Dit puike en ook eigentijdse verhaal kwam ik tegen op
Erase .
Hij wist het; dit was zijn dag. Op het moment dat Banjer opstond en de strak gele zon zag aan de nog strakkere blauwe hemel, had hij het geweten. Slaapsokken en slaapmuts werden snel opgeborgen en zaterdagtenue werd uit de zaterdagkast gehaald. Een kom geitenmelk was zo weggewerkt en een lunspakket bestaande uit een geitenkaas en twee grote ronde sinaasappels werden opgeborgen in de knal rode rugzak. Banjer was er klaar voor!
Buiten rook hij de geur van de bloemen uit zijn voortuintje. Banjer hield van de zomer, hoewel hij ook al wel uitkeek naar de mooie herfst. En de herfst was mooi, hier in land waar Banjer woonde. Even later was Banjer onderweg. Met zijn vrolijke zaterdagtenue en rode rugzak had hij heel wat bekijks! En hoewel hij het niet zag, wist hij dat hij door alle mensen in het dorp werd nagestaard. Maar Banjer wist het; er werd niet alleen naar hem gestaard, er werd ook veel over hem gesproken, maar ja, wat wil je als je de enigste kabouter van het dorp bent. En nog travestiet ook.
Aangekomen bij het kleine streekziekenhuis ging Banjer direct naar het juiste loket, hij was hier immers, zoals dat zo mooi heet, kind aan huis. Banjer was tenslotte ook nog maar 9 jaar oud. �Maar�, zo zei hoofdmeester Berghart altijd, �wel erg volwassen voor zijn leeftijd.� Achter de incheckbalie zat Marijke al op Banjer te wachten. Marijke geloofde niet in kabouters, Marijke was al 23. Desondanks stond ze Banjer geduldig te woord. Banjer wilde vandaag nog omgebouwd worden. Koste wat kost. De mededeling dat de operatiekamer op zaterdag gesloten was en dat chirurg Cirkelzaag er pas maandag weer zou zijn werd kompleet door Banjer genegeerd en met enig geweld stormde Banjer de operatiekamer in. De aanblik van de inderdaad lege kamer verbaasde hem toch enigszins. Doch, daar op die tafel, zag hij wat hij zocht; een grote knipschaar!
Over wat er toen gebeurde kan ik kort zijn, Banjer trok zijn broek naar beneden, tot op zijn enkels en net toen hij wou knippen werd Banjer overmeesterd door Marijke, die hem de deur uit bonjourden.
Eenmaal buiten gekomen was Banjer toch wel enigszins teleurgesteld. En weer onderweg naar huis voelde Banjer zich niet meer zo blij als vanmorgen. En door de warmte was zijn geitenkaas ook nog eens bedorven. Rot zon. Rot zomer, was het maar weer herfst, vielen er tenminste eikeltjes af.
