Ouders die af en toe zeer oneerlijk tegen je doen?
 

Ik heb zo ook nu op m'n verjaardag weer gezeik hiermee. Ik wilde iets leuks organiseren met sinterklaas, omdat het mijn laatste sinterklaas thuis is. Dus ik had gister gevraagd, is die en die datum goed? Jaaaa, alles was goed. Ze vonden het leuk, dat ik iets deed. Dus ik ben mijn opa en oma's aan het vragen, zegt m'n moeder: "Nee, daar komt niks van in! Ik moet dan werken en ik heb er helemaal geen zin in!"
En ik zei dus dat ze allang toegezegd had, loopt ze dat te ontkennen, waardoor ik weer op m'n kop krijg, dat ik niks overleg en zo. Ja, hallo, dat zij nou zo dom zijn om het te vergeten. Ik vind dit zo enorm oneerlijk he? Ik ben van plan om het toch wel door te laten gaan, desnoods zonder mijn ouders. Die heb ik toch niet meer nodig.
Kvroeg mn moeder ook vriendelijk om door de grond te zakken.

Vervolgens krijgt m'n moeder telefoon en spreekt gelijk met mensen voor mijn verjaardag af op zondag. ZONDER te overleggen met mij, dus ik zeg dus dat ik al wat heb op zondag, worden ze helemaal pissig. Ja, sorry hoor, maar hier valt toch niet meer mee te onderhandelen op zo'n moment? Ze verneuken alleen mijn verjaardag(n)

Dus bij deze hulp gevraagd in het dumpen van ouders...:p

Nee, maar hebben jullie ouders ook wel eens van zulke acties?
Mijn moeder is serieus af en toe verward, maar dat ontkent ze. Dan zegt ze gewoon ja, terwijl ze het totaal niet begrijpt, maar dan is het toch niet aan mij dat ik daar dan per ongeluk mee akkoord ga?

Hmmz...ouders...

Owja, verder wil ik ook ff positief nieuws melden, dat ik donderdag een intake gesprek voor m'n leefgroep heb:) Willen ze wel weer m'n ouders erbij hebben... :mad:

Maargoed, we'll see.

Ja, mijn ouders zijn soms ook behoorlijk stupide. Mijn moeder die dingen belooft waarvan ze weet dat ze niet wil dat haar belofte nagekomen wordt, en het later eens aan omstandigheden wijten. Chagerijnig en net zo lang doen alsof er niets aan de hand is totdat ik het in één keer op mijn dak moet krijgen. Opmerkingen waarvan ze weten dat ik het me aantrek, maar toch doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Dingen niet gewoon zeggen, maar in één keer boos worden.

Wat ik doe is gewoon zo heel af en toe flink herrie schoppen. Dan herinneren ze zich weer hoe lief ik de rest van de tijd ben voor ze en leren ze zich enigzins in mij te verplaatsen. Dat is dan ook de enige oplossing die ik weet, maar niet de leukste. Dus denk wel na voordat je eraan begint.

Ik ga dan meestal mijn ouders lopen negeren.. en meestal geeft mn moeder dan vanzelf toe dat ze fout zat..

Offtopic: Feli :)

mjah, keb mn moeder gewoon voor lul gezet voor heel de familie...ik geniet er altijd zo van hoe ze alles dan goed probeert te praten..:D

:evil:

ouders....begin er nooit aan.

het lijkt vaak alsof ze alles met opzet doen. ze doen af en toe (lees : continue) idioot tegen je, alsof jij de Fout des Levens bent, en geven je altijd alle schuld enzo. nee wie is hier nou de puber. ons mam vraagt af en toe van die zo'n onnozele dingen!!! echt ergerlijk....we zitten met zn drieen in de kamer, verder is er niemand thuis. de verwarming staat boven aan in de badkamer, dus vraagt mn moeder : wie gaat er dalijk douchen..gij astrid? ik knik nee. vraagt ze : jaa wie dan? mn andere zus : ja ons pa nou goed. ons mam weer : oNs PaP??? maAr DIE is niet EEns thuis!"

nee DUH :rolleyes: argh..

Haha, ons mam kan ook al zo stom doen!
Dan vraagt ze: 'Hoe laat ben je weer thuis vanmiddag?'
Ik'Ja 12 uur ofzo.'
Om het uur komt ze vragen hoe laat ik weer thuis ben en 's morgens maakt ze toch mijn lunch klaar (hoef ik zelf niet te doen, das wel een voordeel van ouders :D ) en dan is het weer van....had je dat niet ff kunnen melden...!

Daar kun je je echt kwaad om maken, maar goed, gewoon negeren :)

Doe es lief

Wat heel goed helpt is om afspraken meteen op een memobord in de keuken ofzo op te (laten) schrijven... Dat doen wij thuis ook heel vaak, omdat we bijna altijd dubbel afspraken en dan kwaad werden omdat het niet afgesproken was enzo ;)

Maar nu schrijven we het altijd meteen op en gaat het stukken beter :)

ik snap ze niet. maar daar kom ik natuurlijk nog wel een keer achter :rolleyes:
idd, dingen toe zeggen en het dan vrvolgens vergeten, of gewoon dwze redenen waarom iets wat ze in eertse instantie goed vonden ineens niet meer kan.
waarschijnlijk nemen ze je gewoon niet serieus, je bent HUN kind en omdat ze zoveel ouder zijn ben jij natuurlijk labiel, dat begrijp je wel he :rolleyes:

maarja, ik heb de moed wel opgegeven en kondig dingen gewoon aan en vraag niks meer. het hele gezins gedoe is nu wel een beetje verpest, maar beter dan uitgaan van mensen waar je niet vanuit kunt gaan.

Cliché: ik heb een kleiner zusje, en daar zijn ze wat makkelijker mee.. Zeker nu ik een vriend heb heb ik übervaak ruzie met mijn moeder. Zit ik vaak bij mijn vriend, trek ik te vaak met hem op waardoor ik het 'forceer', spreek ik met hem een ander meisje af om iets leuks te gaan doen met z'n drieën, hebben we een driehoeksrelatie.

Zit ik boven doe ik ongezellig, kom ik naar beneden forceer ik het contact in de familie. Oid.

En zo heb ik nog wel wat voorbeelden..

Ik heb er eigenlijk geen last van...Het lijkt me wel heel rot als het wel gebeurd!

Mijn ouders beloven vaak iets en komen het dan niet na, ze doen dan net alsof ze nooit iets beloofd hebben en worden kwaad op mij. Opeens ben ik dan degene die liegt. Maar ach, daar ben ik zo onderhand wel aan gewend.

Och, zij zeggen dat ik teveel puber, ik zeg dat zij last van hun midlife-crisis hebben, we belazeren elkaar en bieden elkaar daarna onze excuses weer aan. Gaat al jaren goed (y) :p. Mijn ouders zijn óók heel slecht in consequent zijn en zich aan beloftes houden, tegenwoordig laat ik me dus bijna nooit meer iets beloven, dat werkt wel lekker.

[/B][/QUOTE] mijn ouders doen de heletijd oneerlijk..... tegen elkaar en tegen mij en m'n broers...... het ergste vind ik nog dat me moeder ons pap zowat aftapt..... :s
maarjah.....
ik zeg ooit iets s'avonds en dan mag k er bijvoorbeeld naar toe en dan ga k de volgende morge en dan mag k opeens niet meer ofzo...... dat is echt zwaar (piep)
maar k ga dan meestal toch nog wel weg...... maar dan nergeer ik ze de hele dag dat is wel lachuh... me moeder begint dan altijd tehuile maar da ben k wel voort gewent en me vader begint dan altijd te vloeke..... k vind het wel leuk als k straf krijg of dat ze weer eens boos op me worden..... maarjah......
k kan nog wel 100000000000000000000 voorbeelde geven als ze weer eens liege maar k geef er niet zo veel om want k lieg de heletijd tegen hun...... :evil:

jah dat heeft vast erg veel nut :rolleyes:
zo krijg je het straks voor elkaar dat je ouders je niet meer vertrouwen en dan wordt t er vast gezelliger op :s

hehe, dat heb ik ook. Gewoon steeds aan herinneren dat jij 'dat toch écht niet mocht op je 13e!'

ze vertrouwe me al niet.........nooit gedaan trouwens

:D

Dat soort dingen ken ik wel ja. Zit ik boven is het niet goed, kom ik beneden aan de comp sluit ik me af, doe ik iets anders (rondlopen, tv kijken) wil ik iets van me ouders :| En allerlei misverstanden. Als ik zei dat ik ergens naartoe zou gaan en gebracht kon worden dan zijn m'n ouders later vergeten dat ik weg zou gaan en als ze het zich herinneren me zeggen dat ik niet kan omdat 's pa dan weg is. Dan denk ik ook van " :rolleyes: ". Maarja verder is het goed uit te houden hoor, het zijn en blijven je ouders

Ik word gewoon niet goed van mijn ouders. Ze hebben constant alleen maar een grote mond, Ik moet qua school doen wat zij willen, en als er wat is dan valt er gewoon niet met ze praten want zij hebben altijd gelijk en ik ben gewoon lui en doe m'n best niet. En dan krijg il ook nog es van die opmerkingen als 'je bent nou 18, het moet maar es afgelopen zijn met dat gepuber'. Dat ik chagrijnig ben heeft niet te maken met puberale opstandigheid, dat ligt aan hun :mad:

Maar dat werkt niet bij mijn ouders :s

Helaas werkt dit niet bij ons thuis :(
'gun je het je zusjes niet?!'
'De tijd heeft niet stilgestaan, we hebben de afgelopen jaren een inmense ontwikkeling door gemaakt'
'Wij zijn flexibel, dat is wat anders dan inconsequent'
'Wil jij het ouderschap overnemen?!'
'Wij geven zorg op maat. Elk individu/ kind wordt op de wijze benaderd die het best bij haar past'
'Vroegah, toen wij jong waren blablabla :s'

Misschien een beetje pathetisch weergegeven, maar hier komt het wel op neer.. (CRAP)

Je bent volwassen en kan je eigen boontjes doppen, of twijfelen ze aan hun manier van opvoeden?

Dat je op je 18 niet meer mag puberen is gewoon onzin.. bij de een is dat toch eerder afgelopen dan bij de ander.. en trouwens... iedereen maakt ruzie en wordt kwaad, maar omdat zogezegd nog bij die groep past wordt je meteen een puber genoemd..

Mijn ouders kunnen gelukkig wel dingen onthouden meestal.. qua mij ophalen enzo.. ik weet ook hun schema zeg maar dus dan moet ik mijn plannen maar op die van hen afstemmen.. Wat ik wel irritant vind is dat ze soms 5 keer iets vragen en als je dan geïrriteerd bent dan is dat onredelijk en ben ik de gebeten hond...
Liegen doen ze ook nooit tegen mij.. tenminste niet over dingen die mij aan gaan.. voor de rest zou ik het niet weten..

Als mijn ouders iets dreigen te gaan vergeten dan herinner ik ze het gewoon in stappen (week van te voren, 5 dagen, 3 dagen, 1 dag en op de dag zelf.. ), meestal kondig ik dingen ook gewoon aan, want dan lijkt het alsof het al helemaal vast ligt enzo en dan is het denk ik voor hun moeilijker om nee te zeggen..