Slapeloze nachten
 

Met een zweep in de hand
en bedenkelijke blik
gericht op de
uitdagende zwarte flank
van de briesende Angst

Een korte zwaai
een rake klap
al brullend
terwijl het noorden
bijna verloren is
normen opleggend
overheersend leedvermaak

De Angst loopt nu
prachtig staartwiegend
blik op verloren
tijd van glorie
haar moed
om uit slaap te houden
opgegeven

lichtjes zoetsappig
herhaal ik mijn daden
zij zal mij
geen wallen meer bezorgen
en ik kijk in haar ogen
lachend

Ik tem nu de merrie
der nachten
en niet meer
andersom.

Prachtig...

Geweldig gedaan, de merrie der nachten, zwarte flank van de briesende angst, prachtig gevonden, heerlijk om te lezen. Door het goed afbreken van de regels leest het ook heel prettig door. Echt waar, geen kritiek op deze, van begin tot afsluiting erg goed gedaan (y) .

Wauw.... Hier was ik toch wel even stil van. Je verwoording, prachtig! Mooi ook dat je sommige woorden met een hoofdletter begint. Ik vind dit onderwerp, waarvan de inhoud me ook ongelofelijk aanspreekt en rakend is, op een hele mooie en orginele manier verwoord hier. Ik kan niet anders dan het volledig eens zijn met lovetear :)!

Wauw bedankt allebei voor de positieve kritieken, had ik niet verwacht van een gedichtje dat ik in 10 minuten neerschreef :)