instorten
 

hoi hoi

toen ik een paar dagen geleden thuis kwam, strotte ik in ene keer in en begon te huilen. Ik vroeg me naderhand echt af van hoe kan dat. het was echt zo plotseling gebeurd ik voelde me ie dag eigenlijk best wel ok, beter dan normaal, maar dan kom ik thuis ge naar me kamer en stort in, ik snapte eerst niet hoe dit kon gebeuren. Maar toen ik nadacht kwam ik op het idee dat het natuurlijk kan door de problemen die ik heb en dat ik het niet meer kon om tegen iedereen maar de vrolijke ik te zijn, terwijl ik dat helemaal niet ben.

nu heb ik het aan een vriendin vertelt die ook me andere problemen weet, ze zei dat ze het nog heeft gehoord dat iemand zo kan instorten. ik vroeg haar dus tips wat ik kan/kon doen om mezelf eigenlijk op te vrolijken, ze wist het niet.

dus nu is mijn vraag van heeft iemand dit ook eens meegemaakt, en wat heb je erna gedaan om jezelf op te vrolijken en als je het 1 keer hebt gehad krijg je het erna vaker?

:s opzich kan ik tuurlijk zelf wel dingen verzinnen op me op te vrolijken maar wat ik ook verzon ik bleef met een alng gezicht zitten :s

Kan heel goed, vrolijk jezelf gewoon op d.m.v. muziek, eten desnoods :eek: Je trekt al die problemen gewoon niet langer, praat er over, dat lucht op...

Denk dat iedereen wel zulke momenten meemaakt,
al heeft de één het misschien erger (of meer) dan
de ander. Of je het vaker krijgt kan ik niet zeggen...
Denk ook niet dat je je daar teveel op moet focussen.

Wat ik doe als ik zoiets heb, is iig tijd en rust zoeken.
Vooral lopen op het strand ed helpt me wel, vaak kom
ik daar weer (veel) rustiger van terug. En praten met
bepaalde mensen kan ook wel helpen. (al word ik daar
de laatste tijd steeds slechter in :s)

Mja, ik denk dat je moet proberen zoiets voor jezelf te vinden,
wat bij mij heel goed kan helpen hoeft bij jou niet te helpen...

Belangrijk is denk ik wel dat je ook iets aan de oorzaken
doet, (zoek hulp, praat erover enz), lijkt me logisch dat als
je die niet oplost, je er ook vaker last van kunt hebben..

ik weet niet zo goed hoe ik het goed moet zeggen, maar het is me toch wel duidelijk dat je echt moet gaan praten..
ga naar je maatje in het zwembad.. zo gaat het niet.. je moet niet alles voor jezelf houden.. je moet echt gaan praten, en je hebt me verteld dat je van je probleem af wilt, en dat moet ook echt gaan gebeuren maar dan moet je wel gaan praten...
je hebt met een vriendin gesproken. lees ik hieruit.. dat is al heel goed, maar je hebt meer nodig (niet dat je niet meer naar je vriendin moet gaan hoor) en dat weet je zelf ook..
dit moet stoppen, anders stort je idd in.. :(

Ik denk dat iedereen wel eens 'instort'. Ik heb het ook wel eens gehad door een combinatie van een opeenstapeling van gebeurtenissen, er niet over willen of durven te praten en mezelf vrolijker voordoen dan ik eigenlijk was. Eigenlijk kwam het heel onverwacht en ik herkende mezelf er absoluut niet in.
Ik ben toen veel gaan nadenken over wat er allemaal aan de hand was, alles op een rijtje gezet heb er met een paar mensen over gepraat en mezelf een hartig woordje toegesproken (dit klinkt allemaal makkelijker dan het in werkelijkheid was hoor).
Dat nadenken deed ik bij voorkeur tijdens een strandwandeling, lekker wind door je haar en naar het oneindige staren.

Na deze superdip heb ik er eigenlijk weinig tot geen meer gehad.

[QUOTE]mir_1986 schreef op 16-11-2003 @ 18:42:
ik weet niet zo goed hoe ik het goed moet zeggen, maar het is me toch wel duidelijk dat je echt moet gaan praten..
ga naar je maatje in het zwembad.. zo gaat het niet.. je moet niet alles voor jezelf houden.. je moet echt gaan praten, en je hebt me verteld dat je van je probleem af wilt, en dat moet ook echt gaan gebeuren maar dan moet je wel gaan praten...
je hebt met een vriendin gesproken. lees ik hieruit.. dat is al heel goed, maar je hebt meer nodig (niet dat je niet meer naar je vriendin moet gaan hoor) en dat weet je zelf ook..
dit moet stoppen, anders stort je idd in.. :( [/QUOT

idd, ik moet een oplossing vinden hiervoor, anders houd ik het niet meer vol na een tijdje

ik weet dat ik moet praten met iemand, maar ik ben ook zo moeilijk om iets uit te gaan leggen, en ben ervoor dat als ik het helemaal aan iemand heb uitgelegd dat die dan zegt van, sorry je moet hiermee naar iemand anders ant ik kan je helemaal niet helpen, of dat degene me niet wilt helpen


ik snap mezelf niet meer, hoe moeten jullie dat dan doen

:(

Tsja ik weet natuurlijk niet wat de redenen zijn waarom je bent ingestort. Ik weet ook niet of je ook echt oplossingen verwacht van degene met wie je je problemen wilt of kunt delen.
Soms kan een luisterend oor genoeg zijn om voor jezelf dingen duidelijk te maken.

een reden kun je terug vinden in psychologie bij anorexia en bolumia: dus eigenlijk weet e een reden nu :s