. Toen ik vegetarier wilde worden heb ik gezegd 'vanaf nu eet ik geen vlees meer' en dat heeft goed gewerkt, ik ben inmiddels 22 en heb al 10 jaar geen hap vlees gegeten. Wees duidelijk, tegenover je ouders en tegenover jezelf.

Als je je geblokkeerd voelt en dat vervelend vind, doe er dan wat aan. Geef jezelf een trap onder je kont en doe het gewoon, ondanks dat je het niet durft. Je moet op dit moment nl alleen iets van jezelf en je bent de enige die dat kan veranderen.