Bi-fiel, bi-sexueel, bi-nieuwsgierig?
 

Omdat het topic van Scatterheart wat persoonlijk dreigt te worden, maar de discussie over biseksualiteit op zich best interessant is. Een nieuw neutraal topic.

Wat zijn hier de denkbeelden omtrent bi seksualiteit?


We hebben al iemand gehoord die het aanstelleritis (of liever gezegd een modeverschijnsel) vindt, de stelling is al geponeerd dat bi seksueel niet meteen betekent dat je ook verliefd kunt worden op iemand van hetzelfde geslacht, iemand anders noemde dat bi-nieuwsgierig. Ikzelf heb dat laatste in het verleden wel een "sexuele veelvraat" genoemd.

Het valt me trouwens op dat het vooral jonge sexueel assertieve meiden zijn die zichzelf als bisexueel betitelen. En het komt nu veel meer voor dan 15 jaar geleden.

Is het een reactie op de weer wat strengere sexuele moraal sinds de opkomst van AIDS? Barst los.

Ik vind 't best.

Kan me niet zoveel schelen.

M'n toekomstige vriendin mag best bi zijn. Of hetero. Of lesbisch, als ze lesbisch is omdat ze stereotype mannen haat. ;)


Toevoeging: ik heb geen behoefte aan een trio of iets dergelijks.

Dit heb ik NIET gezegd. Dat is dan ook je reinste onzin. Het is immers een generalisatie. Het was ook meer een offtopic opmerking die niet bedoeld was om mensen die bi zijn af te kraken. Het valt me alleen op dat het in sommige milieu's erg "in" is. En aangezien ik mensen die nikes dragen omdat hun vrienden dat doen ook op een bepaalde manier bekijk (en daar ook statistiek mee bedrijf) doe ik dat hiermee ook.

Ik vind persoonlijk dat je seksuele voorkeur iets van jezelf is. Je moet zelf kiezen en er totale lak aan hebben wat anderen ervan vinden dat jij op beide geslachten (en, a la limite, op doden, dieren of kinderen (mits je het niet uitvoert)) valt. Het moet alleen wel een duidelijke keus van jezelf zijn en geen meeloopkeuze met de groep (of een afzetkeuze tegen de groep). Hoe je je leven invult is je eigen keuze en niemand heeft zich daar in te mengen.

voor mezelf sluit ik me aan bij Fleet Admiral:

Ik denk dat iedereen bisexueel is, zonder twijfel.

Bifiel is wat anders. Dat wisselt.

Ik ben zelf biseksueel, alhoewel ik zo'n titel altijd met kanttekeningen moet plaatsen. Ik geloof namelijk niet zo in hokjes, alhoewel het voor mensen altijd heel makkelijk is om een stempel op iemand te drukken. Ik denk dat je een onderscheid moet maken tussen liefde/relatie en seks. Iemand kan seks met iemand van hetzelfde geslacht bijvoorbeeld heel fijn/lekker vinden, maar totaal niet verliefd worden op iemand van hetzelfde geslacht. In dat geval heb je dus geen homoseksuele gevoelens.

Zo zijn er veel meisjes die seks met andere meisjes wel eens willen uitproberen, en zich daardoor bi noemen, terwijl dit in sommige gevallen naar mijn mening onterecht is. Ik vind namelijk dat je daadwerkelijk de potentie moet bezitten om op iemand verliefd te worden, alvorens je een etiket kan opplakken.

Maar ook liefdesgevoelens zijn relatief. Zo zijn er veel jongens die soms wel eens een meer dan vriendschappelijke-affectie hebben voor andere jongens (hetzelfde geldt voor meisjes natuurlijk, of homo's/lesbo's). Zoiets kan heel subtiel zijn en onopgemerkt gaan. Je denkt dat zoiets gewoon een vriendschappelijk gevoel is, dat je diegene gewoon graag ziet. In zo'n situatie kan dat gevoel gaan groeien en je daadwerkelijk verliefd gaan voelen, waarna je bij jezelf natuurlijk wel weet dat het meer dan vriendschapgevoelens blijken te zijn.

Tot zover mijn genuanceerde mening. Nu een gewaarde uitspraak:

Ik geloof dus dat iedereen de potentie heeft op iedereen te vallen. Ik geloof namelijk niet dat karakter is aangeboren, maar dat deze gevormd en ontwikkeld wordt, voornamelijk tijdens de vroege kinderjaren. Vooral maatschappelijke invloeden maken dat veel mensen niet op de eigen geslacht vallen. Het denken hieraan verwerpen ze al. Net zoals het denken aan poep, of de geur hiervan. Een jong kind is echter totaal niet vies van poep, ze leert van de maatschappij dat dit vies is. Zo zijn er véél meer voorbeelden van maatschappelijke invloeden te noemen.

Ik wil zelfs nog verder gaan, door te stellen dat er geen fundamenteel verschil is tussen een man en een vrouw, afgezien van fysieke verschillen en verschillen in hormoonhuishouding. Maar qua geest zijn mannen en vrouwen gelijk, wanneer ze geboren worden. Het vrouwelijk/mannelijk gedrag wordt dan aangeleerd. Maar dit is meer een filosofische discussie, wat denk ik buiten de grenzen van deze discussie valt.

:)

Daar ben ik het dan weer niet mee eens. (is het in het Nederlands trouwens niet biseksueel?) Er zijn genoeg mensen die seks an sich niet bijzonder genoeg vinden om dat te willen doen met anderen dan hun liefdespartner. Op zo'n moment staat bifiel precies gelijk aan biseksueel...

Ik ben Bi-fiel en dus ook bi-sexueel.

Hmm seks met een man zou ik niet heel erg bezwaarlijk vinden, maar het zou niets in me los maken. Qua liefde maakt een man al helemaal niets in me los. Nieuwsgierig genoeg om het eens uit te proberen ben ik ook niet!

Ik zie hier geen causaal verband. Volgens mij kun je best verliefd worden op een man, terwijl seks met mannen je tegenstaat.

Dat gaat dan om een a-seksuele bi-fiel? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat iemand seksueel op vrouwen valt maar verliefd wordt op mannen.

Nee, ik had het meer over een bi-fiele heteroseksueel. Ik heb een goeie vriend waar ik erg close mee ben, maar ik zou nooit seks met 'em willen hebben.

Ik vind het inderdaad de laatste tijd nogal een modeverschijnsel onder jonge meisjes worden. Natuurlijk zijn er vele die gewoon oprecht zijn en doordat het nu sneller geaccepteerd wordt, er ook sneller voor uit komen, maar ik ken er ook genoeg die beweren bi te zijn, omdat jongens dat nogal geil blijken te vinden. Vaak wordt namelijk gedacht dat als je bi bent je constant in bent voor trios en ook veel meer op seks belust (tenminste, dat is mijn ervaring met de meningen van veel verschillende soorten mensen) en dit zou zo'n meisje blijkbaar interessanter maken voor jongens.

Ikzelf ben bi; niet bi-nieuwsgierig, of wat dat dan ook mag zijn, want ik weet al vanaf jonge leeftijd dat ik op beide geslachten val (seks is daar voor mij alleen een logisch gevolg van).
Maar voel nou niet de behoefte om het van de daken te gaan schreeuwen en het heel erg uit te gaan dragen. Net zo min als dat ik dit zou doen wanneer ik hetero zou zijn, of homo, of wat dan ook. Ik erger me ook kapot aan mensen die wel heel gefrustreerd hun seksuele voorkeur uitdragen, of ze nou hetero, homo of bi zijn.
Ik zou ook niet weten waar deze massale uit-de-kast-kom-actie van al die jonge meisjes vandaan komt. Het kan me ook weinig schelen, net zo min dat het me kan schelen dat breezers eerst in waren en nu weer uit dreigen te raken.
Het enige wat mij stoort, is dat, als mensen er toevallig achter komen dat ik bi ben, mij ook bestempelen als een aandachtsgeil meisje die meedoet met de hype. Zoals Tampert al zei, is dit iets van mezelf, waar de rest geen donder mee te maken heeft, tenzij het voor hen revelante informatie is.

Olé !!!

"Verliefd worden op de persoon, en pas daarna op de sekse"

Biseksualiteit...tja...het raakt 'in' en/of men raakt er opener over...

Dat iedereen het is, is reinste onzin en misschien graag een fantasie van enkelen onder U, maar niet realistisch.

Dat noemen we in mijn wereld nou meestal 'vriendschap'.
We hebben het nu natuurlijk niet over houden van in het algemeen, want ik hou ook van mijn ouders en familie en vrienden. We hebben het over verliefd worden op, romantische liefde. En ik neem aan dat jij dat niet voelt voor die goede vriend van jou...
Overigens ben ik bi-nieuwsgierig *grijns* Het komt bij mij neer op : ik kan meisjes heel mooi vinden, maar ze zijn niet lékker. Ik krijg geen 'neem me nu' gevoel van hen. Dat wil niet zeggen dat ik er nooit seks mee zou kunnen hebben, maar dan zou het meer lijken op masturbatie dan op 'gewone' seks, omdat ik niet opgewonden zou worden van haarzelf, maar van haar handelingen.

Het gaat hier om -filie in de zin van een relatie hoor. Filie als in "houden van" betekent toch meestal dat je een liefdesrelatie met iemand wil. Vriendschap valt daar niet onder. Ook niet een erg innige vriendschap.

Ik denk dat er dan sprake is van een ander soort liefde dan romantische liefde. Ik denk dat als je verliefd op iemand bent je altijd ook een drang hebt tot seks met diegene, tenzij je totaal geen seksuele gevoelens hebt.

Omdat biseksueel de enige term is die in de praktijk daadwerkelijk gebruikt wordt, vind ik dat je bifiel best biseksueel mag noemen en dat je er bij een biseksueel ook van uit mag gaan dat diegene bifiel is (tenzij het een doos van een jaar of 15 is). Hierbij vind ik het -fiel niet voor houden van staan (want dan is iedereen bifiel), maar voor verliefdheid.

Een foldertje over biseksualiteit in de bieb (het foldertje in de bieb, niet de seksualteit): "Je mag jezelf altijd biseksueel noemen, als je dat wil". Ja, natuurlijk. Ik mag mezelf ook wel homoseksueel noemen als ik dat wil, maar daarom ben ik dat nog niet, pff :P.

Er zijn natuurlijk altijd mensen die bi zijn int openbaar om aandacht te krijgen, maar met biseksualiteit an sich is niets mis. Als ik me dan toch in een hokje moet proppen ben ik bi, maar zeker niet om aandacht te krijgen. Ik val op de persoon, niet op het geslacht :)

De biseksueel wil dus wel seks met iemand van hetzelfde geslacht, maar hoeft niet (maar kan wel) romantische liefdesgevoelens te hebben voor zijn bedpartners, begrijp ik uit de reacties.

Maar is de term bi-nieuwsgierig of gewoon sexueel bijzonder ongeremd daar niet meer op van toepassing? Plassex, anale sex en triootjes schijnt opeens ook helemaal in te zijn, en als je dat niet zonodig hoeft ben je seksueel geremd ofzo.

Is het niet gewoon een kwestie van kinkyness? Van: dat moet mogen? Lekker stout? Lekker wild?

Dus jij gaat er van uit dat iedereen die hetero of homo is dat niet doet uit biologische noodzaak vanwege het feit dat het lichaam niet verliefd kan worden zonder stimulatie van specifiek mannelijke of vrouwelijke afscheidsels, maar dat ze dat echt expres doen uit een soort seksediscriminatie?

Je leest het denk ik verkeerd. Mijn stelling dat iedereen de potentie heeft om op iedereen te vallen, is enkel een filosofische. Ik heb geenzins de intentie mensen om te praten naar biseksualiteit. Ik vind het goed als iemand experimenteert en daardoor mogelijk gevoelens ondekt waarvan de persoon niet wist dat die ze had. Maar sommigen hebben daar oprecht geen behoefte aan. En daar houdt het mee op, je moet geen dingen doen dat je niet wilt.

Er zijn sommigen die biseksualiteit opdringen; ik ben daar niet één van, wel maak ik veelal geen geheim van mijn geaardheid, wat niet betekent dat ik het van de daken schreeuw, maar wel dat ik refereer aan mijn vriendin indien mensen vragen of ik een relatie heb. Ik vind dat namelijk iets gewoons en normaals, heteroseksualiteit is vreemder voor mij dan voor een doorsnee heteropersoon. Ik zie iemand als persoon, en niet dat er standaard een heteroplakkertje op zit en pas een bi/homo plakkertje overheen gaat zodra die persoon dat heeft laten blijken. Dat gedrag van sommige heteroseksuelen vind ik wel irritant, alhoewel ik het ze ook niet echt kan verwijten in deze nog steeds overwegend bekrompen maatschappij.

Mijn stelling dat iedereen de potentie heeft om op beide geslachten te vallen is dus niet een 'fantasie' van mij, enkel hoe ik het fenomeen hetero/homo/biseksualiteit zie. Laat ik dit toelichten:

Hetero, homo of bi zijn is een geaardheid. Maar wie zegt dat iemand als hetero, homo of bi geboren wordt? Ik geloof daar niet in. Ik geloof sowieso niet dat iemand geboren wordt met een bepaald karakter, ik geloof dat dit karakter zich ontwikkeld en vormt tijdens de kinderjaren.

Indien dit waar is, ontwikkelt de geaardheid zich ook pas na de geboorte. Wellicht pas zodra de persoon seksueel bewust is geworden, en de hormoonhuishouding zich aanpast in het vroege stadium van de pubertijd.

De vorming van de seksuele geaardheid is dan dus een factor van maatschappelijke en fysieke invloeden, evenals de omgeving en de overige dagelijkse invloeden op de persoon. Een jongen die in zijn jeugd bijvoorbeeld veel liefde heeft gemist, zou vrouwelijker gedrag kunnen vertonen, maar het verklaren van gedrag laat ik liever over aan psychologen.

Ik hoop dat je me nu beter begrijpt. :)

:D

Jammer, ik zou het 'andere' foldertje ook wel willen lezen. :p

op dit moment heb ik geen gevoelens voor meiden maar ik kan ze echt wel weer krijgen dat weet ik zeker.. meisjes zijn gewoon vaak zo mooi en je begrijpt elkaar zo goed :)
maar om nou mn leven met een meisje te delen, nej, ik wil een man, kinderen en zo...

maar dat wil niet zeggen dat ik niet nog eens verliefd zal wordne op een meisje... maar goed ik zal die gevoelens dan gewoon onderdrukken mocht het voorkomen, simpelweg omdat k gewoon voro mn relatie ga die ik nu heb :)

ik snap de gevoelens van die meiden best en ik zou best nog een keer met een meisje willen zoenen (eerste keer was neit zo lekker ze bakte er niet veel van) en ik zou best eens het bed met een meisje willen delen, maar goed ik zet die gevoelens opzij voor mijn vriend mochten ze er ooit nog komen :)

Het is niet onmogelijk voor een lesbisch paar om kinderen te krijgen, anders dan adoptie. Nu al is het mogelijk een kind te krijgen van het erfelijk materiaal van één partner. In de toekomst is het mogelijk het erfelijk materiaal van beide partners te gebruiken, om zo de genetische bezwaren van 'inteelt' op te heffen.

Met inteelt bedoel ik dus, dat je alleen het erfelijk materiaal van jezelf gebruikt, waardoor er mutaties kunnen optreden en de genetische afwijkingen voor problemen kunnen zorgen.

Tot nu toe bi-nieuwsgierig, maar ik sluit niet uit dat ik ooit verliefd word op een meisje.

Wtf is een stereotype man dan nu weer :confused:

Beetje je eigen geslacht afzeiken om hier goed te vallen bij de chick...hopeloos :rolleyes: :D ;)

Van Dale:

ste·reo·ty·pe (de ~, ~n/~s)
1 vastliggend beeld, karakterisering
2 afgietsel of plastische afdruk van letterzetsel in plaatvorm

ste·reo·ty·pe·ring (de ~ (v.), ~en)
1 het isoleren van één eigenschap uit een verzameling van eigenschappen en het voorstellen van die eigenschap als representatief voor de hele verzameling

Voorbeeld: Een stereotype-lesbiènne is een vrouw met stekelhaar, een spijkerbroek, leren vestje en een piercing in lip/wenkbrouw. :)

Bedankt voor je beschouwing, maar door een fout van mij, voelde jij je aangesproken, terwijl ik reageerde op McCaine :)

Daar ging het dus om :)

Dat iedereen de potentie heeft om biseksueel te zijn is hetzelfde als zeggen dat iedereen een potentiele moordenaar, een potentiele christen o.i.d. Vrij nikszeggend imo :) En met niks ben ik het wel eens (dit laatste klinkt misschien onlogisch, maar het is zo logisch als een klontje :p)

Ik vind het best dat er zo'n discussie wordt gestart, maar ik wil even een paar dingen duidelijk maken.

Er zijn van die typjes die altijd alles voor de rest verpesten, die wel normaal met dingen om kunnen gaan. Zo ook met biseksualiteit. Er zijn mensen die serieus op beide geslachten kunnen vallen. Maar doordat er vandaag de dag een beetje misbruik gemaakt wordt van biseksualiteit door veel te jonge breezersletjes, wil nog niet zeggen dat die andere mensen die WEL biseksueel zijn, ongeacht de hipheidsgraad, hieronder lijden.
Dat vind ik jammer.

Ook vind ik het altijd een beetje vervelend als mensen vragen of je nou lesbisch of bi bent. Want ik vind het weer een hokje. Natuurlijk is het een logische vraag, maar ik zie het allemaal liever als "verliefd worden op", ongeacht geslacht. Of dat nou een vrouw of man mag zijn, dat maakt niet uit.

Ja, maar dat vind ik lelijk ;)

Het gaat hier om het principe. Sociale oorzaken kunnen het gedrag dat er uit volgt veranderen.

Ik had het alleen niet over 'potentieel', maar over reëel. Het woord "potentieel" komt in die reply niet voor.

Nee, dat stukje was ook weer net de reply op enlightment...zucht :D

hm...ben bi-fiel en bi-seksueel... Ben ook van mening dat het "in" is voor jonge puberende meisjes om zich ineens maar biseksueel te noemen, al zijn ze dat niet. Het zal er ook wel wat mee te maken hebben dat veel mensen er nu een stuk meer voor openstaan als een tijd geleden, en dat daardoor de stap ook een stuk kleiner is om op dit gebied "achter de rest aan te lopen".
Ik loop dit dus ook absoluut niet rond te schreeuwen, omdat anders alleen maar sneller de indruk wordt verwekt dat ik ook tot deze groep behoor, ik vertel het mensen niet zomaar, maar ga er ook niet om liegen. Als het me gevraagd wordt, zal ik er bijna altijd eerlijk antwoord op geven (met uitzondering van mijn opa&oma bijvoorbeeld, want die zouden het absoluut niet begrijpen).
Maar als mensen het dan wel weten, wordt ik verd*mme wel bij die groep geplaatst. Vertel er dus meestal ook maar meteen bij dat ik ook een relatie van ongveer een jaar met een meisje heb gehad, om ze te laten weten dat ik dus wel degelijk serieus ben. Hoewel dat eigenlijk nergens voor nodig zou moeten zijn, maar helaas wel bijna noodzakelijk is, omdat ik anders weer anders ingeschat word dan dat ik daadwerkelijk ben.

ik ben wel een beetje bi-nieuwsgierig, maar meer dan zoenen.... ieeeeh nee dank je! Meisjes hebben borsten :| Die wil ik niet hoor!
Maar het lijkt me wel es leuk om te proberen hoe het is om met een meisje te zoenen.

Ik zat vanochtend te denken he, als je nou niet al te dicht tegen iemand aan staat, en je hebt je ogen toch dicht, dan is zoenen met een meisje niet veel anders dan zoenen met een gladgeschoren jongen op wie je niet verliefd bent, lijkt mij...

wow :P

Ja maar het gaat om het idee dát het een meisje is en niet dat het misschien wel een meisje is of misschien tóch een jongen. Ik wil gewoon weten of dat anders voelt oid. Of meisjes (gemiddeld genomen) erg anders zoenen dan jongens.
Gewoon iets om te testen... ooit...

dat bezorgt jóu rillingen ja, ik vidn het wel een intressant idee om es te proberen, maar meer dan zoenen lijkt me niks. Daarvoor ben ik ook veel te dol op het mannelijk geslachtsdeel.

je ziet idd meer en meer mensen die zeggen dat ze bi zijn. maar zou dat ook niet kunnen zijn omdat de generatie van nu er vrij positief tegenover staan? vroeger was holebi zijn immers een schande, en nu het dat niet meer zo gezien wordt durven meer mensen er voor uit te komen, zo zie ik het. En doordat er zo openlijk over gepraat wordt ga je ook sneller nadenken over wat je nu bent of niet. Mss is het wel een soort 'trend', maar dan in de positieve zin.

ze hebben me ooit eens iets uitgelegd wat mss wel perfect illustreerd wat holebi zijn nu is:
je hebt een lijnstuk. langs de linkerkant heb je 100% hetero, langs de rechterkant heb je 100% homo. iedereen kan je wel plaatsen op dit lijnstuk. de ene zal al meer naar de ene kant gaan dan de andere, maar niemand is 100% hetero of homo!

Je wordt als meisje wel verliefd op mannen, en dan ben je hetero, of niet, en dan ben je geen hetero. Je wordt wel verliefd op vrouwen, en dan ben je lesbisch, of niet, en dan ben je niet lesbisch. Je wordt wel verliefd op zowel mannen als vrouwen, en dan ben je bi, of niet, en dan ben je niet bi. Hoe kun je in vredesnaam ´niet helemaal een bepaalde geaardheid´ zijn?

als je bi bent kan je nog altijd meer naar jongens of naar meisjes neigen hoor. en het is niet omdat je je hele leven alleen maar op jongens valt dat je plots niet op een meisje kan vallen. ik bedoel niet dat je bv 73% hetero of zo kunt zijn, maar gewoon dat iedereen wel een homo-kant heeft