Jouw Ogen..
 

De mooie blauwe ogen
Die langzaam open gaan
Beginnen helder te stralen
En kijken me lief lachend aan

De ogen waar ik in verdrinken kan
Waar ik je hele leven in zie
Waar al jouw emoties uit te lezen zijn
Liefde, haat, geluk en verdriet

Stiltes zijn niet erg
Als je even niet weet wat je zeggen moet
Werp ik een blik in je mooie ogen
En dat maakt alles weer goed

Wat ik zonder jou zou moeten?
Ik zou het niet weten
Maar mocht ik je ooit verliezen
Jouw ogen zal ik nooit vergeten..

Tis wat cliché...

inderdaad...

maar wel mooi verwoord vind ik

Ik vind het knap (y)

Ik vind je gedicht ook wat te standaard; het is niet zo interessant om te lezen vanwege het gebrek aan speciale verwoording; ik mis eigenlijk iets in je gedicht... ik vind de inhoud op zich wel mooi; maar de verwoording vind ik gewoon wat minder. Ik zou zelf bijvoorbeeld wat meer beeldspraak gebruiken, dat maakt het gedicht wat leuker en interessanter voor de lezer. Verder zou ik van de zin Liefde, haat, geluk en verdriet 'liefde, haat, geluk, verdriet' maken; ik denk dat dat wat beter leest :).

Nee, cliche is het niet, want cliches zijn het terecht. Cliches zijn cliche omdat ze vet blijven.

wel leuk :)

mooj woord gebruik!! en moojuh inhoud :)

Idd. Echt een songtekst voor Marco Borsato ofzo. :o