Hypotheekrecht
 

Als ik een huis heb, dat huis verkoop aan X en X ten behoeve van de betaling van de koopsom voor dat huis een hypotheek afsluit. De koopovereenkomst tussen mij en X wordt een aantal maanden later door de rechter vernietigd op basis van misbruik van omstandigheden. Wat gebeurd er dan met de hypotheek die op het huis zit? Heeft de bank die het geld heeft geleend nog een gunstig standpunt tegenover de hypotheekgever, X dus??
:confused:

waarom wil je t weten?
antwoord: X is met terugwerkende kracht onbevoegd. deze onbevoegdheid heeft zijn oorsprong in een vroegere verbintenis (tussen jou en X, daar is namelijk de titel ongeldig, die nodig is voor een geldige overdracht, 3:84 BW)

het gevolg hiervan is, dat in beginsel de overeenkomst tussen de bank en X ook ongeldig is. er is alleen een derdebeschermingsbepaling (3:88 BW) waar de bank een beroep op kan doen, omdat de ongeldigheid van de overeenkomst voortvloeit uit de ongeldigheid van een vorige overeenkomst die niet het gevolg is van beschikkingsonbevoegdheid.
daarnaast gaat het hier om een onroerend goed. dus, aangenomen dat de bank niets wist van het misbruik van omstandigheden (goede trouw), blijft het hypotheekrecht op het huis rusten totdat de schuld aan de bank is betaald.

'jij' kan echter deze schuld makkelijk voldoen, aangezien je het geld wat X jou betaald heeft terug aan de bank kan geven, dus veel problemen zal het niet opleveren

Dikke discussie met wat klasgenoten. Geen docent die bereikbaar was en ik dacht dat er vast wel iemand was op het forum die het wel wist. Bedankt in ieder geval.

:)

Nog een klein vraagje:
Komt dit door de terugwerkende kracht van vernietiging? Of is er een bepaling die dit zegt?

Art. 53 lid 1 van het Burgerlijk wetboek Boek 7.

'- 1. De vernietiging werkt terug tot het tijdstip waarop de rechtshandeling is verricht.'

Overigens moet je goed opletten wanneer iets vernietiging is of ontbinding (6:265 BW). In beginsel heeft ontbinding geen terugwerkende kracht, maar er zijn genoeg uitzonderingsgevallen waarin de rechter terugwerkende kracht aan de ontbinding kan toekennen. Een soort oneigenlijke vernietiging, dus.

Aan de andere kant zijn er ook weer genoeg situaties waarin het vernietigen van de rechtshandeling niet leidt tot een verplichting tot ongedaanmaking van hetgeen reeds is verricht. Als bijvoorbeeld (een deel van) de activa van een onderneming wordt overgedragen (waarvoor een besluit van de algemene vergadering van de vennootschap nodig is) en het onderliggende besluit wordt vernietigd, dan tast dat de rechtsgeldigheid van de rechtshandeling niet aan. De vertegenwoordigingsbevoegdheid van het bestuur kan namelijk niet worden beperkt, zodat er een aparte actie nodig is om de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit terug te draaien (bijvoorbeeld een vordering tot retro-overdracht bij wege van schadevergoeding op grond van 6:162).

Het is dus niet in alle gevallen even duidelijk wat de gevolgen van een vernietiging cq. ontbinding zijn.

Verder heeft little nemo het al uitgelegd, waarbij ik nog wel even een kanttekening wil plaatsen. Voor derdenbescherming op grond van 3:88 is goede trouw vereist. Art. 3:11 leert ons dat goede trouw niet alleen ziet op weten, maar ook op behoorde te weten. Nu zal de gemiddelde sterveling niet driemaal daags de openbare registers raadplegen, maar van een kredietinstelling als een bank wel worden verwacht dat zij de openbare registers kent. Een recht van hypotheek wordt ingeschreven in de openbare registers (overigens net als de overige rechtstoestand van een registergoed). Op de bank rust een zwaardere onderzoeksplicht dan op een gemiddelde persoon, zodat banken over het algemeen minder snel te goeder trouw zullen zijn als het gaat om derdenbescherming.

Bedankt :)