Medicatie
 

Ik mag mijn medicatie niet van diegene die ze mij voorschrijft omdat ik er volgens haar niet genoeg in mij vel voor zit.
Met deze medicatie kan ik dingen volgen en kan ik opletten.
Zonder kan ik dat niet.
Ik wil niet zeiken maar als dit zo doorgaat en ik deze medicijnen niet krijg verneuk ik mij school ontiegelijk en dat is allemaal de schuld van mij ma die erover heeft lopen zeiken(zielig wijf).
En zij betalen al die troep dus ik heb er blijkbaar niks over te zeggen.
Nu vind mij ma het ook goed maar wilt die medicatievrouw ze niet geven.
Wat kan ik doen elk gesprekt wil ze ze weer niet geven.
Hoe kan ik haar wijs maken dat die medicijnen mij enige redding zijn?

heb geen verstand van dit soort dingen.
misschien kan je dit bericht plaatsen in het topic hier boven aan, over medicatie? als zij er meer van weten.
succes ermee :)

Door die medicijnen ga je toch juist beter in je vel zitten of niet?

Je bent twintig, als ik het getalletje onder je leeftijd moet geloven, heb je dan niet zelf het laatste woord over dat soort dingen? Je moeder betaalt het niet, maar de verzekering, lijkt me. Als die vrouw ze niet wil geven en je bent het daar niet mee eens, zou ik met je huisarts gaan praten. En/of je moeder met die vrouw laten praten.

Ten eerste, wat je moeder ook wilt, maar als je 20 bent en zorgeloos voor jezelf kunt zorgen, mag je gewoon die medicatie slikken. Wanneer je door situaties duidelijk hebt laten zien, dat je het niet kan, kunnen ze dat pas gaan verbieden.
Dus zowiezo klopt hier iets niet :s

No offense maareuh..

Misschien heeft hij ons nog iets niet verteld?

Ze kunnen het bijvoorbeeld volgens mij wel verbieden als je er verslaafd aan dreigt te raken, want dat is ook weer niet de bedoeling van de medicatie.

De medicijnen zijn voor mij om me te concentreren en eigelijk om een te kunnen denken.
Nouja zo moeilijk is het voor mij om me ergens op te concentreren.

Ik heb volgende vrijdag met haar een afspraak, en dan wil ik het weer gaan vragen, want me studie volg ik helemaal niet meer op dit moment, ik weet bijna nooit waar het over gaat.

Daar zit best wel een kans nu dat ik dat nu ben.
Nouja ik verlang er ontzettend naar, en het gaat nu echt slecht met mijn concentratie.

je geeft zelf aan dat je denkt eraan verslaafd te zijn... Misschien heeft zij het wel door een geeft ze ze je daarom niet. Dat lijkt me logisch en dat zou ik zelf ook doen.

de nadelen van de medicijen zijn dat je elke dag 8 uur moet opstaan om ze te slikken, en daarna 12 uur en 4 uur.
En als ik zo blijf zoals nu, is er weinig kans dat ik ooit aan een fatsoenlijke baan zou komen, terwijl ik de kwaliteiten wel heb.

en wat heeft dat met mijn quote te maken? :rolleyes:

Om wat voor medicatie gaat het, als ik vragen mag?
Voor zover ik weet, moet je (bepaald) medicijngebruik langzaam afbouwen. Zoals je nu op mij overkomt, is dat je er aan verslaafd lijkt te zijn. Maar dat geef je zelf ook aan.
Je bent toch niet bij je moeder meeverzekerd vanaf je 18e? Dit zou dus betekenen dat je eigen verzekering de medicatie (gedeeltelijk) vergoed en zou je de evt. kosten zelf moeten dekken.
Maar ik zou het nog even aankijken en kijken hoe het vrijdag gaat. Om die vrouw te overtuigen, moet je, denk ik, je hele verhaal vertellen en zeggen waarom je denkt dat je het nodig hebt. Succes.