De sfeer is er niet
 

Ik vraag me af of meer mensen dit hebben. Meestal heb ik het heel leuk met m'n vriend maar af en toe is de sfeer er gewoon echt niet.
Dan praten we amper en zitten we dr maar een beetje saai bij zeg maar.
En als hij dan weer weggaat voel ik me er echt klote over en denk ik dat het aan mij lag.
Was daarnet ook weer. En ik heb em dr ook nogis een uur eerder uitgeschopt omdat ik dacht dat het 6 uur was in plaats van 5 uur.. Ik kan me daar echt heel kut over voelen.
Maar ik vind het gewoon raar dat het af en toe opeens zo is.. Ik vind het echt heel vervelend.
Maarja, misschien is het wel normaal..?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar geen last van heb.
Af en toe heb je niet veel zin om te praten en dan kan het wel eens lekker zijn om niks tegen elkaar te zeggen en gewoon de hele dag op de bank te hangen. Dat betekent voor mij niet dat de sfeer er niet is...

Weet je wel zeker dat jullie echt verliefd op elkaar zijn ?
Of is het mischien dat je gewoon een vriendje wil om dingen mee te doen ??

Ik herken precies wat je bedoeld hoor! Het is niet echt goed uit te leggen, je zit maar een beetje en denkt van: okee... :confused:...En idd, daarna voel je je heel erg kut..Maar ik heb het niet vaak, nu maar paar keertjes gehad bij mn huidige vriend, toen ik ziekjes was en een beetje een rothumeur (ontstoken oog). Toen zaten we op mn zoldertje een sigaret te roken en toen had ik dat moment van.... :| :| en dan wil je de sfeer maken, maar dan is alles wat je zegt toch niet goed....
Ik snap echt precies wat je bedoeld, niets om je zorgen om te maken, ga gewoon een filmpje kijken of wat leuks doen en het is snel weer over.

Ok dat kan je je ook nog weleens afvragen...

op je 15de heb je al geen sfeer meer samen

gezellig vooruitzicht!!

mjah,, dit herken ik wel als ik terug denk aan me vorige relatie... ik denk eigenlijk niet dat het iets te maken hebben met wel en verliefd zijn,, het is er dan gewoon ffies niet...
weinig aan te doen, enige tip die ik heb is dat het meestal averechts werkt als je "kunstmatig" de sfeer probeert op te wekken

hehe

zo was t bij mn ex ook, maar nu bij mn huidige vriend, nog nooit gehad

(hier heb je veel aan he?)

IK denk dat het eigenlijk vrij normaal is dat het niet altijd leuk, gezellig en fijn is binnen een relatie. Iedereen heeft toch weleens gewoon een slechte dag zeg maar? Dan hoef je toch ook niet leuk te gaan doen? want dan wordt het zo'n neppe boel vind ik. Dan kun je gewoon beter zeggen dat je een slecht humeur hebt, dan ga je een beetje tegen hem/haar aan liggen zeuren, helpt soms best :p

Als je dit steeds vaker hebt kunnen er drie dingen aan de hand zijn;
-je ergste verliefdheid is over, misschien houden van??
-de verliefdheid is helemaal over; uitmaken dan maar.
- er is echt iets met jou aan de hand, en niet zo zeer met jullie relatie..

succes!

Wij praten ook amper, enkel door de telefoon omdat we anders de hele tijd aan mekaar zitten...
Nou, toen we op vakantie waren hebben we trouwens de oren van ons hoofd gepraat.
En toen ik dacht dat hij het misschien saai vond heb ik dat gewoon aangekaart, en dat bleek niet zo te zijn, hij voelde zich juist heel erg op zn gemak hier...

Bedankt voor de reacties :)

En dat de ergste verliefdheid over is zou heel goed kunnen hoor, we hebben al bijna een jaar iets met elkaar.
Misschien moet ik me er ook niet zo'n zorgen over maken. Ik heb eigenlijk ook niet het idee dat hij het zo erg vind..
Ik zal het er weleens over hebben met hem :)

In zijn "Halt mich" zingt Herbert Grönemeyer (op zijn cd Ö, 1988): "friedvoll, liebestoll, überwältigt von dir... schön das es dich gibt..."

In deze vier elementen zit de hele ontwikkeling naar een (geestelijk) "liefdeshoogtepunt" en de concluderende rust die erna komt. Ook in de muziek wordt deze gang van zaken benadrukt: een crescendo en een de-crescendo begeleiden de climax en de de-climax. Beide ontwikkelingen gaan uit van een speciaal "liefdesniveau", dat al hoger ligt dan de dagelijkse levenssfeer. Tussen de momenten waarop je dat niveau bereikt, liggen de perioden dagelijks leven... die in vergelijking met die hogere momenten uit de aard der zaak saai zijn.

Met het een en ander beschrijft Grönemeyer dus die momenten die zich in de "relationele" liefde, ook na het (heel normale) afkalven van de eerste verliefdheid, bij tijd en wijle zullen blijven voordoen. Het is zoals alles in het leven een golfbeweging.

Dan zit er iets niet goed.

De verwachtingen liggen te hoog.

Wat jij wil.