hoe help je een vriendin die
 

zelfmoordneigingen heeft?
Ik weet niet of het hier echt hoort maar anders wordt het wel verplaatst. een vriendin van mij heeft het de laatste tijd niet echt meezitten allemaal. Ze haalt 3 havo misschien niet en thuis heeft ze het ook niet makkelijk. Ze wordt voortdurend gepushed door haar moeder om te leren. Ze mag niks anders meer dan leren, geen tv, ze mag niet weg enz.
Hier wordt ze dus helemaal gestresst van en ik heb het vermoeden dat ze hierdoor faalangst heeft gekregen, en dus daardoor haar schoolwerk niet goed kan doen. Ik probeer haar al te steunen door te zeggen dat ze het kan. En dat ze niet hoeft te leren voor haar moeder, maar dat ze het doet voor haarzelf, en als ze een slecht punt haalt dat dat dan helemaal niet erg is.
Maar gister heeft ze geprobeerd haar polsen open te snijden.
De enige die dit weten zijn ik en nog een andere goede vriendin.
Weet iemand misschien wat ik nog meer kan doen/zeggen om haar te helpen?!
het gaat echt niet goed met haar. :(

Ik denk idd dat dit verplaats gaat worden maar zal even reageren..

Ik denk dat je haar heel sterk moet aanraden met haar moeder te gaan praten, dat ze het zo niet volhoud en dr schoolwerk er alleen maar slechter van wordt.. als ze dit absoluut niet wil of het totaal geen oplossing biedt omdat die moeder niet wil luisteren ofzow dan zou ik haar aanraden naar de huisarts te gaan, bied desnoods aan mee te gaan als ze het eng vind alleen. De huisarts kan haar dan door verwijzen naar professionele hulp die haar bij dr problemen kan helpen en evt. ook tussen haar en haar moeder bemiddelen. Huisarts heft zwijgplicht dus als je vriendin het absoluut niet wil dan hoeven haar ouders het niet te weten te komen. Laat haar iig weten dat je dr altijd voor dr bent als ze wil praten ofzow...

Sterkte

uhm...mijn broer had ook een vriend die het leven ook niet meer zag zitten...hij heeft toen hem zoveel mogelijk duidelijk gemaakt dat er genoeg mensen die om hem geven ( nee hij is geen homo) en nu een paar maand later is hij heel gelukkig, heeft een vriendin :) als ik jou en je vriendin was zou ik wel contact opnemen met haar moeder, die weet nu nergens van...ik zelf heb ook faalangst en de meeste leraren die houden er wel rekening mee, dus je vriendin moet 't gewoon boven een proefwerkblaadje zetten, als ze tijdens de toets weer helemaal van slag is.....

Sterkte...:(

Polsen doorsnijden is vaak een vorm van aandachttrekkerij. het namelijk absoluut niet effectief of doordacht.
Hiermee bedoel ik niet dat het niet erg is wat ze heeft gedaan.

Praat idd samen met haar met haar moeder, de vertrouwenspersoon op school of de dokter....

Tis hier vooral denk ik gedaan in de hoop dat die moeder (of wie dan ook) het ziet en dat ze het daarmee duidelijk kan maken... Omdat ze het zelf niet durft te zeggen..

Of omdat het gewoon niet overkomt als ze het zegt.. Dan maar hardhandig..

Maar het kan ook veel dieper zitten, dat ze het echt niet meer wil..dat ze het opgeeft...
En als je niet weet hoe het moet gaat het fout, ook al wil je het wel echt (ik ken het probleem)...

Kweet niet hoe diep het zit en hoe ernstig het is (polsen doorsnijden is niet zomaar wat hoor..) Maar ik zou wel gaan praten met die moeder.. Als het moet zonder dat je vriendin erbij is.. Zodat die moeder wel weet wat er aan de hand is. Aan het feit dat ze wil dat haar dochter het goed doet op school kun je zien dat ze wel het beste met haar dochter voor heeft, en dat ze dit waarschijnlijk helemaaaaal niet wil...
Dat ze gewoon zelf niet inziet wat ze aanricht..
En als iemand haar dat duidelijk maakt kan er iets aan gedaan worden..

Wat je niet moet doen is het voor je houden, want ze kan zich niet in der eentje helpen... En als niemand rekening met haar kan houden wordt het alleen maar moeilijker...

Heel veel succes!!!

[denk trouwens wel dat dit naar psychologie gaat]

Ik weet het ik heb zelf ook faalangst. Ik probeer haar daarom ook te helpen op de manier waarop ik graag behandeld zou willen worden. En ik heb er ook over gedacht om contact op te nemen met haar moeder, maar ik ken haar moeder niet zo goed. We hebben haar vandaag over kunnen halen om eens een heel goed gesprek te voeren met haar ouders, eens kijken hoe dat uitpakt.

En iedereen trouwens bedankt voor het reageren, ik zit er toch best wel mee omdat ik het gevoel heb dat ik haar op een of andere manier moet helpen.
Ik wacht even af tot morgen, hoe ze zich dan voelt, als ze het gesprek met haar moeder heeft gehad (als het goed is tenminste, als ze durft)

Het zit inderdaad veel dieper. Ze voelt zich al een hele tijd diep ongelukkig. Ze zit er maar mee dat ze nog nooit een vriend heeft gehad, en haar opa ligt op sterven en dan heeft ze het ook nog moeilijk op school en moeilijk thuis.

En ik hou het inderdaad niet voor me. Ik praat er met die vriendin over (wij twee zijn de enigen die ze echt vertouwt, en ze heeft geen zin in dat het straks de hele school rondgaat) en verder heb ik er met mijn moeder over gepraat (mijn moeder is trouwens ook huisarts) die wil ook wel contact met haar moeder opnemen als het echt fout gaat.

thx voor het reageren...
-x- Starrie