vaag gedicht...
 

...tjah... :rolleyes:

I breathed in the toxic air of the first dawn
As climbed aboard a landing craft
My heart was bouncing like a drum
My lungs were burnig, I still can’t breathe
I was sitting aboard of that madly, sea-tossed landing craft
I spewed up al, I knew not what
Trough the sea-fog, I saw Omaha Beach
I will soon face those cliffs, with gun-fire ablaze
Waves will bore my broken bodie along,
slamming it against the cliffs.
Blood will colour the sand, my American blood!
I will see my band of brothers die, were all gonna die!
Shooting, running, killing or get killed
At last, they will kill me, shoot my insides out
I will die, spitting up my own blood
A medic shall trie to help me, save me from the death
But slowly I faded,
I will just didn’t made it, I will drown in my own blood!
But I survived
Now I must live with this memory…

Zomaar een inspiratie onder mijn vreselijke aardrijkskunde les(waar ik ook nog uitgegooit ben :rolleyes: )
Ik vind 't niet zo mooi, zit vol met clicé's... en spelfouten enzo... :|

geef maar kritiek :D

ik weet niet
het engels staat zo ver weg...
het spreekt me niet echt aan
maar ik denk dat een bepaalde groep brugklassers en iets ouderen zich hier helemaal in kunnen verdrinken. wel een mooi gedicht

dank je... :)