Ons zal niet meer zijn
 

Nu jij hier staat, mijn spiegelbeeld
mijn haat, heel even, nu de rest verdwijnt
maar twee plaatjes blijven zweven

tussen jou en tussen mij
tussen kiezen, tussen delen
tussen wat wij altijd deden
wat nu onmogelijk zal zijn.

Nu jij hier staat, mijn spiegelbeeld
mijn liefde, heel kort, en de rest verschijnt
twee beelden zwijgend ingestort


en ons zal niet meer zijn.

Mooi, laatste regel maakt het goed af, leuk gedaan met die klanken aan het eind(is dat nou halfrijm?), een van de weinige gedichten waar de herhaling(tussen) niet storend is, alleen het twee keer zijn aan het eind vind ik iets minder. Loopt ook goed trouwens.

Geweldig geweldig geweldig :) Vooral die laatste zin maakt t echt af! goed metrum, mooi woordgebruik!

:)

Genesis

True! :o

de inhoud is prachtig verwoord maar ik kan je ritme niet al te goed volgen, vind de herhaling overigens erg sterk.

Ik zou de laatste regel gewoon aan de 3e strofe vast maken. Hij is zo sterk dat je hem niet eens meer apart hoeft te plaatsen. Hoewel ik nu zie dat de 1e en 3e strofe dan niet meer hetzelfde zijn qua vorm, en dat is dan weer jammer.
Maar het gedicht is erg goed! :)

Ik vind hem mooi. Hmm. Ja, hij is mooi. :)

Wat mooi... Echt een heel goed gedicht; leest heerlijk door en spreekt ook erg aan; goede inhoud :). Ik heb eigenlijk geen kritiek, vind hem gewoon prachtig... Een erg sterke slotzin, mooie beeldspraak...Echt heel erg mooi!