![]() |
Toen ik de zon zag
Tot ik de zon zag
wachtte ik hoe wist ik dat jij toch bestond? Een steen, die een steen, die een steen, die een huis bouwde leg jij het pad mijn lief? en jouw dak is -mijn hemel!- ook mijn dak dáár: in het huis van onze liefde waar ik naar je muren staar je me van achter kust een fantasie nog op mijn netvlies staat die jij levend maakt en blust |
Een mooi gedicht,ik vind met name de laatste strofe bijzonder.
|
De inhoud van de laatste strofe heeft wel iets, maar het leest verdomde vervelend...
Een steen, die een steen, die een steen, die een huis bouwde Dit vind ik niets... saai |
Citaat:
SantiagoLover ook bedankt! :) |
Citaat:
en jouw dak is -mijn hemel!- ook mijn dak Wat vind ik dit geweldig! Vooral omdat het helemaal in elkaar overloopt als je het voorleest. Dan krijg je "jouw dak is mijn hemel", wat ik een geweldige schaduw vind van wat er daadwerkelijk staat. Lekkere slotzin! En één puntje waar ik een beetje over struikelde: in het huis van onze liefde Dat vind ik jammer, gezien de clichématigheid die ik verder nergens in je gedicht tegenkom. Maar het is geen natuurramp; ik vind het een fantastisch geheel. Heel mooi! |
Bedankt!! :bloos:
|
oh nog één puntje:
je me van achter kust ik zou "je" veranderen in "jij", of "me" in "mij". Detail, leest net even iets lekkerder. :D |
Citaat:
|
Ik vind de vorm erg leuk; goed geschreven, sterke opbouw. De herhaling van 'een steen, die' vind ik ook wat minder; ik vind de achterliggende gedachte en de visualisatie wel leuk en goed gevonden, maar toch hapert het een beetje; het past niet echt bij de rest van je gedicht heb ik het idee.
Verder vind ik je gedicht erg leuk, leest lekker vlot door en er zitten erg goede stukken in, bijvoorbeeld de vijfde strofe vind ik erg sterk. Goede verwoording, in een mooie vorm :). |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 16:42. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.