Stappen in het niets...
 

Vallen in ondiep,
De echo die je riep,
De sprong die je niet nam,
Louter in je hoofd,

De dromer wil niet door,
Je hart juist meer en meer,
De grond zakt in het niets,
En jij zit nergens mee,

Het hoofd leeg,
De echo doolt,
En doolt en doolt,
De cirkel weer eens rond,

Wat kan er nu gebeuren?
Als je stapt in het niets,
Alles is vergeven,
Ben jezelf en leef...

------

Pffft alweer eentje....


Tataa


------

Dit gedicht vind ik wat minder; een beetje onsamenhangend, het vormt niet echt één passend geheel. Het leest een beetje warrig, er zit niet echt een duidelijk ritme in. De inhoud spreekt me op zich wel aan, en je verwoording is goed, maar de opbouw is wat minder... Wel heel leuk vind ik de zin 'De dromer wil niet door'!

weet niet wat ik vind. mijn eerste reactie was 'slecht', maar het heeft toch wele cht iets... tkomt wel erg gehaast over, zeker de laatste strofe lijkt afgeraffeld.

maar het heeft wel iets, al weet ik niet wat ;):)