Schrijven uit mijn onvermogen
 

schrijven uit mijn onvermogen

Geen tranen meer, geen ogen,
geen handen om ze te drogen.
Nooit langer nog, nooit mogen,
geen sympathie of mededogen.

Slechts een gebroken hart,
aan de rand van een ravijn.
Slechts een jou en een mij,
en slechts een nieuwe start.

De wereld in, en voorgelogen.
opnieuw de leugens afdrogen.
Wederom alweer zo bedrogen,
met het idee dat ze je mogen.

Slechts een gebroken ziel,
in het diepste weggestopt.
Harder dan de hardste klap,
dat wat ik nu voor je verniel.

Geen vooruitgang in jouw ogen,
nooit meer mooie regenbogen.
wederom het leven weggezogen,
en alweer achteruitgevlogen.

Maar er schijnt een helder licht,
Als ik vliegen kon bracht ik je.
Maar enkelt schrijven kan ik je,
Beschrijven in mijn liefste gedicht.

En ja, ik weet dat het wel heel erg gerijmd is, maar persoonlijk vind ik het dat sterker maken, en ik moest even expirimenteren met rijm. Ik hoop dat het niet storend is, want zo was het dus bedoeld, veel rijm maar niet storend of te geforceerd, komt dat ook een beetje zo over?

Rijm komt behoorlijk natuurlijk over, qua inhoud klopt het allemaal wel, maar omdat het niet overal even soepel loopt, leest het toch niet al te prettig weg vind ik.

Mjah, die -ogen strofes komen wel wat gedwongener over dan de rest, maar toch vind ik dat je er behoorlijk in geslaagd bent om het enigszins natuurlijk over te laten komen :) Ik vind het zeker wel iets hebben! Het gedicht krijgt er weer een andere dimensie door, en ik vind het wel een pluspunt.

Genesis

Ik vind het juist niet gedwongen, maar erg mooi zo, dit rijmschema; zit erg goed in elkaar! Door dit rijmschema leest het juist heel prettig door, heel vloeiend. Ook het woordgebruik spreekt me aan, vooral de vijfde strofe vind ik erg mooi. Het enige waar ik een beetje haper is de laatste regel, ik vind 'liefste' eigenlijk te lang; dit woord had voor mijn gevoel eigenlijk uit één lettergreep moeten bestaan ;). Maar verder erg goed; fijn om te lezen!

Het metrum is m.i. niet sterk genoeg voor dit rijmschema; het leest niet lekker weg en dan ga ik me ergeren aan wat ik allemaal zie. Eigenlijk nog steeds iets te vaag voor me, maar al explicieter dan je meeste gedichten.