Verhaal: De Spreekbeurt
 

Verhaal: De spreekbeurt

Met een zwaar gevoel op mijn schouders loop ik samen met de rest van de groep het lokaal A4 binnen. De heer van Leeuwen, onze Nederlands docent, zit al op ons te wachten. Ik bemerk een korte grijns in mijn richting. Hij geniet er nu al van...

"Zoals jullie al weten, worden er vandaag 2 spreekbeurten gehouden. Vandaag zijn Kelly en Marc aan de beurt", spreekt hij de klas aan. "Wie wil er beginnen?", vraagt hij hoopvol en kijkt in mijn richting. Uit wanhoop kijk ik naar Kelly. "Ik begin wel", zucht ze even later.

Nauwlettend volgen mijn ogen het mooie en populaire meisje, terwijl ze opstaat en naar het bureau van de docent loopt. Zelf gaat hij op haar plaats zitten. Hij doet zijn benen over elkaar en heeft een notitieblok bij de hand. Aandachtig richt hij zijn blik op Kelly...

Opeens wordt het stil in de klas. "Ik ga een spreekbeurt houden over Het Gouden Ei van...", begint Kelly. Hoe doet ze dat? Ze staat helemaal zelfverzekerd en rustig voor de klas. Iets wat ik nooit zou kunnen. Angstig kijk ik op mijn horloge. "Over 10 minuten ben ik aan de beurt", denk ik bij mezelf. Kelly doet bijna alles goed, ze kijkt regelmatig rond in de klas, praat duidelijk en rustig, de docent volgt tevreden haar verhaal...

"Heeft er nog iemand vragen?", deze woorden jagen mij de schrik in. Ze is al aan het einde van haar spreekbeurt. Geduldig wacht Kelly op zijn oordeel. "Over het algemeen een goede spreekbeurt, Kelly", zegt hij tevreden. Ik zie aan zijn ogen dat hij de argumentatie van haar eigen oordeel over het boek eigenlijk te zwak vind. "Een 8", luidt het vonnis.

Weer kijkt hij in mijn richting. Deze keer is er geen ontkomen aan, ik moet nu mijn spreekbeurt gaan houden. Met een bonzend hart en zwetende handen sleur ik mezelf naar zijn bureau. Ik werp een onheilspellende blik naar voren. Alle ogen zijn op mij gericht. "Euhh, ik ga een spreekbeurt houden over... ff kijken...", zeg ik terwijl ik een blik op mijn samenvatting werp. Al mijn kennis over het boek is opeens verdwenen. "Ik sta echt voor lul", denk ik bij mezelf. Met een trillende stem lees ik het hele verhaal op. Af en toe kijk ik even naar de groep. "Als of dat nog wat uitmaakt", zegt een stemmetje in mijn hoofd. "Je hebt de spreekbeurt nu toch al verziekt!"...

Na het moeizaam oplezen van de samenvatting, kijk ik noodgedwongen naar de klas. Achterin hoor ik al een meisje giegelen. "Het boek viel wel mee", mompel ik. "Wil je de spreekbeurt volgende week misschien overdoen?", vraagt de leraar, enigszins verbaasd over mijn ongelooflijk slechte spreekbeurt. "Liever niet", antwoord ik. "Weet je het zeker?", komt het terug. Rustig kijk ik door de klas met een kleine grijns op mijn gezicht. Iedereen is er stil van. Even geniet ik van al die verbaasde gezichten.

"Ben blij dat het voorbij is", antwoord ik. "Je weet wel wat dat betekent?", haakt hij nog even na. "Een drie voor de moeite", zeg ik terwijl ik hem diep in zijn ogen staar. Een hele minuut lang is het muisstil in de klas. "Een drie voor de moeite", herhaalt de leraar...

Opgelucht loop ik terug naar mijn plaats. "Het is voorbij", denk ik bij mezelf...

---

Na de vermoeiende les loop ik samen met Helmut en Chris naar de aula. "Je sprak soms Duits!", zegt Helmut opeens. Zijn opmerking komt hard aan. Het laatste grammetje van zelfvertrouwen wat ik nog over had, zakt nu door de grond. Even kijk ik hem aan. Een leeg en bedrukkend gevoel overstroomt mijn lichaam, een gevoel wat me nog jaren bij zal blijven...

http://forum.scholieren.com/frown.gif

MAS187
My degrading educational experience...

Dit stukje snap ik ff niet zo, geloof ik.

Andere deel (boven streepje) vind ik goed.

Ik heb dit stukje toegevoegd om de psychologische bijwerkingen er van duidelijk te maken. Het is echt gebeurd! Het schijnt zo te zijn (ik had dit niet door), dat ik tijdens mijn spreekbeurt gedeeltelijk Duits heb gesproken...

Niet echt goed voor mijn zelfvertrouwen http://forum.scholieren.com/frown.gif

MAS187
In meine Gedanken verwende ich die Deutsche Sprache...


[Dit bericht is aangepast door MAS187 (17-07-2001).]

Zo iets dacht ik al...maar ff voor de zekerheid, snappie?

Waarom is dat slecht voor je zelfvertrouwen? Dat je je niet op je gemak voelde daar voor de klas hadden ze toch al wel door, toch? Dat het een teken was dat het voor jou echt zo erg was als het leek, oké, daar ben ik het wel mee eens...maar toch...

So what? Als je dan beter kunt denken, je beter uit kunt drukken? Ik denk ook wel eens in het Duits of in het Engels...kweet ook niet waar het vandaan komt...'t gebeurd en ik ben ook wel eens in een mondeling over gegaan op een andere taal, dat ik het in het Nederlands (of Duits of Engels of wat dan ook) opeens niet meer wist ofzo...iig automatisch overging op een taal die me beter lag...tis vaag, maar het gebeurd, zeker als je een 'buitenlandse achtergrond' hebt. En dit gaat allang niet meer over het verhaal...sorry. :S

Het probleem was dat ik het niet door had. Ik heb onbewust Duits gepraat zonder dit te merken. Vandaar al die verbaasde gezichten...

Na ja, ik leef nog http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

MAS187
I still want to know what happened at your *meeting*...

stalker

Dit stuk is nog het meest herkenbaar, dat heb ik 100% ook zo meegemaakt. Alleen ik had het geluk dat de leraar niet de pik op de had. Khad flink gestotterd enzo hoor ook zoals jij maar ik kreeg een 6 en daar was ik blij mee http://forum.scholieren.com/smile.gif alleen niemand vond dat punt rechtvaardig dus daar kreeg ik weer opmerkingen over http://forum.scholieren.com/frown.gif

Khad het voor mekaar gekregen me spreekbeurt zo'n 3 maanden uit te stellen door ziek te zijn en te spijbelen enzo je kent die trucjes wel http://forum.scholieren.com/wink.gif

Iig mooi verhaal kvind het erg boeiend. Kzag op S&M een screenshot van het verhaal staan en het boeide me zo dat ik snel K&L checkte voor je verhaal. Hey, top man!

Ik ga nu ook even een schoolverhaal schrijven.

http://forum.scholieren.com/eek.gif http://forum.scholieren.com/biggrin.gif lol Leonoor http://forum.scholieren.com/smile.gif

Waaaah! Dit is zo herkenbaar! Hoewel ik het alleen bij Duits en Engels heb, want dan moet het in die taal en dat kan ik niet. Ik ben altijd bang, maar volgens mijn leraar Nederlands is dat nooit te zien. IK kom nooit uit mijn woorden, sta te stotteren als een gek... argh!
Maar over je verhaal: dat is goed vind ik. Het leest lekker makkelijk en ik wilde steeds verder lezen om te weten hoe het verder ging.

LoL http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Ik had de mijne 1 week uitgesteld. "Voelde me niet lekker" http://forum.scholieren.com/wink.gif

Het werkte! Thanx http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Ik ben benieuwd...

MAS187

Digging a hole...

http://forum.scholieren.com/wink.gif

MAS187

Spreekbeurten... hmmz heb dit examenjaar een presentatie gehad voor de klas. Was niet echt zenuwachtig, had het gewoon slecht voorbereid dus heb ter plaatste nog wat bij verzonnen en mn presentatie vol humor gepropt. Resultaat: een lachende klas en een 7.5. Wel praat ik enorm zacht en daar heb ik vaker gezeik over gehad, maar ik had tijdens de presentatie een keelontsteking (seriously!) dus niemand klaagde http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Cat

ps. nou ben ik vergeten te schrijven dat ik het verhaal cool vond http://forum.scholieren.com/smile.gif

LoL, thanx http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

ik von het ook heel herkenbaar. ik praat altijd zacht en heel snel en daar krijg ik veel gezeik over, ook het 'andere taal' ik weet sommige woorden alleen in het engels en weet niet hoe ik ze moet uitleggen in het nederlands. in mezelf praat ik ook altijd engels.

maar ik von het ook een http://forum.scholieren.com/cool.gif verhaal..

vind het al moedig dat je het toch geprobeerd hebt. Ik durfde helemaal niet en heb tegen de leraar gezegd dat ik het gewoon niet doe. Kreeg een 1. Erge is dat ik er nu bij mijn studie niet meer onderuit kom. Zit er soms aan te denken om alleen daarom al te stoppen met mijn studie. http://forum.scholieren.com/frown.gif

[Dit bericht is aangepast door Alopecia (18-07-2001).]

Het is echt goed opgeschreven, best herkenbaar.
Ik werd al zenuwachtig toen ik jouw verhaal las, met de gedachte dat ik zelf ooit ook nog wel een spreekbeurt moet houden.