Gebroken
 

hij liet me geloven
dat hij me echt leuk vond
terwijl dat niet zo was
hij gebruikte me gewoon
net als ieder ander meisje
en ik was weer het zwakke slachtoffer
wat doe ik toch verkeerd?
waarom trap ik er altijd in?
en ze zeggen altijd "het spijt me"
net alsof dat nog helpt
ik ben zo kwaad
en zo verdrietig tegelijkertijd
ik voel liefdesverdriet
en haat samen oplopen
ik zou hem willen slaan
en willen zoenen
ik zou hem willen ontlopen
en willen zien
hij is de zoveelste
die mijn hart heeft gebroken

dit is een vervolg op Verliefd en Bang...nooit verwacht dat het zo snel zou gaan :(

Alweer meer een verhaaltje dan een gedicht. Laatste gedeelte is wel herkenbaar. Maar ik vind het niet mooi, sorry.

En waar staat precies dat wanneer je danst op papier dit meer gedicht dan verhaal moet zijn. Ik vind het ontzettend mooi, niet zo zeer de stijl van het gedicht, maar wel omdat er zo duidelijk wordt aangegeven wat het gevoel is. Wat haar gevoel is.
Ik ga zometeen weg en kom pas zondag weer terug. Maar Stefanie, kunnen we hier nog eens over praten?
Groetjes en sterkte!

thnx...

ja we kunnen er nog over praten!spreek me maar aan op msn..*kusj*

Ik ben het met Annee eens: Ik vind het eerlijk gezegd ook niet mooi; teveel een verhaal. Ik denk dat dat bij gedichten zonde is; met 'teveel een verhaal' bedoel ik dat ik er niet echt ritme in kan vinden, dat de zinnen wat te expliciet zijn en dat het meer een rijtje met gedachten is; het gevoel komt inderdaad wel goed naar voren, maar dat komt omdat het meer een gevoelsgedicht is; het gaat hier ook meer om het gevoel dan om het gedicht heb ik het idee. Het leest niet zo goed door; het is teveel een opsomming van gedachten. Verder zou ik zelf wat meer beeldspraak gebruiken; dat maakt het vaak interessanter om te lezen. Dit is niet bedoeld om je af te kraken ;), maar gewoon hoe ik het zie :).