liegen <=> eerlijkheid
 

Vroeger loog ik regelmatig. Dan op een mooie dag had ik een openbarig en besloot niet meer te liegen. Nu vertel ik altijd de waarheid, met gevolgd dat mensen me grof vinden.
Zelf trek ik er mij niets van aan het is alsof ik verslaafd ben aan eerlijkheid. Ik weet niet als dit hier thuis hoort en eigenlijk interesseert het mij niet eens. Ik verveel me gewoon.
Ik heb al geprobeerd minder vaak de dingen die in mijn gedachten ronddwarrelen te delen met de rest maar nee het lukt mij niet.

Zouden jullie commentaar kunnen geven? aub?

mjah? en nu?
wat wil je dan met dit topic?

reactie, kwestie van de medemens bezig te houden.

mjahgoed, maar dit is een mededeling, en die zijn hier verboden. Dus misschien kan je een vraag in je topic zetten, zodat deze niet gesloten word. Wat wel het geval is, als je er niets aan veranderd.

je hebt liegen in verschillende soorten maten.

zeggen dat je maar 1 koekje hebt gepakt, terwijl je er 2 pakte.
leugentje omdat je je huiswerk niet hebt gemaakt.
leugentjes in relaties....
enz....tot het steeds erger word..

maar in deze wereld is het nooit goed. lieg je, is het niet goed, vertel je de waarheid, is het weer niet goed.

mensen houden nou eenmaal veel geheim, de helft van jezelf weet je niet eens.

eerlijk zijn = (y)

en de grote massa maar zeggen dat je eerlijk moet zijn, maar ben je eerlijk, dan gaan de makke lammetjes van de maatschappij janken als een klein kutkind zonder lolly. Het is te triest voor woorden en geeft het lage niveau van veel mensen aan.

Gewoon dorgaan met de waarheid, als ze het grof vinden pech. JE kunt bepaalde zaken wel subtiel of niet subtiel zeggen.

I was thinking the same thing :)

Eerlijkheid :cool:

Maar wat ik vreselijk irritant vind zijn mensen die overdreven reageren: "Jeeeetje! Wat ben jij vies lelijk zeg!" en dan als verweer hebben: "Ik ben toch alleen maar eerlijk?"
Tactloos zijn is wat anders dan de waarheid zeggen.
Je kan bijvoorbeeld ook zeggen: "Ik vind je niet mooi" of "Ik vind je lelijk."

Ik zoek zelf de tussenweg, zo eerlijk mogelijk, maar niet eerlijker dan nodig is / gewaardeerd wordt :)

Absoluut.

'Ik vind je lelijk' vind ik ook niet heel aardig btw, maar goed. ;)

Maar waar moet je dat dan voor zeggen? Niemand zegt altijd overal bij wat hij ervan denkt, pas als iemand het vraagt hoef je dat te zeggen.

Kijk, ik loop ook niet de straat op met de woorden "wat een kale boom, wat een mooi aangelegd tuintje, wat een heldere lucht" etc. Dan ben ik jaren bezig.

Als iemand dat vraagt die ik lelijk vind zeg ik trouwens bijna nooit de hele waarheid. Dan pak ik liever een specifiek onderdeel aan dat persoon dat ik wel mooi vind. Ik lieg niet, maar de hele waarheid is gewoon kwetsend.

Tsja... iedereen liegt wel eens, al is het alleen maar om je zelf te beschermen. Je kan toch moeilijk alles wat je denkt en vindt tegen anderen zeggen? Dat zal waarschijnlijk nooit gewaardeerd worden, ook al heb je er de beste bedoelingen mee.
Tactvol zijn is hetgeen je naar moet streven wil je de waarheid vertellen. Ik zelf verzwijg iets liever (is eigenlijk soort van liegen) dan dat ik eerlijk op een tactloze manier zeg wat ik er van denk.

heel verhaal:

goed, over het algemeen ben ik vrij eerlijk, en kan ik dingen ook subtiel brengen.
toch is dit niet altijd het geval.
het feit dat ik nu op school af en toe met mevr. S praat. dat weet zij, dat weet ik, dat weten jullie.... maar als mensen op school er naar vragen, wat ik bij haar in het lokaal deed, zeg ik dat ze me die moeilijke tekst (duits) ging uitleggen...
dan lieg ik dus toch, en zo'n leugen komt voort uit schaamte.

eerst, een jaartje terug ofzo, als mensen aan mij vroegen naar mn gewicht, antwoorde ik met 55. dat was absoluut geen realiteit. ik woog 60 / 62 kilo.
ook uit schaamte... het was meer een droom, maar die kon ik niet werkelijk maken, want afvallen lukte niet.

maargoed. om terug te komen op het eerste voorbeeld. mij lerares, mevr. S is ook niet gek, en zij heeft door dat ik daar tegen andere mensen over lieg. ze zij me hetvolgende: je hoeft niet alles te vertellen, maar liegen gaat te ver. je kan ook zeggen dat we gewoon even hadden gepraat... dan lieg je niet, en weten ze nog niets. maar ik, ik kies altijd de makkelijke weg, wat dit betreft, en zeg toch weer iets als ' ze legde me die tekst uit' 'ze moest nog een handelingsdeel bespreken' of 'ze wou het over het huiswerk hebben'.
dat is ook een leugen.

hier op het forum ben ik overigens wel altijd eerlijk. niet dat jullie een slecht(er) beeld van me gaan krijgen.

liefs, mij

niet mooi komt vaak vriendelijker over dan lelijk

ik betrap mezelf erop dat ik steeds eerlijker wordt.vroeger als ik bijvoorbeeld te laat kwam op school omdat ik me had verslapen, leverde ik eenbriefje in dat ik naar de dokter was. maar nu zeg ik gewoon dat ik me verslapen had. dit geeft wel meer l;ast, en vaak kan ik de rest van de week om acht uur komen, maar het voelt veel beter. eerlijk zijn vind ik dus een schone zAak

eerlijker ? dat is geen woord, eerlijker zou dan weer wijzen op liegen.

Ik ben gewoon eerlijk, vraagt iemand mij of ze me mooi vinden en ik vind die persoon helslelijk, antwoord ik gewoon 'nee ik vind u niet mooi'.
Ik zeg niet alles wat ik denk, maar als mijn menig niet door anderen naar voor wordt gebracht, dan voel ik mij genoodzaakt om ze te uiten. Meestal op komt het grof over.

En ik ben tactloos in de meeste gevallen. Mensen waar ik om geef kwets ik niet met mijn eerlijkheid. Maar meestal zitten die op het zelfde niveau en zijn ze even eerlijk als ik.
Ik hoef ook niet tactvol te zijn ik geef er niet om dat ik anderen kwets.

Nee, het is niet aardig. Maar ik vind zo'n reactie beter te verwerken dan dat iemand tot het uiterste gaat om mij te vernederen.

nog nooit heeft iemand mij de vraag gesteld: ben ik mooi?

het was enkel een voorbeeld.

Daar zat ik ook pas over na te denken. Ik kwam tot de conclusie dat ik niet vaak lieg, maar als ik dat doe het meestal is om mensen niet te kwetsen. Voor de rest valt het wel mee. Soms wel een smoesje maar niet echt liegen.

als iemand iets aanheeft wat ik echt belachelijk vindt, zeg ik meestal 'ik vind hem heel apart' dit is niet echt de waarheid, maar ook geen leugen.

een opmerking als 'ik vind je lelijk' kan natuurlijk een rotopmerking zijn. bovendien vergeten veel mensen, dat als ze zo'n opmerking krijgen... één persoon ze lelijk VIND maar dat dat niet betekend dat je ook lelijk bent. je kan niet lelijk zijn, want lelijkheid is niet gebasseerd op feiten, maar op meningen.

Mensen zeggen vaak wat het meest sociaal maatschappelijk goed is, zo van als iemand een broek heeft gekocht en je vraagt hoe die eruit ziet, je vindt hem lelijk, maar om de ander niet te kwetsen zeg je dat het wel gaat.
Ik heb een kennis die alleen maar eerlijk is, altijd zegt wat ze denkt, maar wel een sterke persoonlijkheid is. Je weer meteen wat ze wil en denkt. Soms zou ik willen dat ik dat ook kon, ongenegeerd iets zeggen wat je denkt, maar daar ben ik te laf voor....

Ga vooral door met eerlijkhied, maar besef ok dat je soms ook gewoon kunt zwijgen, als het gaat om meningen over lellijkheid bijvoorbeeld, je hoeft niemand tot aanstoot te zijn.