littekens van vorige relaties
 

Hoe gaan jullie om met 'littekens' van vorige relaties? Mijn ex is bijv. vreemdgegaan waardoor ik nu een stuk meer argwanend ben geworden. Heb nu een houding van 'eerst zien dan geloven' en laat het initiatief van zijn kant komen. De jongen die ik nu *leuk* vind is echt zo onwijs anders dan mijn ex, veel attenter en hij lijkt na die ene dag dat we gezoend hebben (daarvoor vonden we elkaar al leuk qua looks enzo, maar toen hebben we elkaar voor het eerst gesproken etc ;)) , *verliefder* dan mijn ex ooit geweest lijkt te zijn. Ik wist helemaal niet dat het zo ook kon. Dus aan de ene kant ben ik wel blij, aan de ander kant... :s

Herkennen jullie dit? Wat voor 'littekens' hebben jullie meegenomen uit vorige relaties en hoe gaan jullie daarmee om?

een van mijn exen kon zijn handen niet thuis houden en was heel erg jaloers, dus ik heb daar wel wat aan overgehouden, tenminste mijn vorige vriendje heeft veel te verduren gehad, maar dan wel over t feit dat die andere jongen zijn handen niet thuis heeft gehouden, met dat jaloerse heb ik t (bijna) niet, maar t jaloerse gedrag was soms de aanleiding dat ie raar deed.

door mijn vorige twee vriendjes heb ik veel minder vertrouwen in mannen gekregen. Niet dat ze zijn vreemdgegaan maar ze hebben meerdere malen tegen me gelogen over verschillende dingen. Ik geloof nu maar de helft of nog minder van wat jongens tegen me vertellen. Is af en toe wel lastig want er zitten echt wel goeie bij.

ik heb niet echt heel serieuse eerdere relaties gehad, daarom sta ik nog overal open voor...

Mijn ex is ook vreemdgegaan en ze heeft me dat pas een tijd daarna verteld. Dat is moeilijk, maar je moet toch verder met je huidige vriendin. Maar wat heeft dat dan voor gevolgen? Zoals je zelf al zegt, je wordt meer argwanend en je durft een nieuwe vriendin veel minder snel te vertrouwen. Wat ik wel moet zeggen is dit; na een tijdje een nieuwe vriendin te hebben gehad is het zeer snel weer overgegaan en vergeet je alles over die ex-vriendin. Momenteel ben ik alweer anderhalf jaar samen met mijn vriendin en ik ben mijn ex alweer ontzettend lang vergeten.

Zo zie je maar weer; liefde vindt altijd een oplossing, hoe moeilijk bepaalde dingen soms ook lijken.

Ik denk ook dat Wawl hier gelijk in heeft oftewel sluit me aan bij z'n post

Ik zie littekens niet als iets negatiefs. Je wordt gekwetst, het gaat uit, je plakt een pleister op de wond(en) en de volgende keer doe je het anders. Ik heb met mijn eerste 'vriendje' eigenlijk alleen maar fouten gemaakt. (duurde ook niet zo verdomd lang.) Daarna heb ik die fouten niet meer gemaakt of in ieder geval geprobeerd om het niet te doen.

Mijn vorige vriendje is ook vreemd gegaan en daarom ben ik nu denk ik ook wat minder goed van vertrouwen. Ik had altijd een instelling van, ik vertrouw iemand, en dat veranderd pas als daar aanleiding voor is. Nu is het meer, ik vertrouw niemand, dat doe ik pas als hij aangetoond heeft dat ik dat ook kan. Best lastig...
Maar twordt wel veel minder al, probeer gewoon maar steeds mezelf te vertellen dat elke jongen anders is, en dat mijn huidige vriendje echt niet zo is. Dat helpt wel...

Een diepgewortelde achterdocht tegen alles wat vrouwelijk is? :D

littekens... ja, vast wel als je het zo wil noemen

ik ben eigenlijlk nooit echt gekwetst in een relatie
wel heb ik van vorige vriendjes en de redenen waarom het uitging en alles een hoop geleerd, daarom gaat het altijd maar weer beter

Hey, volgens mij heb ik een tijdje geleden een berichtje van jou gelezen over het hebben van een soort van relatie met een jongen, maar toch ook niet omdat hij zich niet wilde binden? Ik ben benieuwd hoe dit afgelopen is, aangezien ik nu dit berichtje van je lees! (want ja: je raad het al, ik heb zo'n soort van relatie..en betwijfel of ik er wel goed aan doe..) x Nova

Nou, hij was dus niet echt goed voor mijn vertrouwen in de mensheid ;)

Ik wou namelijk alles of niets en niks er tussen in, dus toen zouden we het op zijn verzoek proberen en dan neem ik aan dat je niet met andere meisjes slaapt.. Hij dacht daar blijkbaar anders over, eikel! :mad:

Mijn ex en ik zijn uit elkaar gegaan omdat we simpelweg uit elkaar waren gegroeid, dus echt littekens van vorige relaties heb ik niet... hoogstens maak ik me iets sneller dan nodig zorgen of mijn vriend en ik misschien ook uit elkaar groeien.

Dat heeft iedereen wel denk ik toch? Ik ben daar juist blij mee, ben er harder van geworden. Het heeft me op dat moment wel pijn gedaan natuurlijk, maar ik leef nog steeds en heb meer mensenkennis ed voor terug gekregen. (y) tenminste zo zie ik dat.

mijn 1ste ex waar ik heel erg verliefd op was, is na 3 maanden vreemd gegaan, daar heb ik toen behoorlijke deuk van opgelopen, wel heb ik toen verstandige keuze gemaakt, door het uit te maken, voordat ik reacties hier op krijg van dat je dat zomaar kon.... mijn ex was in eerdere relaties al vreemd gegaan en dat wist ik, op een gegeven moment heb ik er met hem over gepraat, en hem gezegd als je ooit mij dat flikt dan kan je opsodemieteren en toen heeft ie ook gezegd dat hij dat bij mij nooit zou doen en blablabla enz... maar goed dat is dus wel gebeurt.

3 weken nadat het uit was leerde ik een jongen kennen in een supermarkt wat al snel wat werd en niet dat ik mijn 1ste ex zomaar vergeten was, maar deze liefde was zo sterk dus het heeft wel geholpen dat ik snel over mijn ex heen was... maar ik had vooral in het begin wel angst dat hij vreemd zou gaan, zelfs 1x in janken uit gebarsten omdat ik dacht dat ie was vreemd gegaan.. toen was hij er zo van geschrokken dat we heel goed hebben gepraat en heb ik een heel mooi armbandje gekregen met mooie tekst erin, en naarmate de relatie vorderde kreeg ik weer helemaal vertrouwen terug in jongens.

en met mijn 3e vriend had ik eigenlijk helemaal niet last meer van "jaloerse" trekjes...

maar dat is ook eigenlijk het enige "litteken" dat ik ooit heb gehad, en nu ik ook wat ouder ben kan ik er ook om lachen, en nu denk ik zo van klaar als jij zo nodig wilt vreemdgaan zit er ook iets niet goed in de relatie en dan is het ook maar beter dat het uit is.

mijn ex (met wie ik bijna 2 jaar wat had) maakte het van de een op de andere dag zomaar uit, via de telefoon. we hadden elkaar die zondag nog gezien en alles was koek en ei (vond ik) maar die dinsdagmiddag daarop BELDE ie me om te zeggen dat hij het uit wou maken... hij woont gvd nog geen 500 meter van me af...

ik heb daardoor steeds zoon bang gevoel dat mijn huidige vriend het ook van de een op de andere dag uit zal maken... hij weet dat ik er mee zit en heeft gezegd dat hij mijn ex niet is (dat is zijn buurjongen, dus hij kent em ook wel aardig goed), dat vond ik wel lief; maar gelijk had hij wel. ander persoon, dus ook andere streken *zoiets?*

Nooit meer iets beginnen met iemand die achteraf een soort wannabe-gothic blijkt te zijn.

Nou ja littekens...

T duurde wat langer voordat ik mn huidige vriend vertrouwde, ik voelde me onzeker over mezelf enz.

Ook ben ik n tijdje erg dominant geweest. Omdat een eerdere vriend echt alles deed wat ik zei (das al een tijd geleden, niet bij mn huidige vriend)Ik was t niet gewend om een weerwoord te krijgen en daardoor maakte ik t mezelf vaak moeilijk..

Maar das niet echt n litteken, eerder gebrek aan aanpassingsvermogen.

Gaat dat niet vreselijk irriteren, als iemand echt alles doet wat je zegt?

jups heeeeeel erg.... :D


Maargoed, ik heb t toch 2 jaar volgehouden. Of ja volgehouden. Zo lang duurde t totdat ik n's doorhad dat er iets goed fout zat.

Ik heb aan mijn vorige relatie eigenlijk weinig 'littekens' overgehouden. Het was mijn beslissing om uit elkaar te gaan enzow.
Ik zal er niet meer vanuit gaan dat het voor altijd is. Dat is alleen dus geen litteken, maar wat kan je toch naief zijn af en toe, hè? :D

Het feit dat een relatie ten einde loopt, geeft aan dat de partners niet in staat zijn om hun gevoelens van liefde op elkaar af te stemmen. Anders gezegd: de bindende kracht van de liefde komt niet tot stand.
Lukt dat in de nieuwe relatie wel, dan ontstaat er een nieuwe band die de oude doet vergeten. Littekens zijn dan ook niet nodig. Denk ik althans.

Zie het dan ook niet als littekens, maar als ervaringen.

hehe met je signature erbij ook :p

Elk contact met een vrouw waarmee er 'iets' was vormt mij... ik heb (nog) niet iets meegemaakt dat ik als een litteken zou beschouwen. Maar er zitten zeker dingen gebeurtenissen tussen die mij wat achterdochtiger hebben gemaakt. Maar daar tegenover staan ook mooie herinneringen die gelukkig prevaleren :)

Ik heb een vriendje gehad die vertelde mij dat hij van me hield en niet zonder mij kon, en de volgende dag maakte hij het uit. Dit heb ik nog wel eens vaker zo ongeveer meegemaakt. Mijn vertrouwen in jongens is dus nu ook een heel stuk minder. Ik heb altijd zoiets van (als een jongen toenadering zoekt): Jaja, het zal wel.
Ik stap ook niet meer zo snel in een relatie. Ik wil het eerst rustig afwachten, er zeker van zijn dat die jongen mij ook echt leuk vind en mij neemt zoals ik ben.
Dat is mijn 'litteken' denk ik...

Mijn ex was iemand die ik vanaf de dag dat ik hem leerde kennen vertouwde.
Hij is vreemdgegaan en heeft de laatste 2 maanden van onze relatie tegen me gelogen.
Hierdoor zal ik denk ik niet makkelijk meer iemand vertrouwen. Pas als ik daar redenen voor heb.

true, true... jammer dat je t nog nooit uitgeprobeerd hebt... :rolleyes:

Nou ik heb er ook aardig wat aan overgehouden. Eerst had ik het gevoel dat alle jongens alleen maar op sex uit waren, blabla. In die tijd heb ik nooit meer vriendjes gehad omdat ik bang was dat het hen aleen maar daarom ging! Toen kwam ik mijn ex tegen. Hij begreep alles en zei dat hij niet zo was. Ik al mijn vetrouwen in hem gestoken maar toen we uiteindelijk een maand wat hadden bleek hij hetzelfde te zijn als al die anderen(wel in heel andere maar toch!!!) terwijl hij het zelf niet in de gaten heeft.
Nu ben ik dus weer bang, als iemand me leuk vind geloof ik dar niet en denk datie gewoon weer op sex uit is ofoz :S
Niet zo leuk want het vertrouwen ben ik nu kwijt en dat speelt een grote rol in de mate van verliefd worden enzo
Snappen we het nog :S

De relatie met mn ex was echt onwijs goed, ik had iemand nog nooit zo leuk gevonden, we deden onwijs leuke dingen, konden overal over praten nog nooit zo'n relatie gehad..alles ging goed..maar opeens was het over, in een paar dagen..de week ervoor vroeg hij me nog mee op vakantie de zomervakantie van dit jaar..hij heeft me zoveel pijn gedaan door dit zo pats boem in een paar dagen op me over te brengen, terwijl het zo goed ging en dat zei hij zelf ook..nu heb ik ook een gevoel dat dit bij de vriend die ik nu heb ook kan gebeuren..of het echte littekens zijn weet ik niet..maar het is wel een btje vervelend.

ik heb nu niet zo heel veel last meer van mijn littekens.
k kreeg 12 hechtingen in mn knie.
toen kon ik even een paar dagen niet meer lopen.
maar dat deed ze ook per ongeluk :D

littekens die jij bedoelt lijken daar ook op.
lastig soms. maar t gaat weer over. en op een gegeven moment geef je er geen ruk meer om. Sow :D

Jan Wolkers... ;)

Dat lijkt me lastig inderdaad, maar heeft die ex helemaal niet verteld over hoe en waarom?

Mijn vriend heeft het plotseling uitgemaakt via een emailtje *auw* :s

Ik heb ook wel littekens :P

Nadat ik het uitgemaakt heb ongeveer een jaar terug had ik de leukste weken sinds tijden!
Nadeel: Ben wat kritischer nu :P <-- litteken

Pick one!

Mnee. Och, ik word een beetje kriegel van opmerkingen (gepaard met het twintig seconden lang over zijn schouder kijken, half kwijlend) als: "Zooo, die heeft bepaald de benen voor zo'n kort rokje." Dank aan ex 1.

Vreemdgaan met vrouwen van 23 vind ik ook persoonlijk wat minder. Exje 2.

En het achter mijn rug om mailen met exjes als nummer drie hoop ik ook niet meer te hoeven ontdekken.

tja, littekens. Ik vind het wel eng om te erkennen wat ik nu voor mijn vriend voel aangezien ik dat ook voor mijn ex voelde en hij heeft het uitgemaakt op een moment waaravn ik dacht dat alles goed ging.
Dat wil ik niet nog eens...

ik had behoorlijk wat littekens, maar mijn vriend heeft ze behoorlijk weten te vervagen, gelukkig. Hij heeft net zolang gewacht en geduld weten op te brengen totdat ik hem helemaal vertrouwde.

Hij zei dat hij niet meer verliefd was maar alles leek erop dat dat nog wel zo was....ik zelf had het gevoel dat het kwam door de vrienden die hij op vakantie had ontmoet, die vonden mij niet zo bijzonder..toen ik hier dieper over na ging denken had ik ook zoiets van als je het hierom doet ben je het ook niet waard, erg pijnlijk maarja...ik weet nog steeds niet echt wat het nou was :s , heb het iig nooit echt uit zijn mond gehoord..we zijn nu vrienden en ik heb een nieuwe vriend dus heb eigenlijk niet zoveel zin meer om erop terug te vallen..