(titelloos geval)
 

Tranen zoeken zacht,
hun weg langs mijn wang.
Geschrokken , te onverwacht
stopte het gezang.
Je stem trilt,
als een aangeslagen snaar.
Alles verstild.
Met onze gedachten zijn wij daar,
een uur terug.
Waar we voor het eerst heel even,
leefden langs elkaar.

Ik vind het wel een mooi gedicht, maar ik had af en toe even problemen met het ritme. Als ik het dan nog een keertje overlas lukte het wel, maar het ging de eerste keer een paar keer fout.

'hun weg langs mijn wang' klinkt alsof er een lettergreep mist..

Nou ja, het zal wel aan mij liggen :)

uh hoe bedoel je dat precies miss kan ik het veranderen? :o

ik vind de inhoud prachtig, sterk omschreven en erg goed in elkaar zitten, maar ik ben het ritme ook af en toe kwijt inderdaad.

Ik vind de tegenstelling van de regellenten een beetje te groot; een wat te grote tegenstelling tussen lang - kort. Ook komt 'Alles verstild' er een beetje 'achteraan', heb ik het idee. De verwoording vind ik wel erg mooi; vooral de stukjes wang/gezang, 'alles verstild', en de twee laatste regels.. Misschien een ideetje voor de titel: 'klankenspel'?